ไม้เท้าของผู้เฒ่า กับลูกเต้าอกตัญญู อะไรที่ควรคู่ หากเปรียบดูคงรู้เอง ไม้เท้าไร้ชีวิต แต่ถือติดไม่กลัวเกรง หมูหมามาข่มเหง ก็ยังเร่งใช้ฟาดไป ไม้เท้าแม้ไม่พูด หน้าไม่บูดให้เสียใจ สงบนิ่งไม่เคลื่อนไหว ใช้อะไรไม่ต่อรอง ไม้เท้าแม้แข็งทื่อ แต่ใช้ถือช่วยประคอง ค้ำกายใช้ประลอง ตอบสนองระยะทาง ไม้เท้าแม้หงิกงอ ไม่เคยก่อความระคาง จิตใจไม่จืดจาง ยามเมื่อวางไว้ที่ใด ลูกอกตัญญู ไม่เคยรู้พระคุณใคร จึงทำเหยียบย่ำใจ ผู้เฒ่าให้เสียน้ำตา ไม้เท้าของผู้เฒ่า ยังคอยเฝ้าติดกายา ลูกน้อยที่เลี้ยงมา ไม่รู้ว่าอยู่แห่งใด -----------
ผู้สัญจร 28 มิ.ย. 2553 17:38 น. - ID 135574 
3248
7
0
28 มิถุนายน 2553 19:46 น. - comment id 1141754
28 มิถุนายน 2553 19:52 น. - comment id 1141755
ชีวิตของคนยามแก่ชรา
29 มิถุนายน 2553 00:11 น. - comment id 1141774
ได้ข้อคิดดีครับ ขออนุโมทนาในกุศลจิต
29 มิถุนายน 2553 07:25 น. - comment id 1141782
29 มิถุนายน 2553 10:54 น. - comment id 1141824
เข้าใจเปรียบดีจังค่ะ
29 มิถุนายน 2553 17:23 น. - comment id 1141907
30 มิถุนายน 2553 02:42 น. - comment id 1141988
หวังว่าคนที่เป็นลูกจะคิดได้บ้าง เอากำลังใจมาฝากค่ะ
1 กรกฎาคม 2553 01:02 น. - comment id 1142184
1 กรกฎาคม 2553 19:26 น. - comment id 1142355
คุณสีลมัย คุณนาฬิกาอารมณ์บูด คุณรัมณีย์ คุณม่านแก้ว คุณเฌอมาลย์ คุณน้ำตาลหวาน คุณปรางทิพย์ คุณยาแก้ปวด ขอบคุณมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
