คนลานเทวา

15 ธันวาคม 2553 10:14 น. - comment id 1173243

อนงค์นาง

14 ธันวาคม 2553 23:02 น. - comment id 1173307

ไพเราะค่ะ 

ช่องว่างระหว่างคนสองคน ถ้าใจเอื้อมไม่ถึงกัน ก็ต่างคนต่างไปค่ะ 
อนงค์นางไม่ค่อยยึดติดกับความรักของหญิงชาย มีเกิดมีดับ ปล่อยวางได้พอประมาณค่ะ 

ขอให้คุณดินโชคดีนะคะ

พลอยรดา

14 ธันวาคม 2553 21:34 น. - comment id 1173353

ความรักเรามีให้กันมันสายไป
ทำให้ใจเราสองเป็น...ช่องว่าง...
ต้องแยกกันทั้งที่รักมาแสนนาน
แสนเจ็บปวดทรมานปานสิ้นใจ

น้องจำต้องถอยห่างชั่วชีวิต
หรหมลิขิตขีดเส้นตายไว้เท่านั้น
ขอจดจำบทเพลงที่ให้น้องก่อนจากกัน
น้องจำมั่นเสียงเพลงนั้น "พะเยารอเธอ"

พลอยรดา

14 ธันวาคม 2553 21:38 น. - comment id 1173355

ขอรบกวนพื้นที่ ..ช่องหว่างระหว่างเรา..
ด้วยคนนะคะไม่สัมผัส เสนาะ เหมือน
คุณ แต่ก็ จากใจคะ 

พจนา ForLife

15 ธันวาคม 2553 23:19 น. - comment id 1173371

สมหวัง-ผิดหวัง เป็นเรื่องธรรมดา ขอให้มีกำลังใจครับ   

แมงกุ๊ดจี่

14 ธันวาคม 2553 19:10 น. - comment id 1173430

เมื่อเหตุผลคือช่องว่างต่างเข้าใจ
สุดแก้ไขความต่างเส้นทางฝัน
หนทางรักสั่นคลอนตัดรอนกัน
ทุกสิ่งนั้น "เปาะบาง" ระหว่างเรา...

หากเราสอง"เข้าใจ" ในวันนั้น
เส้นทางฝัน...ไม่ว่างจะห่างเหงา
เส้นทางรักของหัวใจไม่ซึมเซา
จะมีเรา...เดินไปในทางรัก...


บางที่ช่องว่างที่เว้นไว้
อาจทำให้เรามองเห็นอะไรดีดี  อีกมากมาย...

din

15 ธันวาคม 2553 13:56 น. - comment id 1173495

..............


สวัสดีคุณ แมงกุ๊ดจี่ 


เว้นช่องว่าง ระหว่างใจ ไว้ให้คิด
เรามีสิทธิ์ ร่วมสร้าง เส้นทางฝัน
บนทางเดิน เหินห่าง ระหว่างวัน
คงมีฉัน เหงาอยู่ แต่ผู้เดียว



.................

เฌอมาลย์

15 ธันวาคม 2553 21:04 น. - comment id 1173532

บางครั้งการเว้นช่องว่าง มันก็ทำให้เราไม่อึดอัดมากไป แต่ควรเว้นให้พอดีพอควร ไม่เว้นซะมากเกินไป อิอิ เดี๋ยวจะเป็นเส้นขนานแทน

din

15 ธันวาคม 2553 14:22 น. - comment id 1173575

...............


หวัดดี คุณพลอยรดา


เสียงเพลงแว่ว แผ่วพลิ้ว ปลิวข้ามฟ้า
พะเยารอ.....เธอนั้น.......หรือไฉน?
เมื่อความรัก เรานั้น มันสายไป
ดั่งหัวใจ ด่าวดิ้น แทบสิ้นแรง





บทกลอนจากใจ 
ช่างกินใจนัง คุณพลอยรดา

....................

din

15 ธันวาคม 2553 14:23 น. - comment id 1173577

.............

ขอบคุณ คุณอนงค์นาง

คุณคนลานเทวา..........ที่แวะทักทาย

Boomerang

16 ธันวาคม 2553 17:03 น. - comment id 1173887

 ขอต่อกลอนท่านdin  เก็บช่องว่างห่างถี่มีไว้เถิด
 วันใดเกิดฟุ้งซ่านมีงานเข้า
 อย่าให้ต้องขีดทางเส้นบางเทา
 ต่างกล่อมเกลากมล..ของตนเดิน

 รู้พิกัดจัดวางว่าต่างแบบ
 มิต้องแอบซ่อนใจว่าใครเขิน
 ใช้ภาษาพากลอนว้อนวอนเพลิน
 มิล่วงเกินกาลกลับ..สำหรับรอ

 เธอเป็นดินฉันเป็นดาว..ก็เปล่าใช่
 ต่างเป็นให้แก่กันวันที่ท้อ
 พบแล้วจาก-พรากแล้วเจอ.ก็เออ-ออ
 อย่าหน้างอ..ใช่กัน..เพราะฉันกลัว

......... ขอโทษนะ.ที่มาแซวช้าไปหน่อย ........

เพียงพลิ้ว

16 ธันวาคม 2553 17:06 น. - comment id 1173889

เพราะเธอเป็นเธอ
ฉันก็เป็นฉัน
เราแตกต่างกัน
ผูกพันจางลง

เศร้าจังนะคะ

การัณยภาส

17 ธันวาคม 2553 03:39 น. - comment id 1173994

อ่านแล้วซึ้งจังเลยค่ะ

din

17 ธันวาคม 2553 11:58 น. - comment id 1174064

.......................

หวัดดีคุณบูม



คุณเพียงพลิ้ว

.............เพราะเธอเป็นเธอ

.............ฉันก็เป็นฉัน

............แม้แตกต่างกัน

............ผูกพันมั่นคง



............ไม่เศร้าจ้า





ขอบคุณ คุณการัณยภาส  ที่แวะทักทาย

din

17 ธันวาคม 2553 14:02 น. - comment id 1174081

หวัดดีจ้า คุณเฌอมาลย์ 

              คุณพจนา ForLife 

สุริยันต์ จันทราทิตย์

18 ธันวาคม 2553 12:30 น. - comment id 1174223

งั้นก็..มาลดช่องว่างระหว่างเราด้วยกันนะครับ คุณ din