*** เงินเดือนน้อยใช้สอยคอยประหยัด
มัธยัสอดออมย่อมมีหวัง
กำลังใจที่แน่วแน่ นั่นแหละพลัง
แม้บางครั้งตื่นมาน้ำตาซึม
ซึมเพราะงานมันเข้าเราหดหู่
ซึมเพราะผู้ร่วมงานพาลปวดหัว
ซึมเพราะคนบางคนเห็นแก่ตัว
ซึมเพราะกลัวความดีแพ้ภัยพาล
แพ้ที่กายแพ้ได้ไม่นานหรอก
แผลถลอกนอกใจใช่เหตุผล
ใส่ยานิดหยุดพักหน่อยค่อยฟื้นตน
แต่...แพ้คนชั่วช้ามันน่าอาย
อายเพราะดีแพ้ชั่วกลัวความคิด
อายเพราะจิตเสื่อมถอยนับถอยหลัง
อายเพราะตึกแห่งปัญญาต้องมาพัง
อายเพราะยัง ไม่รู้ว่า มีค่าควร
************