มหาสัประยุทธ์...สุดขอบฟ้า (แฟนตาซี)

วิทย์ ศิริ

หลุดขอบโลก  โกฎิปีแสง  แห่งจักรวาล
สุดขอบฟ้า  หล้าสถาน  ลานปฐพี
เจริญสุด  รุดหน้า  บรรดามี
สามัคคี  อยู่เย็น  เป็นนานเนา
       มาวันหนึ่ง  จึงตระหนัก  จักค้นหา
สิ่งมีค่า  สสารเหลว  เหวในเขา
มหันตภัย  ใจหวาดหวั่น  สั่นร่างเงา
หาอีกเท่า  ร้อยเท่า  เล่าเพียงพอ
       ส่วนประกอบ  เอชทูโอ  ไฮโดรเจน
ผสมรวม  อ๊อกซิเยน  เป็นสิ่งขอ
ธารสินธิ์สิ้น  ดินไร่แห้ง  แล้งใจคลอ
ชะตารอ  ตัดสินรู้  อยู่หรือไป
       วาระนี้  ที่สุดท้าย  ปลายทางสุด
อมนุษย์  หยุดปรองดอง  ต่างครองได้
แบ่งฝักฝ่าย  หมายยื้อแย่ง  แหล่งน้ำใต้
กลายเภทภัย  ใหญ่มหันต์  พลัน...สงคราม
       เหวน้ำเย็น  กลับเป็นเช่น  เหวนรก
ล้วนหมุ่นหมก  ไฟโมหะ  โลภะตาม
กรรมสามานย์  พาลเล่น  เข่นคุกคาม
เพียงชั่วยาม  ลามลุกล่า  ปลุกซาตาน
       ทันใดนั้น  ไฟอสุนี  ผีฟ้าผ่า
ตื่นไล่ล่า  ฆ่าอาสัญ  วันเผาผลาญ
อำมหิต  ปลิดให้ดิ้น  สิ้นชีพวาร
สุดประมาณ  วิปลาศ  อนาจใจ
       ล้วนอาวุธ  ยุทธการ  มารอสูร
ทวีคูณ  เชื้อโรคา  มหาประลัย
ชั่วต่ำทราม  ติดตาม  ความจัญไร
เหลือทรัพย์สิน  ศฤงคารไว้  ใช้ประโยชน์
       ทุกสรรพพางค์  ต่างแน่นิ่ง  ยิ่งวังเวง
อมนุษย์เอง  สิ้นสุด  ยุครุ่งโรจน์
ด้วยความโลภ  เห็นแก่ตัว  มัวเมาโปรด
เหตุพิโรธ  โฉดขึ้งโกรธ  โทษทันตา
       ภัยพินาศ  อาจอ้างสู้  ผู้รุกราน
รบประจัญ  หั่นประหาร  การณ์กลับว่า
สัประยุทธ์  ดุจโลกันตร์  มัน...อัตตา
ทุกวิญญาณ์  เสวยกรรม  ธรรมสถุล
       นวัตกรรม  ชัดยิ่งใหญ่  ไม่อาจค้ำ
ทุกขภิกภัย  ใช่ตอกย้ำ  กรรมแทนคุณ
ศัสตราวุธ  สุดท้ายวอน  ก่อนเป็นจุณ
ศรัทธาหนุน  "รักเมตตา"  พาพ้นภัย