ทุกเรื่อง....มันเชื่องช้า แม้ใจข้าฯ...จะรีบเร่ง ทุกข์เอง...ก็ช้ำเอง ไม่หวั่นเกรง...ที่ไฟรุม ภายใน....หัวใจท้อ ภายนอกก็...ยังห่อหุ้ม กลไกล..ไร้คนคุม เรื่องชุกชุม...ยังคลุมเคลือ จำวัน...ที่มันซึ้ง ขอสักครึ่ง...ยังไม่เหลือ ซื้อไข่ ข้าว น้ำ เกลือ แล้วออกเรือ...ไปลอยลำ ท่ามกลาง...กระแสลม ฝนพร่างพรม...ลงมาซ้ำ ค่ำคืน...ยังฝืนจำ ทุกถ้อยคำ...ลำนำ"จันทร์" เคว้งคว้าง...กลางกระแส ถ้าท้อแท้...ยิ่งหมดฝัน อยากกลับ...จับมือกัน หวังสักวัน...ถ้ามันมี ทอดสมอ...รอสว่าง ฟ้าเวิ้งว้าง...ฉันอยู่นี่ ดาวริบ...กระพริบที "ฉันอยากมีกำลังใจ"
Boomerang 17 ต.ค. 2553 04:12 น. - ID 137400 
1104
15
0
17 ตุลาคม 2553 05:09 น. - comment id 1162339
สวัสดีครับคุณบูม หายดีหรือยังครับ
17 ตุลาคม 2553 07:23 น. - comment id 1162345
เอากำลังใจไปแบ่งให้คนอื่นเยอะเกินไป ก็อาจต้องถึงกับหดกำลังแบบนี้แหละครับ
17 ตุลาคม 2553 08:37 น. - comment id 1162347
สวัสดีคะ คุณBoomerang โกรธเวลา ว่าทำไม ใยช้าเชื่อง ทำทุกเรื่อง เชื่องช้า น่าโมโห หยุดใจร้อน ค่อนเวลา พาลพาโล ควรโทโส โกรธา ว่า...ต้นตอ เข้ามาเป็นกำลังใจคะ
17 ตุลาคม 2553 09:02 น. - comment id 1162348
ขอบคุณท่านชายพจน์.อีกนานเลยครับงานนี้... ....อ.จ.หมอบอกหลังถอดเฝือกอาจต้องฝ่าตัดครับ
17 ตุลาคม 2553 09:24 น. - comment id 1162349
จันทร์เพ็ญกระจ่างฟ้า..... ณ นภาเฉลิมขวัญ แสงเย็นยะเยียบพรรณ..... บ มิเว้นมิวายคืน เดียวดายถวิลไหว..... หฤทัยทะเลชื่น เรือน้อยละล่องคืน..... ระดะดาวระงมกาล เหว่ว้าชะรอยเศร้า....พิศเหงาอธิษฐาน เพรงบุญ ธ บันดาล.....นฤมิตเสน่หา ฝนฉ่ำกระซิบรัก..... ศศลักษณ์กระจ่างหล้า ปวงดาววะวาวตา..... จิรกาล ณ แรงใจ ...... ละไมฝน*Cum
17 ตุลาคม 2553 09:47 น. - comment id 1162352
บางครั้งจะนั่งนอน กายล้าอ่อนหมดเรี่ยวแรง อยากวิ่งเล่นกลางแจ้ง แต่เจ้าแสงสะท้อนตา บางครั้งอยากชมนก กลัวขี้หกมาใส่ขา เลยหลบเพียงมองมา เพราะห่วงหาลูกนางนวล อิ..ด้นเอาจ้า
17 ตุลาคม 2553 09:48 น. - comment id 1162354
โอ้ยยย...ไม่อยากจะจบเลยค่ะ เพลินจัง
17 ตุลาคม 2553 09:54 น. - comment id 1162359
17 ตุลาคม 2553 09:58 น. - comment id 1162363
17 ตุลาคม 2553 10:20 น. - comment id 1162371
สวัสดีคะ คุณBoomerang อ้าว...ต้นตอคือGemini58หรอกเหรอคะ นึกว่า...ขาป่วยซะอีก
17 ตุลาคม 2553 10:27 น. - comment id 1162374
เรียงคำฝากมาครวญ เจ็บป่วยคราพิษพาคลาย จงหายนะจางหาย ไปกับลม เถิด..ลงทะเล สุขอย่าได้สร่าง
17 ตุลาคม 2553 10:33 น. - comment id 1162376
17 ตุลาคม 2553 10:38 น. - comment id 1162378
สวัสดีคะ คุณBoomerang Gemini58 อยู่ไกลมาก มันคงยาก หากจะไป...โอ๋...โอ๋...โอ๋... รักษาตัวนะ
17 ตุลาคม 2553 10:45 น. - comment id 1162380
17 ตุลาคม 2553 10:47 น. - comment id 1162381
17 ตุลาคม 2553 11:57 น. - comment id 1162390
ตรงนี้ มีฉันอยู่ รอเป็นคู่ ไม่ไปไหน อีกทั้งกำลังใจ ที่มีให้ ตลอดกาล ลำพัง คือที่คิด แต่ดวงจิตเราสมาน แนบชิดสนิทนาน ต้องสาบาน กันไหมเออ เป็นน้อง ช่องทางนี้ มอบไมตรี มีเสมอ แรงใจให้แด่เธอ มั่นเสมอ นิจนิรันดร์ ความจริงสี่งที่กล่าว มิใช่คราว เรามีฝัน แต่เรา จะมีกัน อยู่ทุกวัน ไม่ผันแปร... หวัดดีค่ะพี่... สุแวะมาบอกว่า ไม่ได้มีพี่เพียงลำพังนะคะ ..
17 ตุลาคม 2553 12:08 น. - comment id 1162395
บางครั้งอยู่เพียงลำพังก็ยัวดีกว่ามากฅนมากความล้นหลามทุกข์นะครับ คุณบูมฯ
17 ตุลาคม 2553 13:02 น. - comment id 1162406
เจ็บขาแข้ง แกล้งเผลอเผลอ เธอก็หาย เจ็บไม่วาย เจ็บกมล ทนถ่ายถอน กระดูกหัก พักหาย ได้เขียนกลอน อย่าใจอ่อน รอนลา นะBoomerangจุฟ จุฟ ตรงหัวเข่า ไม่อยากจุฟสูงหรือต่ำกว่านั้น แซม
17 ตุลาคม 2553 15:07 น. - comment id 1162432
เร่งลำถึงปากอ่าว ออกวิ่งก้าวกำลังใบ เรือล่มลงเสียได้ กำลังใจจึงหมดลง กู้คืนขึ้นมาใหม่ ก็สั่นไหวยังงวยงง พลาดแล้วเป้าประสงค์ หม่นพะวงอยู่ครามครัน แล่นเรือยังไม่ชำนาญอ่อนหัดไปหน่อย แต่ก็มาให้กำลังใจนะ
18 ตุลาคม 2553 15:46 น. - comment id 1162729
กำลังใจมาฝาก อย่าหลบฉากหากมีฝัน มีดาวมีเงาจันทร์ มีตะวันนั้นสองใจ ทะเลยังมีคลื่น ไม่มีฝืนทรายสวยใส ชีววิตก้าวต่อไป แม้ทางไกลไม่หมดแรง ขอบฟ้าไม่มืดมิด เพียงแต่จิตอย่าดับแสง สายรุ้งพุ่งมาแซง ดูแจ่มแจ้งแข่งฝนลา
18 ตุลาคม 2553 18:06 น. - comment id 1162773
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด