ชีวิตของ..สองตายาย

อนงค์นาง

วันวานหวานผ่านใจใครคนหนึ่ง
ยังตราตรึงซึ้งจิตให้คิดฝัน
โอ้หัวใจไยหวามตามรำพัน
ปานแสงจันทร์อันนวลเย้ายวนตา
อดีตที่ผ่านไปไม่หวลกลับ 
ขอยิ้มรับด้วยใจอภัยหนา 
ปรับปรุงกายใจใหม่แจ่มใสนา 
ปรารถนาครองคู่อยู่ด้วยกัน  
ความแก่เฒ่าไม่หยุดฉุดไม่อยู่ 
ปล่อยวางรู้จิตใจให้สุขสันต์ 
รักคนที่รักเราไม่เศร้าพลัน 
ชายในฝันไม่รอขออำลา 
สิบสี่ปีผ่านไปไม่ไร้รัก
ตายังภักดิ์รักยายไม่คลายหา 
จะหาใครที่ไหนในโลกา 
รักแท้มาดูแลจนแก่ตาย

กลอน....ดาวประดับใจ.....  
ยายแต่งให้ตาค่ีะ
เธอเป็นดาวสกาวฟ้าึี่คราเดือนหงาย
แสงพราวพรายฉายงามทุกยามเห็น
เปล่งจรัสรัศมีราตรีเพ็ญ
ส่องโสมเย็นเป็นเพื่อนหมู่เดือนดาว
เปรียบเสมือนเพื่อนแท้แม้แก่เฒ่า
คอยเีคียงเฝ้าเช้าเย็นเมื่อเป็นสาว
วันและคืนผ่านไปไร้แพรวพราว
ยังเป็นดาวคู่้เดือนเหมือนวันวาน
กาลเวลาพิสูจน์ใจใครคนหนึ่ง
ยังคงซึ้งตรึงใจสายใยสาน
รักของเํธอมั่นคงยืนยงนาน
ยังรสหวานซ่านทรวงทุกห้วงใจ
ไม่มีใครรักฉันในวันนี้
เท่าคนดีที่มอบปลอบอ่อนไหว
ฟ้าส่งเธอให้ฉันผูกพันใจ
อบอุ่นในดวงขวัญนิรันดร