หน้าส่วนตัว
น้ำท่วมฟ้า ปลากินดาว
โลกถึงคราว ร้าวสลาย
เมืองล่ม จมวอดวาย
แผ่นดินไหว ล้วนไม่มอง
ขอเพียง เธอเคียงคลอ
อยู่พะนอ สองต่อสอง
หญิงใด เลิกหมายปอง
จะตระกอง น้องนางเดียว
เสาวภาคย์ ฤๅยากแค้น
จักหวงแหน โดยแน่นเหนียว
รักมั่น หมั่นกลมเกลียว
งดข้องเกี่ยว เหลียวแลใคร
สมรัก สักนาที
เท่าสุขศรี ร้อยปีได้
แม้นหาก ต้องจากไกล
ยอมกลั้นใจ วายชีวา
พร้อมพลี สรีระ
ดีกว่าละ เสน่หา
สูญดิน สิ้นนภา
คงบูชา ห่วงอาทร
จับจิต พิศวาส
นุชนาฏ มิอาจถอน
ศิโรราบ ตราบม้วยมรณ์
นิรันดร ห่อนจืดจาง
สุนทรวิทย์ 9 ต.ค. 2554 09:38 น. - ID 142103 
953
0
0
10 ตุลาคม 2554 07:41 น. - comment id 1210851
ไม่มีสิ่งใด มาหักห้ามใจเสน่หา (แม้แต่อุทกภัย)
10 ตุลาคม 2554 11:11 น. - comment id 1210879
จริงครับฟ้าถล่มก็คงห้ามไม่ได้ครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
