ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งเคยซึ้งสุข แม้นมีทุกข์ต่างรู้สึกร่วมปรึกษา ยามว่างงานร่วมสรวลเสร่วมเฮฮา ตามประสาคนรักใคร่เข้าใจกัน มีบางครั้งบางใครเข้าใจผิด ถึงขัดแย้งแต่จิตมิปิดกั้น อาจตึงเครียดบางคราเรื่องสารพัน ร่วมคิดทำจำนรรจ์เรื่องบรรเทา มาวันหนึ่งมีคนชอบก่นด่า มีเพียงข้านั้นที่ไม่งี่เง่า ส่วนพวกสูนั้นหนาปัญญาเบา ล้วนขลาดเขลากระโหลกหนาปัญญาควาย เอ่ยถ้อยคำหยามหมิ่นเหมือนสิ้นรัก พร้อมหาญหักทุกคราน่าใจหาย ตอบโต้ผู้คิดต่างหากย่างกราย ข้อหาร้ายสาดสีย่ำยีพลัน แล้วยกตนฉลาดมาตรฐาน กระทำการทุกอย่างล้วนสร้างสรรค์ ข้าสิดีสูสิมั่วโดยทั่วกัน ชาวบ้านนั้นแสนเบื่อจนเหลือเดา เถิดปล่อยเขาพล่ามไปตามใจอยาก เขาดีมากอย่างไรตามใจเขา เราอยากอยู่อย่างไรตามใจเรา ปล่อยให้เขาดีอยู่เพียงผู้เดียว เป็นคนดีกว่าใครในหมู่บ้าน แต่ไร้การยกย่องหรือข้องเกี่ยว ภาคภูมิใจหรือไม่ตรองไว้เชียว คนเล่าเสียว...ขอหลบจบนิทาน
กุ้งก้ามกราม 23 ก.ย. 2552 20:32 น. - ID 129381 
1973
10
0
24 กันยายน 2552 13:17 น. - comment id 829397
แถวบ้านเรียกพวกร้อนวิชา ทั้งที่หามีไม่เลย
24 กันยายน 2552 11:56 น. - comment id 835375
เห็นด้วยกับคุณเรียมเอง ทุกประการจ้า
24 กันยายน 2552 11:08 น. - comment id 848084
พี่กุ้ง..มาเล่านิทาน มาอ่านแล้ว..ตอนจบยังไม่จบนิ..
24 กันยายน 2552 11:05 น. - comment id 848442
ใครมีปากอยากปูดก็พูดไป เรื่องอะไรก็ช่างอย่าฟังขาน เราอย่าต่อก่อก้าวให้ร้าวราน ความรำคาญก็จะหาย..สบายใจ.สุภาษิตติดตามต้นไม้ในวัดน่ะค่ะ จำเอามา ในความรู้สึกส่วนตัว คาดไม่ถึงค่ะ ว่าในสังคมของคนชอบงานกวี ชอบเขียนกลอน จะมีคนประเภท ก่อกวนก้าวร้าวแฝงอยู่ เพราะใน สังคมของคนชอบกลอนกวี น่าจะ มีแต่คนอารมณ์สุนทรีย์ มีความ อ่อนโยนอยู่ในจิตใจบ้าง ไม่มาก ก็น้อย แต่ก็เอาเถอะค่ะ ในขึ้นชื่อ ว่าสังคม มันก็ต้องมีแบบนี้บ้าง ถือว่า เป็นตัวสร้างสีสันให้สังคมก็แล้วกัน เก็บมาเป็นอารมณ์ทำไม ไร้สาระค่ะ
24 กันยายน 2552 09:54 น. - comment id 890676
ลุงจ๋า อย่าใส่ใจเลยค่ะ เขาไม่มีค่าพอที่จะตอบและคุยด้วย ปล่อยเขาพล่ามไปคนเดียว ไม่ต้องอ่าน ให้เสียเวลา ลบเม้นทิ้งซ่ะไม่ใช่เรื่องยาก แต่ถ้ารำคาญก็ต้องทำใจนิดหนึ่ง อย่าใส่ใจเลยค่ะลุงกุ้ง
24 กันยายน 2552 06:25 น. - comment id 974514
มาตรวจสอบหมู่บ้านนี้ ระวังหลังที่ 5 กับ6 นะ ไม่ค่อยสัมพันธุ์กัน
24 กันยายน 2552 04:39 น. - comment id 976527
ขออภัยลุงหน่อยพอดีอ่านบางเม้นท์ แล้วสะดุด..
24 กันยายน 2552 00:16 น. - comment id 976533
นิทานที่คุณลงมาดีมาก ๆ ค่ะ หวังว่าเค้าจะคิดกันได้นะคะ ชื่นชมค่ะ
23 กันยายน 2552 21:52 น. - comment id 978806
เบื่อ..เบื่อ...เบื่อ.. เมื่อไหร่พวกมลภาวะ มันจะหยุดซะที บ้านไหนบ้านไหน ไม่มีลดลาวาศอก คนอ่านกลอนเซ็งโว้ยยยยย
23 กันยายน 2552 21:21 น. - comment id 979321
สวัสดีครับ กลอนน่ารักครับ แต่คนที่เขาคิดว่าตัวเองเก่งกว่าคนอื่น มักมีโทสะจริตครับ ไม่รับรู้หรอกครับ
23 กันยายน 2552 20:49 น. - comment id 980531
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ปะกะติกิมะนัง สาระนังสังโข คะโยอติแปลเอาเองแระกาน อิอิ
23 กันยายน 2552 20:48 น. - comment id 980542
ที่ 2 ก้อล่ายฟระ
23 กันยายน 2552 20:46 น. - comment id 980551
ที่ 1
24 กันยายน 2552 15:16 น. - comment id 1041884
อิอิอิ
24 กันยายน 2552 15:59 น. - comment id 1041914
24 กันยายน 2552 17:13 น. - comment id 1041970
24 กันยายน 2552 18:14 น. - comment id 1042005
อยากจะหลบเหมือนกันในวันนี้ แต่เห็นทีแวะนิดด้วยคิดถึง คงไม่ว่าใช่ไหมให้รำพึง จากเพื่อนซึ่งห่างไกลไปนานวันว่าจะหลบแล้วน๊า แต่หลบแล้วก็กลัวจะลืมกัน อิอิ สวัสดีค่ะ หวังว่าคงสบายดีนะคะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอ ๆ ด้วยค่ะ
24 กันยายน 2552 22:11 น. - comment id 1042157
25 กันยายน 2552 20:29 น. - comment id 1042231
26 กันยายน 2552 12:23 น. - comment id 1042944
ตัวใครตัวมันเน้อไปก่อนละ อิอิ
28 กันยายน 2552 16:33 น. - comment id 1044711
.... แวะมายิ้มอย่างเดียว วันนี้ปวดฟัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
