เรื่อยเปื่อย

สุรศรี

ยิ่งใกล้      ยิ่งเจ็บ
                             ยิ่งห่าง      ยิ่งคิดถึง
                             ยิ่งหวง     ยิ่งคำนึง
                             ยิ่งรัก       ยิ่งทรมาน				
comments powered by Disqus
  • ยายแม่มด

    27 ตุลาคม 2552 15:26 น. - comment id 1057333

    นั่นสิคะ  เนาะ
    เฮ้อ...อ่านไปอ่านมาก็ยิ่งงง  งง
    
    อิอิอิ
  • ขวดเก่า

    28 ตุลาคม 2552 05:24 น. - comment id 1057539

    เรื่อยเปื่อย.....
    
    ถ้าเป็นก๋วยเตี๋ยวเนื้อเปื่อยก็ชอบกินอยู่ ชอบกินเนื้อนิ่มๆ แต่ชอบกินข้าวแข็งๆ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม โดยเฉพาะข้าวกล้องชอบมาก เม็ดข้าวมันแข็งดี 
    
    บางทีหุงข้างเอง ข้าวดิบเพราะใส่น้ำน้อยกลัวแฉะ เพราะไม่ชอบข้าวแฉะจึงต้องกันไว้ก่อน ดิบก็ทนกินได้ บางครั้งยากเกินกินก็หุงใหม่ไม่ยากนัก
    
    ข้าวต้มเละๆ นี่ไม่กินเลย ทำโจ๊กเสียดีกว่า 
    
    เรื่องเรื่อยเปื่อย กลายเป็นเนื้อเปื่อยและเรื่อยเปื่อย จากคนเรื่อยเปื่อย
    
    ไปดีว่าจะมาอยู่.......ไม่ควรคู่อยู่ที่นี่
    จบแล้วขี้เกียจเขียน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน