colors of the wind

อักษกร

You think you own whatever land you land on 
The earth is just a dead thing you can claim 
But I know ev'ry rock and tree and creature 
Has a life, has a spirit, has a name
เธอใช้เท้า ทุกก้าวย่าง อ้างกรรมสิทธิ์
ผืนไผท ล้วนไร้ชีวิต ครอบครองได้
แต่ฉันรู้ กรวดทุกก้อน ไม้ทุกใบ
มีชีวิต มีจิตใจ มีตัวตน
You think the only people who are people 
Are the people who look and think like you 
But, if you walk the footsteps of a stranger 
You'll learn things you never knew you never knew 
ใครเล่าคือ มนุษย์ใน มโนคิด
เธอยึดติด ว่ารูปเหมือน ไม่สับสน
หากลองก้าว ออกจากกรอบ ความคิดตน
เปิดตายล ความหลากหลาย มากมายมวล
Have you ever heard the wolf cry to the blue corn moon 
Or asked the grinning bobcat why he grinned? 
Can you sing with all the voices of the mountain? 
Can you paint with all the colors of the wind?
เคยหรือฟัง สิงคาลครวญ ถึงนวลนิศา
หรือปุจฉา วิฬาร์ไพร ในรอยสรวล
หรือรื่นรมย์ ร่วมคีรี คีตาครวญ
หรือแต้มมวล พลิ้วพาย ไพพรรณา
Come run the hidden pine trails of the forest 
Come taste the sun-sweet berries of the earth 
Come roll in all the riches all around you 
And, for once, never wonder what they're worth 
เถอะ ท่องไป ในมรรคา พนาสน
ลิ้มรสรื่น ของรวงผล ลูกไม้ป่า
ดื่มด่ำ ความอุดม รอบองคา
แค่เพียงครั้ง เกินราคา ค่ารำพัน
The rainstorm and the river are my brothers 
The heron and the otter are my friends 
And we are all connected to each other 
In a circle, in a hoop that never ends 
พยับฝน ชลธี ล้วนพี่น้อง
สรรพสัตว์ พนัสผอง ล้วนเพื่อนฉัน
เราต่างเพียง ส่วนเสี้ยว โซ่สัมพันธ์ 
ในร้อยรัด วัฏอนันต์ นิรันดร์กาล
How high does the sycamore grow? 
If you cut it down, then you'll never know 
And you'll never hear the wolf cry to the blue corn moon 
For, whether we are white or copper-skinned 
สุดปลายยอด พญาไม้ สูงแค่ไหน
หากเธอ กำหนดไว้ ที่คมขวาน
คงไร้เสียง คำรน ถึงมนทกานติ์
ไม่ว่าต่าง ด้วยวงวาน หรือวรรณา
We need to sing with all the voices of the mountain 
We need to paint with all the colors of the wind 
You can own the earth, and, still 
All you'll own is earth until 
You can paint with all the colors of the wind
เราต่างเสพ งานศิลป์ จากสายลม
เราต่างเพลิน ภิรมย์ เพลงภูผา
เธอจะเป็น เจ้าของ ครองโลกา
หากอาจทา สีระบาย ในสายลม
ดิน ไฟ น้ำ ลม ผสมส่วน 
ผสานมวล แม่ธาตุ ผงาดหล้า
ลม เพียงหนึ่ง ส่วนประกอบ ของโลกา
ยังไม่อาจเอื้อมคว้า จงตรองดู 
สายลมแสนงดงาม
ไม่มีมนุษย์คนไหนจับสายลมไว้ในกำมือได้ 
หากคุณเคยวาดมือกำลมไว้ 
ในกำปั้นนั้นคืออากาศ ไม่ใช่สายลม 				
comments powered by Disqus
  • อักษกร

    20 กรกฎาคม 2552 22:54 น. - comment id 1017072

    colors of the wind เพลงประกอบ ภาพยนต์ โพคาฮอนทัส
    เนื้อร้องโดย Stephen Schwartz
    แปลโดย อักษกร
  • ลำน้ำน่าน

    20 กรกฎาคม 2552 22:59 น. - comment id 1017076

    ขอร่วมแสดงความประทับในกับบทเพลงนีด้วยนะครับ การ์ตูนเรื่องโปรดผมด้วยครับ
    
    
    สุดผืนหล้าจิตนาพาท่องสิ้น
    ผืนแผ่นดินคือเส้นทางทุกย่างก้าว
    จากนิมิตตำนานหิน....ใบไม้พราว
    มีเรื่องราวแห่งชีวิตจิตวิญญาณ
    
    ในความคิดคะนึงเพียงเยี่ยงมนุษย์
    บริสุทธิ์ตามต้นแบบแนบผสาน
    ปิดเปลือกตาซ่อนความนัยไว้นับนาน
    ไม่ยอมผ่านกรายกล้าค้นหาใด
    
    ถ้าลองก้าวล้ำผ่านทวารจิต
    ชมชีวิตที่เบ่งบานตามแดนไหน
    สัมผัสซึ้งความงดงามตามเนื้อใจ
    กับพงไพรไม่เคยพบประสบพาน
    
    สดับฟังเสียงโหยหวนคร่ำครวญหา
    สุนัขป่ากล่อมบทเพลงวังเวงหวาน
    ใต้แสงจันทร์ดาววาววับกับตำนาน
    ปลุกวิญญาญนักล่าแห่งป่าไพร
    
    เคยหรือไม่ที่ไต่ถามถึงพรานป่า
    ติดตามล่าสรรพสัตว์ ณ ถิ่นไหน
    ฟังขุนเขากู่สะท้อนก้องวังใจ
    ลมลูบไล้ระบายสี...ฝีมือคน
    
    มาเสาะหาสวนสนกลางพรมพฤกษ์
    รสล้ำลึกพืชผลป่าพนาสนฑ์
    ก้าวเลยผ่านสัมผัสค่ากว่าตัวตน
    เจนจบจน...หมดคำถามความเป็นมา
    
    ยลรุ้งงามกลางผืนน้ำอย่างเคียงคุ้น
    รับไออุ่นจากอ้อมอกนกกระสา
    สื่อสำเนียงโสตสนุกทุกเวลา
    กลางพนาเสียงกู่ก้องไม่จรจาง
    
    จะเอ่ยถามความเป็นไปใต้วงปีก
    ถามถึงอีกซีกโลกใหญ่นอกไพรกว้าง
    วอนอินทรีย์ที่บินว่อนรอนแรมทาง
    เคยอ้างว้างกับถิ่นไหนที่ได้เยือน
    
    ไม้มะเดื่อกิ่งสล้างทุกทางทิศ
    ดั่งชีวิตเติบใหญ่เปรียบได้เหมือน
    เผยคุณค่าแผ่ใบห่มดั่งร่มเรือน
    เติบตามเตือนหยุดเร่งรัดตัดทำลาย
    
    มานอนฟังเสียงร่ำไห้แห่งไพรกว้าง
    รายริมทางจันทร์แวววับจับความหมาย
    เห็นเนื้อแท้ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนตาย
    แล้วสลาย....บริสุทธิ์ดุจทองทัน
    
    จะบรรเลงเพลงความรักกับขุนเขา
    จนลมเบาเปล่งประกายฉายสีสัน
    จะโอบโลกเคียงสนองปรองดองกัน
    แต้มสายลมให้เป็นฝันทุกวันคืน....
    
    .........................
    หลายครั้งที่เราแสวงหาความสุขและความเปรมปรีด์มาประดับประดาชีวิต.....
    เสาะแสวงหาสิ่งที่ไกลตัวและความล้ำหน้าทางเทคโนโลยีมาอิงแอบแนบ..
    ราวกับเรากำเนิดเกิดมาเพื่อควบคู่กับสิ่งเหล่านั้นหรือ.....
    ในวันนี้ที่ได้ดูหนังการ์ตูนเรื่อง  Pocahontat อีกครั้ง
    เพลงประกอบละครเรื่องนี้งามล้ำและบรรเจิดหัวอย่างมากล้น
    รู้สึกถึงความรื่นรมย์และสีสันแห่งธรรมชาติอย่างจับจิต
    จนดวงใจดวงนี้อยากจะกลับไป แนบเนาว์เคล้าเคียงป่าใหญ่
    กับภูมิลำเนาริมขุนเขา และไพรกว้างที่ได้แรมร้างมา.....
    บางครั้งชะตาชีวิตเราไม่ได้ถูกกำหนดให้สมหวังในทุกๆ สิ่ง
    แต่ถึงกระนั้นฉันก็หวังว่าจะเจอทางที่ดีกว่า....
    และได้กลับไปทอดใจมองภูเขาเดียวดายอีกครั้ง.....
    ด้วยใจดวงนี้....ที่รักขุนเขาและสีสันในสายลมจนล้นดวงใจ.......
    บางครั้งในเรื่องบางเรื่องเราก็ต้องใช้ใจและจิตวิญญาณสัมผัส
    จึงจะเห็นความงามอย่างถ่องแท้
  • อัลมิตรา

    20 กรกฎาคม 2552 23:05 น. - comment id 1017081

    Colors   Of   The   Wind
    
    1160291365.jpgColors   Of   The   Wind
    
    ..๏ เจ้าโปรดได้ใคร่ครวญอย่างถ้วนถี่ 
    ถึงถิ่นที่พสุธาเจ้าอาศัย 
    มีคุณค่าหลายหลากมากเพียงใด 
    ฤๅปล่อยให้อุดมการณ์สะบั้นลง 
    
    อันห้วงน้ำธรรมชาติเคยปรารถนา 
    เฝ้ารักษาให้งามดั่งความประสงค์ 
    ไยปล่อยร้างหมางเมินเกินดำรง 
    ให้จบลงสมัยเจ้าเท่านั้นฤๅ 
    
    เจตน์จำนงคงมิใช่นัยยะนั้น
    ซึ่งสารพันความจริงสิ่งยึดถือ- 
    ขอเพียงเจ้าตรองบ้างอย่าวางมือ
    ทุกสิ่งคือชีวิตและจิตใจ 
    
    ด้วยข้า ฯ รู้ว่าภูผามหาศาล 
    เด่นตระหง่านเป็นนิยามความยิ่งใหญ่ 
    ทั้งรวยระรินกลิ่นบุปผาพฤกษาไพร 
    ล้วนทำให้สดชื่นจิตรื่นรมย์
    
    เห็นสรรพสัตว์ชาติพันธุ์อันหลากหลาย 
    เยื้องย่างกรายแสนสนุกต่างสุขสม 
    จึ่งเข้าใจในสัตยธรรมความนิยม 
    เป็นสังคมธรรมธาติอาจอ้างอิง 
    
    ลองใคร่ครวญพิจารณาซึ่งสาเหตุ 
    โดยสังเกตุมนุษยชนจนสรรพสิ่ง 
    แม้พวกเราแตกต่างอย่างแท้จริง 
    แท้ชายหญิงเสมอกันทุกชั้นชน 
    
    มีชีวิตจิตใจวิสัยทัศน์ 
    จงแจ้งชัดพิจารณาหาเหตุผล 
    เราต่างเป็นสุจริตวิศวชน 
    เฉกเช่นเจ้า ฯ ผู้ดั้นด้นคนเมืองนั้น 
    
    ถ้าเจ้ามีความฝันอันยิ่งใหญ่ 
    ด้วยจิตใจเปี่ยมพลังทั้งมุ่งมั่น 
    จักพบสิ่งสารพันอันอัศจรรย์ 
    ที่เจ้านั้นคาดหวังทั้งชีวี 
    
    นั่นเสียงวฤก*พฤกษ์ไพรใดเห่าหอน 
    ครั้งศศิธรแจ่มจรัสเรืองรัศมี ? 
    เจ้าแมวป่าว่องไวในท่วงที 
    ต่างหลบรี้โจนทะยานผ่านไปมา 
    
    ลวดลายหลากมากมีสีสวยสด 
    เช่นปรากฏให้คิดซึ่งปริศนา 
    เจ้าจักเลียนเปลี่ยนเสียงเยี่ยงสกุณา 
    ทั้งสัตว์ป่าทั่วไปในบรรพต ? 
    
    ที่เจื้อยแจ้วแนวป่าพนาสัณฑ์ 
    เสียงลดหลั่นสูงต่ำเกินกำหนด 
    ชมไม้ป่าเถาวัลย์อันเลี้ยวลด 
    ซึ่งไม่คดเหมือนหนึ่งในจิตใจตน 
    
    เจ้าจักเพียรเขียนวาดสมปรารถนา 
    ให้โสภางดงามตามเหตุผล 
    เป็นลมพัดผ่านคีรีคิริกานน* 
    บันดาลดลแตกต่างนั้นอย่างใด ? 
    
    อันฤดูกาลแห่งพระพายอันกลายผัน 
    บางครานั้นเสมือนโกรธโทษยิ่งใหญ่ 
    บางครั้งแผ่วพัดผ่านซ่านทรวงใน 
    เจ้าจักเพียรเขียนได้ให้ครบครัน ? 
    
    มาค้นหาพุทธธรรมอันล้ำค่า 
    ในขุนเขาลำเนาป่าพนาสัณฑ์ 
    มารับรู้สัจจริงสิ่งสามัญ 
    ชิมผลสุกลูกไม้นั้นอันโอชา 
    
    มาสัมผัสสัตยธรรมล้ำเลอยิ่ง 
    แล้วทุกสิ่งที่เจ้าเฝ้าค้นหา 
    ล้วนรายล้อมทั่วไปให้พิจารณา 
    ต่างสวยงามล้ำค่ากว่าคาดเดา 
    
    แท้ลมฝนบนฟ้าอีกชลาศัย 
    เช่นพี่น้องคล้องใจในเรือนเหย้า 
    นกกระสาตัวนากหลากหลายเชาว์ 
    เป็นเพื่อนเราตลอดไปด้วยไมตรี 
    
    แล้วเมื่อเราเปี่ยมล้นกุศลจิต 
    เหมือนญาติมิตรสนิทใจไม่หน่ายหนี 
    พร้อมโอบเอื้อทุกคราอย่างปรานี 
    ยามเรามีประสบเหตุพบเภทภัย 
    
    ตราบว่ายวนจนหลงในสงสาร  
    จวบสิ้นกาลไม่รู้ฝั่งอยู่ไหน
    กิเลสกรรมนำวิบากหลายหลากไป 
    ครั้นเผลอไผลหลงกลจักวนเวียน 
    
    จงใคร่ครวญให้ถ้วนถี่ที่ดวงจิต 
    สิ่งถูกผิดชนะแพ้ล้วนแปรเปลี่ยน 
    เจ้าจักแจ้งในสัจธรรมอันจำเนียร 
    หมายรักษ์เกียรติ์สุขไว้อย่างไรกัน 
    
    หากประหาณ*โพธิญาณพิศาลสุทธิ์ 
    ซึ่งประดุจคุณธรรมนำสุขสันต์ 
    แล้วเจ้าจงเพ่งพินิจจิตสัมพันธ์ 
    สิ่งเหล่านั้นจักยังคงสูงส่งฤๅ ? 
    
    หากเจ้ามีความฝันอันยิ่งใหญ่ 
    ด้วยจิตใจเปี่ยมพลังทั้งเชื่อถือ 
    ความพิลาสอัศจรรย์อันเลื่องลือ 
    เหล่านั้นคือผลสัมพัทธ์แห่งปรัชญา 
    
    นั่นเสียงวฤก*พฤกษ์ไพรใดเห่าหอน 
    ครั้งศศิธรแจ่มกระจ่างกลางเวหา ? 
    แม้นชนชั้นพันธุ์เผ่าเราแปลกตา 
    เจ้าจงอย่าได้วิตกตระหนกเลย 
    
    ร่วมปรองดองคล้องใจให้คงมั่น 
    แล้วรำพันบทกวีที่เอื้อนเอ่ย 
    เพลงพรรณนาป่าเขาเราคุ้นเคย 
    ข้า ฯ จักเปรยถ้อยคำนำรื่นรมย์ 
    
    ร่วมบรรยายร่ายกวีเปรมปรีดิ์นัก 
    ด้วยประจักษ์ความงามตามเหมาะสม 
    ทั้งสีสันตระการใจแห่งสายลม 
    แล้วชื่นชมสมดุลย์อย่างสุนทรี 
    
    เจ้าจักแจ้งสัจธรรมความจริงแท้ 
    ความผันแปรแห่งโลกธรรมตามวิถี 
    ตราบเมื่อเจ้าระบายความตามเสรี 
    นิยามสีซึ่งเปลี่ยนแปลงแห่งสายลม  ๚ะ๛ 
    
    pocaline.gif
    
    :)
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    21 กรกฎาคม 2552 00:08 น. - comment id 1017096

    แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจจ้า
  • ปรางทิพย์

    21 กรกฎาคม 2552 02:15 น. - comment id 1017124

    29.gif
    เยี่ยมค่ะ ทั้งเจ้าของบ้าน
    และคุณอัลมิตรา
    36.gif36.gif
  • กิ่งโศก

    21 กรกฎาคม 2552 08:47 น. - comment id 1017166

    ถอดความ แลสื่อความหมายได้ดีนัก เจ้าโบว์เอย..
    
    ..มาลงบ่อยๆ นะ...
  • โอ้ละหนอ

    21 กรกฎาคม 2552 10:05 น. - comment id 1017198

    29.gif41.gif16.gif41.gif29.gif
  • ไร้อันดับ

    21 กรกฎาคม 2552 10:43 น. - comment id 1017214

    ถอดความได้เยี่ยมมากเลย
    เป็นบทกลอนที่ไพเราะจริงๆ
    
    ชื่นชมครับ
  • ภุมรินทร์

    21 กรกฎาคม 2552 12:53 น. - comment id 1017256

    ไร้ที่ติค่ะ โบว์ อักษกร
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    21 กรกฎาคม 2552 23:22 น. - comment id 1017507

    ไร้คำบรรยาย ดีกว่าครับ
  • somebody

    22 กรกฎาคม 2552 11:07 น. - comment id 1017621

    สวัสดีค่ะ11.gif
    งดงามในความคิดจังคะ
    11.gif11.gif36.gif1.gif
  • เฌอมาลย์

    22 กรกฎาคม 2552 13:57 น. - comment id 1017686

    41.gif41.gif41.gif
  • แก้วประภัสสร

    22 กรกฎาคม 2552 15:09 น. - comment id 1017703

    41.gif41.gif41.gif
    เยี่ยมมากค่ะ
    36.gif36.gif11.gif11.gif
  • อักษกร

    23 กรกฎาคม 2552 09:52 น. - comment id 1018042

    ขอบคุณทุกคนที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ42.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน