หากโลกนี้ไร้รักเป็นอย่างไร โลกคงไม่มีสุขทุกข์ถามหา ข่าวหน้าหนึ่งโกรธกันฆ่าตำตา เพราะรักมาหายไปไม่กลับคืน ยามมีรักไม่ใช้ไร้ความรู้สึก โลกเปิดศึกข่มเหงหากขัดขืน ไร้ความรักต่อสู้ด้วยมีดปืน แล้วจะยืนอย่างไรเป้าสายตา หากยังไร้ความรักฟาดฟันต่อ ไม่มีขอชีวิตร้องโหยหา หากความรักไม่หวนคืนกลับมา ก็ยังฆ่ากันทุกวันเท่านั้นเอง ทะเลาะกันด่ากันเพราะไร้รัก ไม่ประจักษ์มืดบอดยังข่มเหง จนตัวตายก็ยังโกรธโทษกันเอง หากกลัวเกรงหารักมีไมตรี จงอภัยให้รักเป็นตัวล่อ แล้วสานต่อสามัคคีไม่แบ่งสี หายโกรธต้องขอโทษกันทันที เพื่อไทยนี้มีสุขทุกคืนวัน.
kasin1251 7 ก.ย. 2552 21:06 น. - ID 128982 
1156
12
0
23 กันยายน 2552 21:26 น. - comment id 998196
ไร้ที่พึ่งที่พิงไร้ที่พัก ไร้คนรักบนโลกโศกสลด ไร้น้ำตาไร้แรงจึงรันทด อยากประชดความรักจ้างสิบคน
7 กันยายน 2552 21:12 น. - comment id 1036065
ไม่ใส่เพลงแล้วครับเพราะโลกเครียด ทุกคนต้องอภัยกัน โลกจะสงบนะ
9 กันยายน 2552 09:04 น. - comment id 1036531
๙ ๙ ๙ บอกวัน ก้าวที่กล้า ก้าว ก้าว ก้าวมา บอกระยะทางสร้างฝัน ก้าว ๙ ก้าว บอกฐานความสำคัญ ก้าวด้วยกัน พร้อมพรรค เรารักกัน...
9 กันยายน 2552 21:47 น. - comment id 1036955
เขียนเตือนตนเตือนโลกเพราะมีข่าว อยากบอกกล่าวสะเทือนใจข่าวทุกเรื่อง เมืองไทยเคยสงบร่มเย็นรุ่งเรือง แม้นขัดเคืองยังให้อภัยกัน โจรผู้ร้ายทั่วเทศเกิดขึ้นมาก เรื่องประหลาดปาหินช่างแสบสัน ทุบกระจกลักทรัพย์นับรายวัน เบียดเบียนกันทำไมไม่ทำงาน ยอมเสียเหงื่องานหนักความภูมิใจ ค่อยเป็นไปสร้างฝันชีวิตหวาน เก็บบ้างจับจ่ายบ้างเก็บถึงล้าน ต้องมีบ้านอบอุ่นด้วยความดี หากต้องจากไปก่อนความสำเร็จ เธอคือเพชรครอบครัวย่อมสุขขี ลูกทุกคนเอาอย่างสร้างความดี คงจะดีทุกครอบครัวล้วนดีครัน
10 กันยายน 2552 19:02 น. - comment id 1037411
เพราะแม่ปูสอนลูกปูสู่โลกกว้าง เป็นตัวอย่างไรลูกก็ไปแม่แบบฉัน ลูกปูกตัญญูรักคงมั่น โรงเรียนนั้นสอนลูกปูให้ก้าว ๙ ๙...
12 กันยายน 2552 23:04 น. - comment id 1038196
ความรักพ่อแม่ยิ่งใหญ่นัก ส่งความรักให้ทุกวันลูกรอหา ใครไม่สนเสียเจ้าไปโทษชะตา เสียน้ำตาเพราะรักเจ้าไม่ทัน
13 กันยายน 2552 23:01 น. - comment id 1038495
คนเป็นพ่อเป็นแม่ไม่ทิ้งลูก พ่อแม่ถูกทอดทิ้งท่านไม่โกรธ หากสำนึกกลับมาเพื่อไถ่โทษ ท่านเอื้อนโอษฐ์ยกโทษหลั่งน้ำตา ยังไม่สายที่จะแก้ตัว...
14 กันยายน 2552 14:59 น. - comment id 1038636
ข่าววันนี้นักศึกษาแพทย์ผูกคอตาย ทำไปได้เพียงปัญหาแค่ขี้ผง เด็กอย่าทำไม่ดีเราหัดปลง พ่อแม่คงร้องไห้จนไม่สบาย เราต้องสร้างความรักก่อนไร้รัก ให้แล้วนักเชื่อว่าคลาดเป้าหมาย เด็กควรรักพ่อแม่ก่อนฆ่าตัวตาย อย่ามุ่งหมายกว่ารักพ่อแม่มี คิดให้นานคุยพ่อแม่ก่อนสิ้นคิด ถูกหรือผิดพ่อแม่อย่าเดินหนี พูดกับลูกรักเจ้าเท่าชีวี พ่อแม่พลีชีพเพื่อเจ้ายอมแล้วเอย...เด็กๆมาอ่านกลอนลุงป๋องก่อนคิดสั้นนะ...
17 กันยายน 2552 20:48 น. - comment id 1039852
เพื่อนข้างบ้านต่างอิจฉาไม่น่าอยู่ คอยแอบดูมองไปใช่บ้านเขา ทำอย่างนี้ก่อเกิดเรื่องแตกแยกร้าว เพราะไอ้เจ้าโรคจิตอยู่ไกล้ตัว เห็นทีตัวเราอาจจำย้ายบ้านหนี ไม่เห็นมีทางแก้เจอคนชั่ว อยู่หมู่บ้านไร้สุขเห็นแก่ตัว มีคนชั่ว คนดีอยู่ได้ไง คนเลวรักเขาเท่าไรหันหลังเขาก็ทำร้ายแน่ เดี๋ยวนี้โจรชุกชุมต้องระวังตัวกัน
18 กันยายน 2552 21:07 น. - comment id 1040263
แปลกใจจังผู้ชายชอบเมียน้อย แค่นิดหน่อยสามคนฉันอิจฉา ไม่ต้องเลี้ยงเทียวไปก็เทียวมา ฉันศึกษาเขาชอบทำยังไง บางคนปิดเมียหลวงไม่ยอมบอก แต่เพื่อนออกอยู่ทั่วเจอเข้าให้ ยังแก้ตัวขุ่นๆน้องสาวไง หรือพี่ไปเป็นเพื่อนช่วยซื้อของ บางคนเอานักร้องมาเป็นเมีย มีแต่เสียเพราะเละปลากระป๋อง บางคนรักเด็กรุ่นลูกท้อง บางคนต้องไปเที่ยวแทบทุกคืน ที่เล่ามาอิจฉานะจะบอกให้ ฉันนั้นไร้เดียงสาเกินฝันไฝ่ คนใจอ่อนถูกทิ้งอายเขาตาย อย่ามาหมายหลอกฉันขอร้องเธอ..อิ อิ
19 กันยายน 2552 20:20 น. - comment id 1040599
โอ้ชีวิตคิดไฉน ใครหนอใครลิขิต ปกาศิตพระศิวะ หรือของพระพรหมเจ้า บ้างกำเนิดเกิดมา พอลืมตาดูโลก บ้างมีโชค บ้างอับโชค มีสุขโศกปนเศร้า จอมนราพิสุทธิ์ ท่านสอนพุทธบริษัท เป็นธรรมมะ ปรมัติ อ้างถึงอำนาจ กรรมเก่า กุศลาธรรมมา มนุษย์เกิดมามีสุข อกุศลา พาให้ทุกข์ ดังไฟที่ลุก รุมเร้า บ้างกึ่งดี กึ่งชั่ว เพราะตัวของตัว มัววุ่น สร้างทั้งบุญ ทั้งบาป เหมือนดำที่ฉาบ ด้วยขาว...
20 กันยายน 2552 10:23 น. - comment id 1040772
เคยคิดอยากมีรักที่เป็นฝัน เธอและฉันสร้างสุขไร้ทุกข์แฝง มีทุกอย่างอย่างเขาใช่ของแพง สองร่วมแรงสร้างสมหวังชมเชย ตื่นขึ้นมาพาลพบผิดถนัด ยังจนหนักกว่าก่อนนิจจาเอ๋ย ไร้คู่ไร้รักไร้เพื่อนหวังชิดเชย ฝันเจ้าเอยฝันต่อก็ยังดี...
4 ตุลาคม 2552 06:22 น. - comment id 1046965
อยู่ในโลกวนเวียนบนกองทุกข์ ยังสนุกสูเจ้าวิ่งพล่านก่อ ยังไม่เหนื่อยวิ่งจนตายยังไม่พอ ยังจะก่อเวรกรรมชาติต่อไป มาชาตินี้เหนื่อยหนักขอพักผ่อน ชีวิตตอนนี้คงหมดแรงไข หยุดเพื่อก้าวทำหน้าที่พ่อต่อไป หยุดไม่ได้ลมหายใจให้ต่อกร...
17 ตุลาคม 2552 07:20 น. - comment id 1052447
1ขวบ ร้องหาความฟูมฟัก 10ขวบ รักแม่ร้องหาเที่ยว 20ปี เริ่มเหล่หาสาวจูงมือเกี่ยว 30ปี เลี้ยวรถร่อนไปเริงรมณ์ 40ปี เด็กทักลุงไปไหน 50ปี ไม่ไหวแต่ใจขม 60ปี ไม่เหลือสวยชื่นชม 70ปี นอนซมเพราะพิษยา 80ปี เหมือนไม้ลอยใกล้ฝั่ง 90ปี ไร้พลังลุกขึ้นเกาะข้างฝา 100ปี อยู่ไปทนทรมานเสียเวลา จะมีค่าถ้าร่างกายยังทำดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
