อารมณ์ ตรมวูบหนึ่ง ครุ่นคำนึง ถึงหนหลัง ชีวิน ล่มภินท์พัง เพราะผิดพลั้ง ครั้งนั้นเชียว วัยคะนอง ประลองรถ โชว์เคี้ยวคด บทหวาดเสียว ใครห้าม ปรามหน่อยเดียว ย้อนกราดเกรี้ยว อวดเชี่ยวชาญ ประชัน อันตราย แข่งทำร้าย กายสังขาร สุดท้าย แทบวายปราณ เจ็บพิการ ลาญหัวใจ ชีวา อนาคต เปลี่ยนรันทด หมดทางไข ทางฝัน อันยาวไกล มลายไป ในพริบตา มิใช่ ผู้ใดดล ตนทำตน จนพลาดท่า ทุกข-เวทนา เมื่อสองขา มาขาดกลาง ใครเล่า เขาชมเชย มีแต่เปรย เย้ยถากถาง อับจน ไร้หนทาง มิตรหนีห่าง ต่างรำคาญ คิดได้ เมื่อสายแล้ว หมดความแกล้ว แววฮึกหาญ ย่อท้อ ทรมาน เป็นขอทาน สะพานลอย เสียดาย วัย,เวลา สิ้นคุณค่า คราถดถอย รับกรรม ไม่สำออย นั่งหงอยก๋อย คอยเศษเงิน
สุนทรวิทย์ 12 ก.พ. 2555 12:32 น. - ID 143668 
797
2
0
12 กุมภาพันธ์ 2555 14:11 น. - comment id 1224457
ชีวิตมีค่า อย่าให้อารมณ์ชั่ววูบเข้าครอง
12 กุมภาพันธ์ 2555 15:06 น. - comment id 1224472
แวะมาเยี่ยมครับนับเป็นกาพย์ที่ดีเพราะเป็น คติสอนใจคนไว้ครับ
แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2555 15:11 น. - comment id 1224474
เสียใจก็สายเกิน เฮ้อ!
12 กุมภาพันธ์ 2555 15:59 น. - comment id 1224481
แต่ละวันเราได้บทเรียนดีๆ มากมายแม้แต่การแวะเวียนมาชื่นชนผลงานก็ได้รับบทเรียนแล้ว
12 กุมภาพันธ์ 2555 17:15 น. - comment id 1224485
หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องจริงจากชีวิตพี่นะครับ
12 กุมภาพันธ์ 2555 19:04 น. - comment id 1224508
ขอบคุณคุณอนงค์นางครับ
12 กุมภาพันธ์ 2555 19:06 น. - comment id 1224509
ขอบคุณๆแก้วประเสริฐครับ
12 กุมภาพันธ์ 2555 19:07 น. - comment id 1224510
คนเรามักเป็นอย่างนี้ครับคุณ กุ้ง ญ ขอบคุณครับ
12 กุมภาพันธ์ 2555 19:08 น. - comment id 1224511
ขอบคุณๆอิสรชัยครับ
12 กุมภาพันธ์ 2555 19:09 น. - comment id 1224512
โชคดีที่ไม่ใช่ครับคุณสุริยัน ขอบคุณครับ
13 กุมภาพันธ์ 2555 09:42 น. - comment id 1224546
สำนึกได้ก็เมื่อสายไปเสียแล้ว อรุณสวัสดิ์ครับ
13 กุมภาพันธ์ 2555 10:17 น. - comment id 1224554
อรุณสวัสดิ์ครับคุณพจนา/หนังสือ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
