เมื่อลมหวนทวนฟ้ามาจากเหนือ หนาวฝนเจือหนาวลมเกินข่มได้ ดอกหยดฟ้าบานสะพรั่งริมฝั่งใจ ฉมไฉนอุ่นออมหอมตรึงตรา หอมตลบอบอวลด้วยนวลสาว ทางทอดยาวหนาวคลายห่างหายหา แต่พอแว่วบรรเลงเพลงอำลา กี่หยดฟ้ามิอาจหยดมาทดแทน จำใจลาจรจากพรากไกลห่าง ไปแรมร้างแดเดียวเปลี่ยวเหลือแสน ความทรงจำสีจางจืดชืดตามแกน อ้างว้างแม้นเฉกฉะนี้กี่ปีคืน รอยระลึกนึกถวิลไม่สิ้นห่วง รักในทรวงห่วงใยใคร่จะชื่น แต่ห่างมาแสนช้ำทนกล้ำกลืน น้ำตารื้นกลบตาพาอาวรณ์ ลมจะหวนทวนฝนปนโศกศัลย์ ผ่านคืนวันยาวนักรักหลอกหลอน ดอกหยดฟ้ากลีบหยาดช้ำ...ย้ำทุกตอน ฤาจะถอนใจร้าวก่อนหนาวเยือน ลมหอมฤาจะหวนทวนฟ้าฝน ดาวดวงหม่นคืนฟ้าดับกับใจเถื่อน ดอกหยดฟ้าร่วงละลิ่วปลิวมาเตือน ถามข่าวคราวของเพื่อนคืนเรือนใจ
มารแมงมุม 14 พ.ค. 2552 08:34 น. - ID 125865 
1472
4
0
14 พฤษภาคม 2552 09:54 น. - comment id 984382
แวะมาทักทายค่ะ
14 พฤษภาคม 2552 10:20 น. - comment id 984396
เมื่อลมหวนทวนฟ้ามาจากเหนือ หนาวฝนเจือหนาวลมเกินข่มได้ ดอกหยดฟ้าบานสะพรั่งริมฝั่งใจ ฉมไฉนอุ่นออมหอมตรึงตรา หอมตลบอบอวลด้วยนวลสาว ทางทอดยาวหนาวคลายห่างหายหา แต่พอแว่วบรรเลงเพลงอำลา กี่หยดฟ้ามิอาจหยดมาทดแทน จำใจลาจรจากพรากไกลห่าง ไปแรมร้างแดเดียวเปลี่ยวเหลือแสน ความทรงจำสีจางจืดชืดตามแกน อ้างว้างแม้นเฉกฉะนี้กี่ปีคืน รอยระลึกนึกถวิลไม่สิ้นห่วง รักในทรวงห่วงใยใคร่จะชื่น แต่ห่างมาแสนช้ำทนกล้ำกลืน น้ำตารื้นกลบตาพาอาวรณ์ ลมจะหวนทวนฝนปนโศกศัลย์ ผ่านคืนวันยาวนักรักหลอกหลอน ดอกหยดฟ้ากลีบหยาดช้ำ...ย้ำทุกตอน ฤาจะถอนใจร้าวก่อนหนาวเยือน ลมหอมฤาจะหวนทวนฟ้าฝน ดาวดวงหม่นคืนฟ้าดับกับใจเถื่อน ดอกหยดฟ้าร่วงละลิ่วปลิวมาเตือน ถามข่าวคราวของเพื่อนคืนเรือนใจ ... . .(ภาสุรีย์ตอบให้ค่ะ) ๐ ยามลมหวลชวนให้คิดจิตกระหวัด ลมหนาวพัดสะบัดพริ้วปลิวใบไม้ ดอกหยดฟ้าคราหน้าหนาวพร่างพราวใจ กมลมัยใสสุขล้นจนนิทรา ๐ กลิ่นบุษบามาลีหวลยั่วยวนเย้า หอมกลิ่นเจ้าเฝ้าผจงจิตชิดนาสา ครั้นแรมร้างห่างหายไปไกลตา กลิ่นบุหงามาลีร้อยค่อยเจือจาง ๐ ถึงจำใจให้จากเจ้าร้าวฤดี แต่ตัวพี่มิเพลิดเพลินมิเมินหมาง ยังคะนึงถึงแก้มนวลยวนใจคราง รักไม่จางห่างทรวงดวงฤดี ๐ หยาดน้ำฝนหล่นร่วงรินไม่สิ้นสาย กระหวัดใจใคร่คะนึงถึงน้องพี่ หยาดน้ำตาที่หน้านองของน้องนี้ เหมือนใจพี่ถูกกระแทกแตกร้าวรอน ๐ อยากบอกลมผสมฟ้าคราหน้าหนาว อยากบอกดาวพราวพร่างให้หลั่งพร "อยากจะกายกรสอดกอดสมร" ยามเจ้าอ้อนวอนเว้าเร้าดวงใจ ๐ ลมหวลหอมจอมใจพี่ใฝ่หา แต่ใจพาโศกเศร้าร้าวไฉน ดอกหยดฟ้ามาร่วงหล่นไม่พ้นใจ ยอดหทัยพี่ให้สัตย์นัดคืนเรือน . . สวัสดีค่ะ ภาสุรีย์ชอบทำการบ้านใหม่ค่ะ แต่การบ้านเก่าเหลือตรึมเลยค่ะ
15 พฤษภาคม 2552 14:41 น. - comment id 985153
ดอกหยดฟ้าร่วงละลิ่วปลิวมาเตือน ข่าวของเพื่อน..เงียบหาย กับสายลม สวัสดีค่ะพี่ กลอนไพเราะ เพราะพริ้ง จริงๆ
24 พฤษภาคม 2552 22:58 น. - comment id 989501
ตอบคุณภาสุรีย์ค่ะ รับคำสัตย์หยาดหยดรดพรูพร่าง มากระจ่างหน้าเรือนเตือนสมร นับจากนี้จะจำหลักมิจากจร เอื้อนและอ้อนซบลงตรงอกนวล ตอบสีน้ำฟ้าค่ะ พอลมหวนทวนกลับมารับขวัญ ความโศกศัลย์ก็หายคลายห่างเหิน ดอกหยดฟ้าเยียวยาพาให้เพลิน เหมือนดุ่มเดินแนบสนิททิพย์วิมาน ลมหอมหวนกลับมาพร้อมฟ้าฝน ชื่นกมลสราญสุขสนุกสนาน ดอกหยดฟ้าแย้มดอกใหม่ใจเบิกบาน กลับเรือนชานกอดสายใจในสายลม ไม่เจอกันนานสบายดีนะคะ แวะไปเยี่ยมที่เวบพี่บ้างค่ะ ยังไปถูกไหมเอ่ย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
