ฉางน้อย

3 มีนาคม 2553 18:37 น. - comment id 1106388

มวลภมร

3 มีนาคม 2553 18:11 น. - comment id 1106390

แวะมาครับ ... นั่งพักสักครู่นะ

ครูกระดาษทราย

3 มีนาคม 2553 18:00 น. - comment id 1106395

แม่จ๋า...

แม่อยู่ที่ไหน...

แม่เห็นหรือไม่....

ฝนตกลงมาเปียกปอน....

แล้วลูกจะนอน  ซุกอกใคร....

แม่จ๋า...

กิ่งโศก

3 มีนาคม 2553 20:41 น. - comment id 1106571

...พูดถึงนกไหนนี่..ตอนนี้นก โดนจับอยู่ อะ..

แกงฯ

3 มีนาคม 2553 21:02 น. - comment id 1106578

ครูกระดาษทราย

... แม่นก ...

แกงฯ

3 มีนาคม 2553 21:04 น. - comment id 1106579

มวลภมร

..พักตามสบายค่ะ หายเหนื่อยค่อยบินต่อไปค่ะ 

แกงฯ

3 มีนาคม 2553 21:05 น. - comment id 1106580

ฉางน้อย

...ต๊ะเอ๋ .. ขอบคุณจ้าที่แวะมา..

แกงฯ

3 มีนาคม 2553 21:07 น. - comment id 1106582

กิ่งโศก

... ง่ะะะะะะะะะะ คนละนกกันค่ะ...

สุริยันต์ จันทราทิตย์

3 มีนาคม 2553 22:39 น. - comment id 1106638

แวะมาทักทายจ้าน้องแกงฯ

ประทาน

3 มีนาคม 2553 22:48 น. - comment id 1106645

เสียงจิ๊บจิ๊บ..แว่วมา..ร้องหาแม่
มันแสนสุข..ใจแท้..แม่อยู่ใกล้
พี่พี่ก็..บอกให้รู้..แม่อยู่ไกล
จวบตะวัน..ลับไป..แม่ไม่มา

เฝ้าแต่รอ..คอยชะแง้..แม่ไม่กลับ
หรือว่าแม่..จะไปลับ..ไม่กลับหา
ฉันกับพี่..ว้าเหว่..ทุกเวลา
โอ้แม่จ๋า..น้ำตาใส..ลูกใหลริน

แม่นกเอย..เคยเรียง..เสียงกู่ร้อง
กังวานก้อง..พฤกษ์ไพร..คล้ายถวิล
หรือพรานร้าย..ไล่ยิง..ทิ้งชีวิน
ชีพแม่สิ้น..สายสวาท..แทบขาดใจ

หรือว่าแม่..บินหลง..พง-พฤกษา
ลูกลูกเที่ยว..ตามหา..ทั่วป่าใหญ่
แว่วยินเสียง..ของแม่..มาแต่ไกล
ต่างซุกใน..อกแม่..สุขแท้จริง..ฯ


แวะมาต่อกลอนครับ

แกงฯ

4 มีนาคม 2553 07:31 น. - comment id 1106679

สุริยันต์ จันทราทิตย์

...ขอบคุณค่ะพี่โป้ง ที่แวะมาค่ะ 

แกงฯ

4 มีนาคม 2553 07:36 น. - comment id 1106680

ประทาน 

หนูกับพี่ ช่วยกัน ร้องเรียกลั่น
ดังสนั่น ทั่วป่า ตามหาแม่
พี่เตือนหนู ท่องไว้ อย่าอ่อนแอ
แม่มาแน่  แม่ไม่ ลาลับไกล

เหลือบไปเห็น ปีกแม่ น้ำตาคลอ
เจ็บไหมหนอ แม่จ๋า หนูเป่าให้
ตอนหนูเจ็บ แม่ทำ ยังจำได้
หายไวไว  ด้วยหวัง ของพวกเรา

ฝ่ายแม่นก เห็นลูก ตื้นตันใจ
ด้วยหวังไว้ ได้มา เห็นพวกเจ้า
ปีกที่เจ็บ ลูกเป่า  เพียงเบาเบา
แผลทุเลา  แม่ชื่น  ปลาบปลื้มใจ 

------------------------------

เฌอมาลย์

4 มีนาคม 2553 16:08 น. - comment id 1106769

สงสารทั้งแม่นก และลูกนกเลยค่ะ

แกงฯ

4 มีนาคม 2553 16:36 น. - comment id 1106876

เฌอมาลย์ 

ตอนจบ แฮบปี้..นะ...จุฟฟจ้า 

กวีบ้านไร่

4 มีนาคม 2553 16:40 น. - comment id 1106878

สุดท้ายคืออ้ายเจ็บ

แกงฯ

4 มีนาคม 2553 16:58 น. - comment id 1106884

กวีบ้านไร่...
สุดท้ายคืออ้ายเจ็บ....
หากคำว่าฮัก  ของเฮาเขียนด้วยกระดาษ
ถ้าน้องทำขาด  อ้ายคงบ่เจ็บปานได๋
แต่คำว่าฮัก  น้องเขียนลงบนใจอ้าย
แล้วให้ทุกอย่างเขาไป  ใจอ้ายเลยเจ็บอีหลี.
         .......เพลง...... 

ม่านแก้ว

5 มีนาคม 2553 08:16 น. - comment id 1107275

ต๊ะเอ๋.....
พอความหวังครั้สุดท้ายผ่านไป
เราก็เริ่มความหวังครั้งใหม่
พี่แกง สู้ๆ เย้...

(น้ำตาลหวาน)

5 มีนาคม 2553 09:47 น. - comment id 1107311

เศร้าใจเลยน้องแกงฯจ๋า...

แกงฯ

5 มีนาคม 2553 10:45 น. - comment id 1107332

น้องม่าน

 น้องม่านเชียร์แบบนี้ พี่สู้ขาดใจเลยค่ะ....

แกงฯ

5 มีนาคม 2553 10:46 น. - comment id 1107333

(น้ำตาลหวาน)

 อิอิ เศร้าไปกับนกจ๊ะ พี่พิม...

พิมญดา

5 มีนาคม 2553 14:59 น. - comment id 1107515

พิมญดา

5 มีนาคม 2553 15:01 น. - comment id 1107518

แกงฯ

5 มีนาคม 2553 16:18 น. - comment id 1107554

พิมญดา

ขอบคุณค่ะคุณพิม...น้ำใจงามเหมือนหน้าตาเลยค่ะ..

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

5 มีนาคม 2553 19:56 น. - comment id 1107615

สู้ๆๆ ครับ คุณแม่ อิอิ

ลูกนก รออยู่น้าา

อย่าเที่ยว ผับ เที่ยว บาร์ ล่ะ

ลูกนกหิวข้าววว

แกงฯ

5 มีนาคม 2553 20:27 น. - comment id 1107632

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ  

รู้ว่าลูกนกน้อยเฝ้ารออยู่
แม่ก็ดูนาฬิกาแค่ตีสอง
ถ้าหิวต้มมาม่ากินลองท้อง
ไม่ต้องร้องบาร์ปิดจะรีบมา....

ป๋อง สหายปุถุชน

6 มีนาคม 2553 07:36 น. - comment id 1107735

คงมีใครไปยิงแม่นกเข้านะครับ
ปีกเลยหักแล้วจะข้นไปหาลูกได้ไหมน่ะ
ลูกคงต้องอดตายแน่ๆ

แกงฯ

6 มีนาคม 2553 17:11 น. - comment id 1107866

 แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ร้องตามพี่ป๋อง  

แม่นกเจอคนใจร้าย....

โอเลี้ยง

7 มีนาคม 2553 21:47 น. - comment id 1108339

หลับฝันดีมีความสุขมากๆนะคะพี่แกงเขียวหวาน 

แกงฯ

8 มีนาคม 2553 08:45 น. - comment id 1108470

โอเลี้ยง  

...จ้าน้องโอเลี้ยงขอบใจมากจ้า ดื่ม  กันมั๋วพี่ชงเผื่อนะ.....

ซุกซน

17 มีนาคม 2553 14:40 น. - comment id 1111862

เพราะมากๆๆๆๆค่ะ

---สะเลเต---

24 ธันวาคม 2554 22:25 น. - comment id 1218823

เสียงจิ๊บจิ๊บร้องเพียก...เรียกหาแม่
กลัวแทบแย่...แม่หนูอยู่ที่ไหน
มองอาทิตย์อัสดงลับพงไพร 
แม่ทำไมไม่หวน...ด่วนคืนรัง

ชะเง้อหารอแม่...แต่ไม่กลับ
ตะวันลับ...ทิวไม้ด้วยใจหวัง
หนูกับพี่พร้อมเพียง...ส่งเสียงดัง
เรียกหลายครั้ง...หวังให้แม่ได้ยิน

หรือตกบ่วงนายพราน...เฝ้าผลาญฆ่า
ทำเพื่อสาสมใจ...ทำลายสิ้น
ใช้อาวุธฉุดคร่าล่าชีวิน
ชีพแม่สิ้นหรือไร...ไม่กลับมา

ยินลูกร้องก้องป่า...น้ำตาล่วง
เพราะติดบ่วง...พรานเฒ่าเขาตามล่า 
ปีกซ้ายหักสะอื้นกลืนน้ำตา
เหลือปีกขวาคือหวัง....ตั้งจิตไว้

พยายามฝืนบิน...ไม่สิ้นหวัง
กลับคืนรัง...ยังป่าถิ่นอาศัย
เสียงลูกร้องลั่นเสริมเติมแรงใจ
ฝืนบินไปหาเจ้า...เฝ้าบอกตน

พี่จ๋าพี่แม่จ๋า...บินมาแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้ว...ดีใจคลายทุกข์หม่น
เหลือบไปเห็นปีกซ้าย..ไยชอบกล
เลือดเปื้อนปน...ปีกนั้นมันมากมาย

จึงเอ่ยถามเจ็บไหม... เป่าให้แม่
ตรงบาดแผล...ปีกซ้ายจะได้หาย
ตอนลูกเจ็บช่วยหนู...มิดูดาย
เป่าไปหลาย...สิบครั้งหวังเยียวยา

ฝ่ายแม่นกสะอื้น...ตื้นใจนัก
เพราะความรัก...ยิ่งใหญ่ในคุณค่า
ลืมความเจ็บแผลนั้นในทันตา
ลูกรักษาบาดแผลแม่ทุเลา

---สะเลเต---