ประชาวิบัติ ถนัดกู้

13 ตุลาคม 2554 10:18 น. - comment id 1211081

ไอ้แก่ปัญญาทึ่มอย่ามาสะเออะเขียนกลอนเลย


มันน่าอายว่ะ

รึว่าอายไม่เป็น  มันหนามากกว่ากระเบื้องตราช้าง

แก้วประภัสสร

13 ตุลาคม 2554 12:01 น. - comment id 1211094

ลชร

13 ตุลาคม 2554 12:10 น. - comment id 1211095

แก้วประภัสสร

13 ตุลาคม 2554 12:18 น. - comment id 1211096

ขี่หลังไก่ จะพาไปช่วยน้ำท่วม 

แก้วประภัสสร

13 ตุลาคม 2554 12:21 น. - comment id 1211097

โหลๆๆๆ ลสร รับทราบ เปลี่ยน

ลสร

13 ตุลาคม 2554 12:36 น. - comment id 1211099

อนงค์นาง

13 ตุลาคม 2554 13:29 น. - comment id 1211100

ขอบคุณที่ตอบกลอนของอนงค์นางนะคะ ดีใจที่มีคนตอบ ปกติเข้าวัดทุกสัปดาห์ค่ะ แต่ยังไม่ปลงขนาดจะไปบวชชี 
 ข้อดีของการมีสามีหนุ่ม ดีกว่าขึ้นคานอยู่คนเดียว ยิ่งไม่หล่อพ่อไม่รวย ไม่มีใครอยากแย่งหรอกค่ะ รถก็ขับคันเก่าประมาณสามสิบปี ซ่อมแล้วซ่อมอีก วันนี้เพิ่งเปลี่ยนยางใหม่ เงินไม่มีเพราะให้เมียหมด ทำงานในโรงงานที่มีแต่ผู้ชายกับผู้หญิงวัยส ว แต่แม่บ้านแบบเราหาได้ประมาทไม่ เพราะทุกวันนี้ผู้ชายน้อยกว่าผู้หญิง สาวโสดมีมากมาย รถไฟขบวนสุดท้ายต้องบริการระดับชั้นหนึ่ง เรือนสามน้ำสี่ ยังน้อยไปค่ะ โชคดีที่อยู่เมืองนอก ไม่มีปัญหาเรื่องนี้ เพราะที่นี่ต่างคนต่างอยู่

 ถ้ายังอยู่เมืองไทยคงต้องทำใจ ยิ่งมีเมีย ยิ่งเนื้อหอม ปลัดหนุ่มคนนี้ ใครๆก็รู้ว่าเมียดุและขึ้หึงแค่ไหน ประมาณคุณระเบียบ ตามสโลแกนที่ว่า สามีฉันใครอย่าแตะ อนงค์นางเป็นแบบนั้นจริงๆที่เมืองไทย แบบลุย ไม่ค่อยกลัวใคร มีอยู่ครั้งหนึ่ง มีผู้ชายโทรมาที่บ้านบอกว่าปลัดอยู่ที่บ้านแม่มา่ยลูกติด ด้วยงานของเขาที่มีงานสังคมบ่ิย งานบุญ งานบวช เราไม่ิอาจไปได้ทุกงาน ทำงานเป็นครู ลูกยังเล็กอยู่ เขาไม่เจ้าชู้ แต่เพราะหน้าที่การงานมีคนสนใจ ยังหนุ่มยังแน่น หลังจากได้รับโทรศัพท์ก็โทรไปหาเพื่อนเขาที่เป็นผู้กองอยู่ที่โรงพักตำรวจ ถามว่าเข้าเวรอยู่หรือเปล่า พาไปที่บ้านหลังนั้นได้ไหม ก็พาลูกไปด้วย เขารอในรถ เจอผู้หญิงคนนั้นก็ถามตรงๆว่ามีอะไรกับสามีข้อยหรือเปล่า เพราะได้ยินข่าวมา ให้พูดความจริงแบบกล้าสาบานขอให้ตายในสามวัน เธอกล้าสาบานว่าไม่มีอะไร ผู้กองที่อยู่ข้างล่างตะโกนเรียกให้กลับ เดี๋ยวเจอข้อหาบุกรุก กลับไปถึงบ้าน สามีนั่งรออยู่กับแม่ยาย บอกว่าให้ใจเย็นๆอย่าเป็นคนหูเบา 

มาอยู่เมืองนอก  เราสองคนทำงานที่เดียวกัน เขาทำในครัวล้างจาน มีสาวเสริฟฝรั่งเข้าไปกอดเขา บอกว่า  
I miss you เขาเล่าให้ฟัง อนงค์นางให้เขาออกจากงานค่ะ ได้งานใหม่ที่ทำอยู่จนปัจจุบัน สามีของเพื่อนแนะนำให้เราสองคนไปทำที่เดียวกัน ได้ทำในห้องแลปเดียวกัน เจอกันวันละ 24 ชั่วโมง
ถูกใจข้าพเจ้ามาก แต่อนงค์นางมาสอบงานราชการได้เลยลาอออก  คิดว่าไม่น่าจะมีผู้ชายมาชอบเขาหรอกนะคะ เป็นคนขึ้หึงประมาณนี้จริงๆค่ะ ไม่อยากรักใครเพราะจะหวงคนรักสุดๆ

อนงค์นาง

13 ตุลาคม 2554 14:08 น. - comment id 1211102

จริงๆแล้วคู่ชีวิตที่จะอยู่ด้วยกันได้นานต้องมีความดีและความพร้อมหลายอย่าง ดีอย่างเดียว ไม่เอาใจคนรัก ก็น่าเบื่อ เข้าวัดด้วยกันสุขใจ สงบค่ะ กลับมาบ้านจะเป็นอีกรูปแบบที่ทำบ้านให้เป็นวิมานของเรา เรายังมีกิเลสอยู่ อยากสบาย อยากมีความสุขทั้งร่างกายและจิตใจ คู่ไหนอยู่ด้วยกันได้จนลูกโตแล้ว ก็ผ่านอะไรมามากมาย เคยแยกกัน เคยหย่ากัน แต่เพราะเราคู่กันก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก 

อนงค์นางไม่ชอบการโกหกค่ะ จะพูดตรงมากๆ ทุกวันนี้มีความสุขตามอัตภาพ คิดว่าถูกรางวัลที่หนึ่งสำหรับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งรักเรา ทำให้เราได้ทุกอย่าง ปานสวรรค์วิมานชั้นฟ้า เลยต้องหวงมากหน่อย และอายุเป็นเพียงตัวเลข สุขภาพร่างกายอ่อนกว่าวัยค่ะ ยังไม่มีปัญหาอะไร แต่ต่อไปไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง ยังไม่อยากคิด 

อยากให้คนรักทุกคู่ได้แต่งงานแล้วจะรู้ว่าความสุขนั้นมีจริง ความทุกข์ก็มีจริง ดีกว่าอยู่คนเดียวค่ะ

พจนา

14 ตุลาคม 2554 09:02 น. - comment id 1211138

สุริยันต์

14 ตุลาคม 2554 19:02 น. - comment id 1211209

ตอบกลอนได้เพราะมากๆครับ