คมดาบนารี

16 มกราคม 2553 01:24 น. - comment id 1086665

ความสุขนั้นมีค่า..แต่ความเจ็บปวด..ยิ่งใหญ่กว่า...มหาศาล...



เพราะมากเลยค่ะ ชอบๆๆ 

ปรางทิพย์

16 มกราคม 2553 02:19 น. - comment id 1086669

ยามค่ำคืนฝืนสู้อยู่หงอยเหงา
โอ้อกเราเศร้าหม่นระทมหมอง
ภาพความหลังพังสิ้นถวิลปอง
อกกลัดหนองร้องร่ำยามช้ำใจ

ร้องมากเดี๋ยวตาช้ำไม่สวยนะคะ

นรสิริ

16 มกราคม 2553 05:46 น. - comment id 1086686

เจ็บปวดอะไรปานนั้นหนอ   ไพเราะและเศร้าเหลือเกิน


โอ้คืนนี้เดือนแรมมิแจ่มฟ้า
รินน้ำตาเปียกหมอนนอนร้องไห้
คร่ำครวญถึงบางคนทำหม่นใจ
ฟูกหมอนนอนจมในบ่อน้ำตา

ร้องเถอะร้องเมื่อใจเจ้าใคร่ร้อง
ลดทุกข์ผองจากใจไปบ้างหนา
ทอแสงทองทาทาบอาบนรา
จะนำพาความหวังดังใจจินต์

แวะมาอรุณสวัสดิ์ค่ะ   สุขกับวันใหม่ให้มากๆนะคะ

ป๋อง สหายปุถุชน

16 มกราคม 2553 07:02 น. - comment id 1086695

ครับผมก็ชอบหน้าหนาวเหมือนกัน
กลอนเศร้าจังครับ

ผู้ชายคนเดิม

16 มกราคม 2553 07:42 น. - comment id 1086707

กลอนเศร้า ..
รู้สึกและเข้าใจได้ถึงอารมณ์ของคนเขียน


เขียนกลอนได้เยี่ยมครับ 
อ่านไม่สะดุดเลย

ชอบครับ

แทนคุณแทนไท

16 มกราคม 2553 10:44 น. - comment id 1086783

สักพัก อาจเลือนทรมา

สวัสดีครับ

กู้ภัย

16 มกราคม 2553 11:07 น. - comment id 1086794

%41สุดยอดๆๆ%

ตัวเล็ก.

16 มกราคม 2553 22:22 น. - comment id 1087012

nig...

17 มกราคม 2553 07:17 น. - comment id 1087067

ใครหนอใครกัน
ค่ำคืนหนาวเช่นนั้นร่ำร้องไห้
มีหนึ่งผืนผ้าเช็ดหน้าไร้อุ่นไอ
จะยื่นให้ซับร้าวรานในน้ำตา

อยู่ที่ไหน
อยู่ที่ใจหรือฉาบไว้บนใบหน้า
หรืออยู่ในทุกหยาดหยดรอยน้ำตา
ผ้าเช็ดหน้าผืนบางเบาเอาไปซับ

ไม่อยากเจอ
ใบหน้าเธอเปื้อนน้ำตาหม่นหมองจับ
ความไหวหวั่นแบกไว้เกินกำลังรับ
วางบ้างเถิดอย่าให้ทับท่วมท้นใจ

ความร้าวรอน
ที่กัดกร่อนความงดงามความสดใส
หากเธอไม่ยิ้มสู้บ้าง เถิดทำใจ
ยิ้มพิมพ์ใจจะไม่งามอย่างเคยแล้ว




แวะมาเคาะสนิมกลอนแจมพี่หมอกครับ 

ผู้ชายไม่ค่อยร้องไห้ ก็เลยเขียนกลอนนี้ในความรู้สึกว่าพี่เป็นผู้หญิงนะคับ  

อย่าว่ากันนา    กาแฟซักถ้วยมั้ย 

เลี้ยง!

นางฟ้าซานตาน...

18 มกราคม 2553 10:24 น. - comment id 1087452

๐ เมื่อค่ำคืนยืนร่ำพร่ำน้ำเนตร
ไรเป็นเหตุแห่งน้ำตาพาหลั่งไหล
โปรดร่ำร้องออกมาล้างซะล้างใจ
เก็บเอาไว้ก็ระทมบ่มชีวิต

ปล...ถ้าอยากร้องไห้ก็ร้องออกมาเถอะคะ
การที่เราร้องไห้ไม่ได้แปลว่าเราอ่อนแอ
แต่เป็นการระบายความอัดอั้นใจใจมากกว่า
เมื่อร้องไห้สุดๆเราก็จะสบายใจ
แล้วหัวเราะให้ได้หลังร้องไห้ทุกครั้งนะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ....

.... ..

1 มีนาคม 2553 12:26 น. - comment id 1105263

ติดตามอ่านมาแสนนาน  ยังเพราะเหมือนเดิมเลย