มองวันวานหวานใสหัวใจเพลิน พูดแล้วเขินเรื่องเล่ามันเก่านัก หลายสิ่งอย่างต่างไปไม่รู้จัก ยินเสียงทักอดีตแว่วผ่านแผ่วมา ตุ๊กตุ่นตัวขุ่นแดงมาแปลงร่าง พวงหนังยางเป่ากบนั่งครบขา อุลตร้าแมนย่อยืน ปืนแก๊ปตรา- เสือภูผา แก๊ปเม็ดสิบเจ็ดอัน แผ่นเสียงห้างเมโทรของโบราณ หมุนวนผ่านปลายเข็มเล่มแหลมนั้น เอสวิส คลิฟ ริชาร์ด มาดมะกัน หยิบรอนสันหยดใส่ไฟแช็คพลาง โหลกดใข่ใส่เหรียญหมุนเวียนกด ไข่กลิ้งปลดร่วงลงตรงด้านล่าง เรือป๊อกแป๊กเทียนใส่ไว้ตรงกลาง วิ่งขอบอ่างวนแข่งแสงแวววาว ย้อน พ.ศ. เพลินจิตคิดเล่นๆ ย้อนตัวเป็นอดีตผ่านกาลหนุ่มสาว รุ่นพ่อแม่ย่าดูปู่เฟี้ยวฟ้าว ณ บัดนาว เพลินวาน ผ่านชะอำ
สีเมจิก 28 ธ.ค. 2553 01:35 น. - ID 138512 
3492
14
0
28 ธันวาคม 2553 01:55 น. - comment id 1176434
มีอันนี้ด้วย ^ ^ เอามาเป่าแล้วมันซ่าที่ลิ้น
28 ธันวาคม 2553 07:44 น. - comment id 1176436
ฮั่นแน่ะ ย้อนรำลึกถึงฟาร์ม เอ้ย ฅวามหลังแสดงว่าเริ่มแกร่อ่ะดิต่ะเองเพลินวาอยู่ไหนนะชะอำหรือหัวหิน คนน่ารักลืม
28 ธันวาคม 2553 08:22 น. - comment id 1176446
หากมีโอกาส จะแวะครับ คุณเมจิก.. น้องฉาง....มีด้วยเหรอ เพลิน..วา
28 ธันวาคม 2553 08:24 น. - comment id 1176447
ถะถูกต้องน๊ะคร๊าบบบบบมาช่วยยืนยันอีกคนนิ..อิอิ
ไปมาแล้ว 2 ครั้ง ก็ยังไม่เบื่อ
28 ธันวาคม 2553 08:44 น. - comment id 1176451
ไปมาแล้วค่า....เก่าได้ใจ (เหมือนคนไปเที่ยว)
28 ธันวาคม 2553 11:04 น. - comment id 1176477
........ ยังไม่เคยไปจ้า แล้วคงจะ...สักวันนะเพลินวาน ขอบคุณคุณสีเมจิกที่นำอดีตมาทบทวนให้ฟัง คุณฉางน้อย คนน่ารักน่ะ...ใครนะ?
28 ธันวาคม 2553 11:29 น. - comment id 1176486
2 ฉางน้อย .... ฮี่ๆๆมันต้องมีวันนั้นแน่ คนเรา หือๆ
เพลินวานนะ ไม่ใช่เพลินวา อยู่ที่หัวหิน คนน่ารักพูดผิดไป สังคมให้อภัยนะ
28 ธันวาคม 2553 11:33 น. - comment id 1176493
3 คุณกิ่งโศก .... สงสัยฉางเค้าคงกลัวคืนอื่นแย่งพูดนะครับท่าน เลยขาดตัว งองู ไปลองขับรถชะแว้บบบเข้าไปดูสิครับ
28 ธันวาคม 2553 11:38 น. - comment id 1176497
4 เทียนหยด .... เค้าบอกกันว่า ถ้ามีครั้งสอง จะต้องมีครั้งสามนะตะเองมันเพลินจริงๆ นะอ้อย เห็นแต่ละคนก็มีความสุขกับการโพสต์ท่าถ่ายรูปกัน
28 ธันวาคม 2553 11:41 น. - comment id 1176500
5 คุณน้ำตาลหวาน ... อิๆ
28 ธันวาคม 2553 11:43 น. - comment id 1176501
6 คุณ din .... มันต้องมีสักวันครับที่จะเพลินวาน
28 ธันวาคม 2553 12:10 น. - comment id 1176513
น้ำเต้าปูปลา กุ้งไก่กบ .... ตอนเด็กๆ เอามาโยนเล่นกับเพื่อน แล้วเอามาเขวี้ยงใส่กัน ใครโดนเขวี้ยงมากสุด จะถูกทำโทษ โดยให้หันหลังเข้ากำแพง แล้วเอาน้ำเต้าปูปลาเขวี้ยงใส่น่องด้านหลัง
28 ธันวาคม 2553 12:22 น. - comment id 1176515
อยากเป่าลูกโป่งที่เป็นหลอดเล็กอะคะ อ่านแล้ว นึกถึงเมื่อ สอง สามปีทีผ่าน ตอนนั้นยังเด็กอยู่ค่ะ
28 ธันวาคม 2553 12:29 น. - comment id 1176517
เอ๋า. ..คุณแบม ... สองสามปีที่ผ่านมา เดี๋ยวผมนับนิ้วแป๊ปนึงนะ ... หนึ่ง ฉอง ฉาม ...ฉี่ ห้า ... ห้าขวบ
28 ธันวาคม 2553 14:48 น. - comment id 1176542
แวะมาเยี่ยมเยียน อีกอย่างครูได้ไปตอบ กระทู้เจ้า din ไว้ในเกี่ยวกับความขี้เท่อเรื่อง โคลงสี่สุภาพและโคลงกระทู้ หากว่างๆก็ แวะไปอ่านไว้ด้วยนะ ด้วยขึ้เกียจตอบมากจ้า รักเสมอ
28 ธันวาคม 2553 20:21 น. - comment id 1176589
2 อ่ะ เอา น.หนู มาส่ง แหะ
28 ธันวาคม 2553 20:27 น. - comment id 1176590
3 พี่กิ่ง 4 เจ้อ้อย พวกพี่สองคนม่ะต้องมาทับ&ถมเค้าเรยน๊า ชิๆ
28 ธันวาคม 2553 20:36 น. - comment id 1176591
6 ตอกย้ำอีกแระฅุณdin กระจกวิเศษบอกข้าเถิดใครน่ารักเลิศในปฐพี อ่อ ฉางน้อยนี่ไง ไม่มึใครน่ารักเกินกว่าแม่น้องนางฉางน้อย หวาย อายปากเนอะ5555
28 ธันวาคม 2553 20:41 น. - comment id 1176592
7 อาคุงเมจิก เดี๋ยวนี้ต้องบอกว่า กาแฟขม ชม(นม)เด็กสาว
28 ธันวาคม 2553 21:48 น. - comment id 1176599
กราบเรียนครูแก้วครับศิษย์ได้เข้าไปอ่านที่ครูตอบไว้ที่กระทู้คุณ din แล้วครับ ศิษย์จะพยายามอ่าน เรียนรู้ และฝึกฝนให้มากครับ
28 ธันวาคม 2553 21:58 น. - comment id 1176600
19 ฉางน้อย โห.. เซ็นเซอร์ไม่ทันเลย ต้องจัดเรทแล้ว
28 ธันวาคม 2553 22:33 น. - comment id 1176603
28 ธันวาคม 2553 22:51 น. - comment id 1176610
เขียนได้ดีบรรยากาศเก่า ๆ กลับมา เคยเขียนถึงไว้ในเรื่องสั้น นานแล้วยังไม่ดีเท่านี้เลย
29 ธันวาคม 2553 06:04 น. - comment id 1176627
22 กอดๆๆกอดพี่แจ้นหน่อย ม่ะกอดพี่(เม)จิกหร๊อกไม่ต้องแอบดีใจ ฮี่พี่แจ้นกะพี่จิกดูท่าชำนาญเรื่องโดดทั้งคู่
29 ธันวาคม 2553 08:41 น. - comment id 1176632
ความคิดเห็นที่ 5 : หมายเลข 1204012 ไปมาแล้วค่า....เก่าได้ใจ (เหมือนคนไปเที่ยว) (น้ำตาลหวาน) 28 ธ.ค. 53 - 08:44 IP 202.183.193.44 ^ ^ ^ฮ่าๆ...โดนไปตามๆกัน
29 ธันวาคม 2553 15:33 น. - comment id 1176794
ไม่เคยไปเลยค่ะ มีโอกาสจะไปบ้าง เต้าปูปลาของชอบ
29 ธันวาคม 2553 17:05 น. - comment id 1176861
22 คุณแจ้นเอง ... น้องวาของพี่เพลิน ว่างั้นเพลินวา เพลินวา เพลินวา อ้าวว มาครบแล้ว เป้ายิ้งฉุบก่อน ใครชนะได้โดดก่อน
อุ่ย.. แล้วคุณแจ้นเองร้องโอ๊ยมัยอ่ะ
29 ธันวาคม 2553 17:09 น. - comment id 1176862
23 คุณฤกษ์ ... ขอบคุณครับพี่สำหรับคำติชม
29 ธันวาคม 2553 17:10 น. - comment id 1176863
25 โคลอน ..... เราก็เกือบโดนแน่ะ ดีนะหลบทัน
29 ธันวาคม 2553 17:12 น. - comment id 1176864
30 คุณเฌอมาลย์ .... ขอบคุณมากครับสำหรับการ์ดอวยพรสวยๆ ความหมายดีๆ ครับ
29 ธันวาคม 2553 22:27 น. - comment id 1176920
อิอิ ก็ชื่อเรื่งอเพลินวานชื่อเดียวกันนี่แหละลงไว้เมื่อปีใหม่ปีที่แล้วถ้าจะอ่านก็ต้องย้อนไป
30 ธันวาคม 2553 18:04 น. - comment id 1177125
31 คุณฤกษ์ .... หาไม่เจอครับพี่อยากอ่านมากครับ ถ้ามีลิ้งค์จะดีมากๆ เลยครับ
30 ธันวาคม 2553 21:50 น. - comment id 1177188
หน้าส่วนตัว
เพลินวาน
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
สามหนุ่มแต่หลายมุมเตรียมเต๊นท์ รถสปอร์ตไลน์เดอร เป้าหมายจะไปเคาน์ดาวน์รับปีใหม่กันที่เขาเขียว บนยอดเขาใหญ่ ซึ่งมีสถานีเรด้าของทหารอากาศตั้งอยู่ ลงมติกันว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอร์ห้ามนำติดไปเด็ดขาด
แต่ว่า ก่อนจะออกเดินทางวันที่ 31 ธค. 52 ไม่กี่ชั่วโมงเพื่อร่วมกลุ่มอีกคนซึ่งเขามีโปรแกรมไปเที่ยวกับครอบครัวใหญ่ ทางหัวหิน โทรมาบอกว่า คุณปู่ ป่วยกระทันหัน ครอบครัวไปเที่ยวไม่ได้ ถ้าพวกเราจะเปลี่ยนใจไปกับเขา รวมเป็นสี่คน
คน ก็จะไม่ต้องคืนห้องสูทที่จองไว้ซึ่งไม่แนว่าจะคืนได้หรือเปล่า
เราไม่ต้องคิดมากตอบโอเค เปลี่ยนใจทันที กลายเป็นว่า ต้องเคาน์ดาวน์กันที่กรุงเทพฯ รุ่งเช้าใส่บาตรทำบุญนิดหน่อยก่อจะออกเดินทางเพราะเขาจองห้องวันที่ 1-2 มค. 53 ตอนเช้าวันปีใหม่เรารีบตื่นอย่างยากลำบากแต่เช้าเพราะเคาน์ดาวน์กันดึกมาก แล้วรีบไปวัดชลประทานรังสฤษธิ์ ฟังพระธรรมวิมลโมลี
เจ้าอาวาสที่ขึ้นมาแทนหลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ และได้รับพระราชทานเลื่อนสมนศักดิ์จาก พระเทพปริยัติเมธี เมื่อ 5 ธค. 52 นี่เอง ท่านก็เทศน์สั่งสอนตามแบบของท่านจบแล้วใส่บาตรที่ลานหินโค้ง ก็พอดีเพื่อนเจ้าของโปรแกรมหัวหิน นั่ง
แท๊กซี่มาถึงตามนัดพอดี
รถยนต์เคลื่อนจากวัดอย่างมีศิริมงคลเพราะรับพรจากพระมาหยก ๆ
คิดว่าคงถึงหัวหินบ่ายสองโมงได้เวลาเข้าพักโรงแรม ดูเอกสารจองแล้วชื่อ
โรงแรม Springfild @sea resort & spa เพิ่งเปิดใหม่อยู่ห่างชะอำแปด กม.ยังไม่ถึงหัวหิน ราคา ไม่อยากบอกแพงหูฉี่ บอกไปกลัวไม่เชื่อ
มื้อเที่ยงแวะกินที่ ตุ๊โภชนา อ. เขาย้อย แวะซื้อของขบเคี้ยวที่ เพชรบุรี
รถแน่นถนนแต่ไปได้เรื่อย ๆ ถึงโรงแรมประมาณสองโมง ได้ห้องพักเลขที่ 512
เลขน่าแทงหวยจัง แต่คงไม่ได้แทงแล้ว เพราะรัฐบาลกำลังยึกยักเล่นแง่กับล๊อกเล่ย์อยู่ยังไม่รู้เป้าหมาย ถ้าเดินหน้าต่อไม่ยกเลิก ก็แสดงว่าสำเร็จตามเป้า
ถ้ายกเลิกให้ฟ้องร้องกันก็แสดงว่าไม่สำเร็จ ห้องพักเป็นคล้าย ๆเรือนเดี่ยว
แต่ติดกันเพียงสี่ยูนิตที่แยกออกมาพิเศษ มีสองชั้นครอบครัวใหญ่มาได้สบาย
เราสี่คนจึงแฮบปี้ มีสระอาบน้ำส่วนตัวฝากระจก มีที่นั่งให้น้ำพ่นแบบสปา ครั้ง
ละสองคน ขณะที่เล่นน้ำอยู่ คนที่นอนอยู่ที่เก้าอี้นอนด้านล่างข้างฝากระจกก็จะ
มองผ่านกระจกเห็นทุกแง่มุม แต่ว่าของเราไม่น่าจะมองกันเลยเพราะรกรุงรังยุ่ม
ยุ่มย่ามไปหมดถ้าเป็นผู้หญิงเล่นน้ำอยู่คงนอนดูกันเพลินไปเลยละไม่มีคนอื่นมาเห็นได้
สภาพทั่วไปโรงแรมนี้มีลานจอดรถสองชั้น อาคารแต่ละหลังสูงแค่สี่ชั้นรูปแบบคลาสสิคงดงาม มีสระน้ำรวมกว้างใหญ่ ถึงสามช่วง มีสปาพ่นน้ำอยู่รอบ ๆ สระ น้ำพ่นแรงมากน้ำใสสะอาด มีสไลเดอร์ ให้เด็ก ๆ เล่นผู้ใหญ่ก็ไปเล่นด้วยครึก
ครื้นหน้าโรงแรมติดทะเลมีถนนกั้นเดินข้ามถนนก็ลงทะเลเลย พวกเราไม่รอช้า
เล่นน้ำในสระส่วนตัวไม่สนุกก็เดินออกมาลงทะเล หาดทรายไม่ค่อยดีนัก แต่น้ำสะ
สะอาดฝรั่งเล่นกันมากส่วนใหญ่พักที่เดียวกัน มีเรือประมงพื้นบ้านจอดอยู่หลายลำ
ลำ ขึ้นจากทะเลก็ลงสระรวมของโรงแรม สาว ๆ ทั้ง ไทย จีน ฝรั่ง วันพีช ทูพิช
เต็มขีดเลยละ บ้างว่ายน้ำ บ้างนั่งสปาให้น้ำพ่น บ้างเล่นโปโลน้ำมีเสาโกว์ลอยน้ำได้
บ้างก็เล่นสไลน์เดอร์ร่วมกับเด็ก ๆ พวกเราสนุกกันเต็มพิกัดจนบ่ายเย็น
เดินดูเห็นเขามีห้องสปา ห้องนวด ห้องอาหาร และจัดงานให้เด็ก สอยต้นกัลปพฤกษ์รับรางวัล มีกิจกรรมให้เด็กระบายสี พวกเราเล่นน้ำจนเบื่อจึงขั้นมาแช่น้ำอุ่นในอ่าง เตรียมแต่งตัวไปท่องราตรีหัวหิน
เล่ามาตั้งนาน ยังไม่ได้กล่าวถึง เพลินวาน ตามหัวเรื่องเลย อดใจเดี๋ยว
จะถึงเรื่องของวันวาน เรากะจะไปกินข้าวเย็นกันที่หัวหิน แต่งตัวเสร็จขับรถ
มาหาที่จอดหน้าตลาดหัวหินแทบแย่ รถแน่น คนแน่น เดินเข้าซอยที่จะไปรถไฟ ซอยนี้เคยขายอาหารมากมาย แต่ตอนนี้มีแต่เสื้อผ้า อาหารมีน้อย ไปอยู่ท้ายซอย
มากแต่ก็ตั้งหน้าตั้งตาจะขายแต่ฝรั่งคนไทยไม่สน จึงเดินกลับออกมาข้ามถนน
ไปทางท่าน้ำลงทะเลถึงอีกสี่แยกหนึ่งมีร้านอาหารคล้ายคนจีน ลูกค้าแน่นมาก
ไม่มีโต๊ะว่า คนยืนรอเข้าคิวหลายกลุ่ม พวกเราไม่ค่อยหิวก็เลยจองคิวไว้ รอชั่ว
โมงกว่าจึงได้ที่นั่ง อาหารเขาอร่อยจริงราคาไม่แพง เราสั่งมาหลายอย่าง เช่น
ปลาเก๋า กุ้ง กั้ง ฯ หมดไปไม่เท่าไหร่ อิ่มหนำแล้วเดินเข้าไปทางท่าน้ำลงทะเล เลี้ยวทางซายผ่านโรงแรม ร้านค้าเยอะแยะ มีฝรั่งมากมาย ตั้งใจจะไปกินข้าว
เหนียวมะม่วงเจ้าดัง ปรากฏว่าคิวยาวเหลือเกินเขาขายไม่ทันเราไม่อยากรอ เดินเล่นกันใกล้สามทุ่มจึงขึ้นรถไปเที่ยวสถานที่ซึ่งเขาตั้งชื่อว่า เพลินวาน
อยู่ตรงข้ามเยื้องพระราชวังไกลกังวล เพิ่งเปิดกิจการไม่นาน การก่อสร้าง ตบแต่ง แบบโยราณทั้งหมด เหมือนยกห้องแถว โรงแรม โรงรับจำนำ เก่า ๆ สมัยโบราณมาตั้งไว้ มีสองชั้น มีทางเดินต่อเนื่องได้ตลอด กิจการทุกอย่างทำได้จริงหมด ถ่ายรูป กินอาหาร กาแฟ ดัดผม ข้าวแกงมีบาร์แบบโบราณมีวงดนตรีร๊อกโบราณเครื่องดื่มผสมแก้วละร้อยบาท ด้านท้ายมีหนังกลางแปลง ยิงเป้า ปาเป้า
โรงแรม ติดโคมเขียว ไว้ข้างหน้า แกล้งถามอาโก หน้าเคาเตอร์ ว่ามีบริการโคมเขียวแบบโบราณด้วยหรือเปล่า แกหัวเราะ แหะ ๆ บอกไม่มี โรงแรมเข้าสพักได้จริง
จริงมียี่สิบห้งสองฟาก ราคาห้องละ 3200 บาท เดอรลุค3700 บาทพักได้
ห้องละสองคน สำรองที่พักได้จริง โทร 032-520311-2ต่อ 700ถ้าไม่เชื่อโทรเดี๋ยวนี้เลย เราเดินเที่ยวดูของเก่า ๆ ดื่มอะไรนิดหน่อยแล้วก็กลับมานอนอย่างสุขขารมณ์
ตื่นเช้าสักหกโมง พากันไปเดินชายหาดเล่นจนเหงือซึม กลับขึ้นห้องอา
หาร หรูหรามาก เรามีบัตรกินอาหารเช้าฟรีครบคนอยู่แล้วถามเขาว่าถ้ามีเพื่อนมาเพิ่ม เขาว่าได้แต่คิดหัวละประมาณ หกร้อยบาท อาหารมีหลายอย่าง ทั้งไทย
จีน ฝรั่ง มีข้าวต้มเครื่อง ข้าวต้มกับ ไข่ดาว ไข่ลวก สลัด แล้วแต่จะเลือกกิน
น้ำนมสด น้ำผลไม้หลายชนิด เราชอบน้ำกีวี่ อร่อยดี มีกาแฟทั้งโบราณและสมัยใหม่โดยเพาะ ไก่งวง อบเหลืองอร่าม มีคนคอยเฉือนให้ด้วย คนไทยมีน้อย
ฝรั่งกับจีนมาก เรากินกันเต็มพิกัดอิ่มแล้วไปเปลี่ยนเสื้อผาเป็นกางเกงว่ายน้ำ
พากันลงทะเล ฝรั่งเล่น สกุ๊ดเตอร์ พวกเขาเล่นเก่งมาก ไม่เห็นมีร้านให้เช่าสงสัย
เขานำมากันเอง ตอนสาย ๆเราเห็นเรือประมงพื้นบ้านเข้ามาจอด มีคนหามอะไรไม่รู้ดูหนัก ๆ ลงจากเรือ เราก็เข้าไปดู เป็นว่าหามอวนลงมา เป็นอวนที่พวกเขานำไปวางดักไว้ตอนกลางคืนกู้มาตอนเช้า ถามว่าได้อะไรบ้าง เขาว่ามีน้อยมาก ได้ปูม้าบ้างเล็กน้อย เราก็นั่งดูเขาแกะปูม้าออกจากอวน อวนสามหลัง ได้ปูม้าแค่ห้ากิโล
ยังเป็น ๆ ถามซื้อเขาเอากิโลละ 250บาท เราก็เอาทั้งหมด เขาแนะนำให้ไปจ้างป้านิดนึ่ง เราจึงเอาปูมาหาป้านิด แกคิดค่านึ่งกิโลละยี่สิบบาท เลยนั่งดูแกนึ่ง แกต้องแช่น้ำแข็งให้ปูสลบก่อ บอกว่าถ้านึ่งตอนเป็นๆ ปูจะปล่อยก้าม ปล่อยขา ออกเหลือแต่ตัวไม่สวยไม่น่ากิน เลยให้แกหุงข้าวให้หม้อเล็กและทำน้ำจิ้มให้ด้วยกะจะไว้กินมื้อกลางวันแล้วพากันมาเล่นน้ำสระของโรงแรม ชื่นชมหุ่นเซ็กซี่ ของ ฝรั่ง จีน โดยเฉพาะไทย ที่พูดกันรู้เรื่อง
จนหนำใจดีแล้วก็ไปเอาปูนึ่งกับข้าวและน้ำจิ้มจากบ้านป้านิดข้างโรงแรม
มากินที่ศาลาเล็กหลังห้องพักข้างสระน้ำฝากระจก ชมทะเลไปด้วยกินไปด้วย ใครจะลงสระไปกินไปก็ได้ แต่มีแต่มารุมกินปู อร่อยที่สุดตั้งแต่กินปูมาแกะเป็นบ้างไม่เป็นบ้างแต่ก็พยายามกันทุกคน เนื้อหวาน เจือเค็มนิด ๆ จิ้มน้ำจิ้มแล้ว ซี๊ด ๆ ๆ ๆ
อยากให้คนอ่านมากินด้วยจัง ตกลงมื้อนี้หมดปูม้าห้ากิโล ข้าวไม่หมดหม้อ พากันนอนผึ่งพุงจนบ่าย รีบกระวีกระวาดแต่งตัวไปเที่ยว พระราชนิเวศน์มฤคทายววันว
วันกันดีกว่าอยู่ไม่ไกลออกจากโรงแรมเข้าค่ายพระรามหกก็ถึง
เคยมาชมแล้วครั้งหนึ่งแต่คราวนี้แปลกไปมาก ที่จอดรถอยู่ด้านนอก ต้องเสียค่าผ่านประตูเข้าไปคนละ 30 บาท สถานที่ได้รับการปรับปรุงโดย มูลนิธิ
พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน ส่วนพระราชฐานที่ประทับ ร่วมกับตำรวจตระ
เวณชายแดนค่ายพระรามหก จึงดูสะอาดเรียบร้อย ผ่านประตูเข้าไปต้องเดินชมไปเรื่อย ๆเพราะเปิดให้ขึ้นชมจากพระที่นั่งองค์สุดท้าย ต้องรับบัตรคิว เป็นรอบ ๆ
รอบสุดท้ายเวลา 16.10น, พระราชนิเวศน์มฤคทายวันนี้งดงามยิ่งนัก สร้างด้วย
ไม้สักทองทาสีเหลือง ยากที่จะบรรยายความงดงาม จึงขอยกเอา บทประพันธ์
ของ พระยาอนุศาสนจิตกร ใน นิราศตามเสด็จ ประพันธ์ไว้เมื่อคราวตามเสด็จ
พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว แปรพระราชฐาน พศ.2467 เพียงบางส่วน
ส่วนดังนี้
พระที่นั่งดังพิมาน มโหฬารดูสดใส
พร้อมพรั่งทั้งน่าใน งามเงื่อนล้ำในอัมพร
นามสมุทพิมาน งามตระการประภัศร
อีกพิศาลสาคร ได้ลมดีมิได้ขาด
อีกองค์งามบวร สโมสรเสวกามาตย์
ตั้งอยู่หัวแหลมหาด เฉลียงโปร่งโล่งสบาย
ดูเหนือเห็นชอำ ท้องคุ้งล้ำนัยน์ตาหมาย
ปลูกเรือนอยู่เรียงราย แลเป็นจุดสุดสายตา
ดูใต้เห็นหัวหิน ริมวารินล้วนภูผา
แลลิ่วจนสุดตา ซ้อนต่อติดพิศพึงชม
ลมพัดเย็นสบาย ดูหาดทรายสระสวยสม
คลื่นซัดมาตามลม ไม่แรงจัดซัดซ่าฟอง
ฯลฯ
พวกเราได้ขึ้นชมพระราชนิเวศน์ เป็นกลุ่มสุดท้าย เริ่มตั้งแต่ด้านท้ย เรียกว่าฝ่ายใน มีห้องแสดงเครื่องแต่งกายยุคก่อน ห้องพระสนมเอก ศาลาลงสรงของฝ่ายใน
ที่เสวยฝ่ายในฯ มาจนถึงฝ่ายน่า ศาลาลงสรงของพระมหากษัตริย์ ท้องพระโรง
ห้องเสวยพระกระยาหารต้อนรับอาคันตุกะ ห้องบรรทม เรื่อยมาจนถึง สโมสรเสวกามาตย์ อยู่ท้ายสุดใกล้ทางออก เป็นคล้ายโรงละคร กว้างขวาง
เมื่อชมจนหมดแล้วก็มาร้านค้าของที่ระลึก แล้วออกมาขึ้นรถกะจะไปกินอาหารเย็นที่เชิงเขาตะเกียบมีร้านอาหารทะเลสด ๆ ให้เลือก ผ่านหัวหินถึงเขาตะเกียบเลยขึ้นไปบนวัดเขาตะเกียบใกล้มืดแล้ว พวกลิง ที่เคยยั๊วเยี๊ย ก็ไปนอนกันหมด มีแต่กลิ่น ขี้เยี่ยวลิง คละคลุ้งไปหมด ขึ้นบรรไดไปนมัสการพระบรมสารีริกธาตุบนมนฑพ แล้วรีบลงมาร้านอาหารด้านล่าง มีเรือประมงพื้นบ้านจอดอยู่หลังร้านเป็นแถว สั่งอาหารพวกปลา กุ้ง ฯ ปูไม่เอาเพราะกินมาตอนกลางวันเยอะแล้วใช้เวลานานเหมือนกันกว่าจะกลับถึงโรงแรมก็สี่ทุ่มเข้าไปแล้ว บางคนยังโดดลงสระเล่นน้ำอีกแต่บางคนนอนดูหุ่นของพวกเล่นน้ำผ่านกระจกปลงสังเวชกันไป
รุ่งเช้า กินอาหารฟรีอีกหนึ่งมื้อเหมือนเดิม พักผ่อนนิดหน่อยก็เก็บข้าวของเชคเอ๊า
เอ๊าท์ ปรากฏว่ารองเท้าแตะที่เขาให้ไว้สำหรับเดินสระน้ำหายไปหนึ่งคู เขาเรียกค่าเสียหาย 290บาท เราก็พากันหารอบไปหมดไม่เจอ จนกระทั้งพบเจ้าหนาที่สระเขาเก็บเอาไว้เลยรอดตัวไป ความสนุกสนานฉลองปีใหม่ก็จบลงเพียงเท่านี้
เพลินวาน แสดงความคิดเห็น >
หมายเลขเรื่องสั้น 10686 IP 118.174.17.60 ความยาว 8861 ตัวอักษร
แต่งเมื่อ 07 ม.ค. 53 - 12:43 จำนวนคนชม ผู้ชม 543 - ผู้ตอบ 9
เขียนโดย ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ผู้นำเรื่องสั้นมาลง ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
อีเมล์ chaiprug@mail.com
แหล่งที่มา พากันไปเที่ยวหัวหินฉลองปีใหม่
ข้อความฝากถึง ยังติดเอาไว้ก่อน เขาเขียว คราวหน้าไปแน่ ฮึ่ม
เก็บไว้ใน IE ส่งให้เพื่อนดู แจ้งผู้ดูแลระบบ
copyมาให้อ่านเล่น
1 มกราคม 2554 20:25 น. - comment id 1177513
ขอบคุณมากครับพี่ฤกษ์
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
