ครูกระดาษทราย

22 มีนาคม 2555 12:36 น. - comment id 1227981

กุ๊กเอ๋ยกุ๊กไก่

มีไรให้ทาน

ใครมีอาหาร

ขอจานหนึ่งเอย

กรต

22 มีนาคม 2555 13:11 น. - comment id 1227985

แว๊ก...ไก่อาราย มีหนวด คุงเจ๊ 


ดีจร้า อาคุงแบม

ตอนแรก แม่ไก่สอนลูกไก่ "เป็นเด็กดีนะลูกๆ" อิอิ
ตอนสุดท้าย
ตัวแม่ไปเป็นแกงไก่ ถวายหลวงตา
ตอนถัดมา
ตัวไก่เด็กๆ ทั้งเจ็ดตัว ไปเป็นไก่ย่าง ห้าดาว
ห้าตัว
อีกสองตัว ไปเป็นไก่ วรายุท อีกตัวไปเป็น ไก่ สะมะพล

ด้วยผลบุญกุศลอันประเสริญ แม่ไก่ ไปเกิด
เป็นประภัสสร แม่ศรีเรือน อิอิ

กึ๊ย....เฉี่ยงตาย...วุ๊ยเรา 

ไปดีก่า 

din

22 มีนาคม 2555 17:28 น. - comment id 1227989

..........

แบมมีไก่อยู่ในตะกร้า
มันไม่ไข่มาเลยสักใบ
ปู่บอกว่าไม่ต้องสงสัย
มันไข่ไม่ได้
เพราะมันเป็นไก่ตัวผู้ กุ๊กๆ 

............

แก้วประภัสสร

22 มีนาคม 2555 19:59 น. - comment id 1227995

1 น้องทราย

มีมะเขือเทศจิ้มเกลือจ้า แช่เย็นๆ 
กลับมาเหนื่อยๆ กินแล้วชื่นใจดีจังค่ะ

แก้วประภัสสร

22 มีนาคม 2555 20:42 น. - comment id 1228000

2 เด็กชาย กตร 

ไก่ทาแก้มจมปูค๊า ( ไปขโมยเขามา อิ)

จะเล่านิทานให้ฟังคะ..

เมื่อก่อนไก่ไม่มีปีกหรอก ..
เป็นไก่ไร้ขน ตัวขาวจั๊วะ น่าเจี๊ยะ 
จับทอดเนี่ยกรอบอร่อย

มีอยู่วันหนึ่ง พ่อไก่ไม่พอใจมนุษย์
เอะอะก็กินไก่ กินไก่่ 
คิดจะทำยังไงดี ให้มนุษย์กินไก่ได้ยาก
อยู่มาวันหนึ่ง ประมาณตีห้า
 พ่อไก่มัวแต่คิดหาวิธี ท
ำให้นอนดึก ตื่นสาย
จึงมาขันเอาตอนตีห้า เพื่อนๆพ่อไก่เลยร้องโห่ 
นี่คือที่มาของสำนวน ตื่นแต่ไก่โห่ 555 
  
เล่าต่อๆค่ะ
พอพ่อไก่แหงนหน้าโก่งคอขัน 
ทันใดนั้น ก็มองเห็น นกเป็นฝูงบินออกจากต้นไม้ 
ระยะแบบใกล้สายตา 
พ่อไก่่ก็เลยเห็นว่า นกมีขน และมีปีก
ขยับๆ ทำให้บินได้
พ่อไก่่ก้มคอมาดูตัวเอง
ทำไมเราไม่มีขน ทำไมเราบินไม่ได้เหมือนนก หากเราบินได้
 เราก็คงจะไม่ถูกมนุษย์จับมากิน
เราคงไม่ต้องหาอาหารจิกตามพื้นเช่นนี้ 
เมื่อพ่อไก่คิดเช่นนั้น ก็ทำให้มีความปรารถนาที่จะมีขน มีปีก

  เช้าวันหนึ่ง พ่อไก่ก็ตื่นมา คุ้ยเขี่ยหากอาหารเหมือนทุกวัน 
ขณะคุ้ยเขี่ยนอาหารมาถึงต้นไม้
มันก็เห็นคนมานั่งยองๆตรงต้นไม้และก็ยกมือไหว้ พ่อไก่อยากรู้ก็เลยเดินไปใกล้ๆ เห็นคนยกมือไหว้ สามครั้ง และทำแบบนี้อยู่หลายวันๆ
ด้วยความเป็นไก่ที่ฉลาด พ่อไก่ก็เลยคิดไปเองว่า มนุษย์คงขออะไรที่ต้นไม้นี้ เลยอยากขอบ้าง 
พอ่ไก่ ก็ผงกหัว สามครั้ง ที่ตรงต้นไม้
แล้วขอให้ตนเองมีขน มีปีกเหมือนนก
มันทำเช่นนี้ทุกวัน เป็นเดือน เป็นปี

  แล้ววันหนึ่ง อยู่พ่อไก่่ก็รู้สึกคันตัว
ก็เลยเอาปากจิกๆตัวเอง 
      ทันใดนั้น มันก็ต้องตกใจ เมื่อมองเห็นขนขึ้นตามตัว และส่วนด้านข้างลำตัวกีมีเนื้องอกออกมา มีขน ทั้งสองข้าง 
แถมบนหัวมัน มีเนื้อสีแดงโผล่ขึ้นมา

        ครั้งแรก พ่อไก่ตกใจ 
ว่าเกิดอะไร แต่พอมันนึกขึ้นได้ว่า
คงเป็นเพราะสิ่งที่ตนขอที่ต้นไม้
แล้วก็เป็นจริง

      พ่อไก่กระหยิ่มยิ้มย่อง 
แล้วยืนยึดอก ลองขยับปีกตีผับๆ 
เย้...ขยับเนื้องอกทั้งสองข้างได้ด้วย
แล้วมันก็หัดบิน ด้วยการกระโดดขึ้นไปที่เล้า ที่มนุษย์ทำไว้ให้มันและลูกๆนอน  
     พ่อไก่ก็ลองบินจากเล้าลงมา 
ยิ่งทำให้พ่อไก่ดีใจ มันบินลงมาได้ 
ไม่ต่างกับนก หากแต่ว่า อาจจะไม่สูงเหมือนนก 

      พ่อนกำลพองตนเอง
" มาเถอะเจ้าสนุษย์มาน้อย เจ้าอย่าหวังว่าจะกินพวกเราได้  เมื่อเจ้าจะจับ
ข้าก็จะบินหนีไปให้เหมือนนก"

       อยู่มาวันหนึ่ง ทเจ้าของบ้านมีญาติมาบ้านค่อนข้างดึก เกิืดหิว
ไม่มีอาหาร จึงเอ่ยปากว่า อยากกินต้มไก่ 
       แล้วเจ้าของบ้านก็เดินมาที่เล้าไก่
พ่อไก่เห็นก็รีบขยับปีก และมั่นใจว่า
มันจะรอดพ้นมือมนุษย์อย่างที่มันมั่นใจ  
        แต่มันคาดผิด ด้วยความที่มันกินอาหารจุเกินไป และร่างกายที่เต็มไปด้วยเนื้อหนังมังสาและ
 กระดูกอันหนักอึ้ง 
สุดท้ายมันก็ตกเป็นอาหารของมนุษย์

    ก่อนมันจะถูกถอนขน และตายไป
มันก็ได้แต่ปลง และพูดกับตัวเองว่า
ฟ้าลิขิตแล้ว ให้มันเกิดมาเป็นไก่ 
จะยังไงเสีย ชาติกำเหนิดมันก็คือไก่อยู่วันยังค่ำ แม่้้อยากจะบินไปให้ไกลแค่ไหน สุดท้ายมันก็ต้องตกลงมา 
เป็นอาหารของมนุษย์อยู่วันยังค่ำ 
ฟ้าเลือกให้มันเกิดมาเป็นอาหารของมนุษย์ ให้เกิดมาเป็นพ่อพันธุ์ไก่ 
ก่อนมันจะขาดใจตาย มันตั้งคำถามไว้ว่า
" ทำไม..ฟ้าจึงไม่ลิขิต ให้มนุษย์ไม่กินมัน"

กำกับและเขียนบทโดย
 แก้วประภัสสร
 ราตรีสวัสดิ์ นอนหลับฝันจร้าเพื่อนรัก
      

แก้วประภัสสร

22 มีนาคม 2555 20:52 น. - comment id 1228001

3 1คุณDin

แทนคำขอบคุณ ที่ให้กำลังใจกันเ้สมอมา
แบมฝากนิทาน ที่เพิ่่งเขียนสดๆ 
ให้คุณดิน และเพื่อนๆอ่านก่อนเข้านอนนะคะ

ขอวางตรงเม้นนี้อีกครั้ง
นอนหลับฝันดีค่ะ

จะเล่านิทานให้ฟังคะ..

เมื่อก่อนไก่ไม่มีปีกหรอก ..
เป็นไก่ไร้ขน ตัวขาวจั๊วะ น่าเจี๊ยะ 
จับทอดเนี่ยกรอบอร่อย

มีอยู่วันหนึ่ง พ่อไก่ไม่พอใจมนุษย์
เอะอะก็กินไก่ กินไก่่ 
คิดจะทำยังไงดี ให้มนุษย์กินไก่ได้ยาก
อยู่มาวันหนึ่ง ประมาณตีห้า
 พ่อไก่มัวแต่คิดหาวิธี ท
ำให้นอนดึก ตื่นสาย
จึงมาขันเอาตอนตีห้า เพื่อนๆพ่อไก่เลยร้องโห่ 
นี่คือที่มาของสำนวน ตื่นแต่ไก่โห่ 555 
  
เล่าต่อๆค่ะ
พอพ่อไก่แหงนหน้าโก่งคอขัน 
ทันใดนั้น ก็มองเห็น นกเป็นฝูงบินออกจากต้นไม้ 
ระยะแบบใกล้สายตา 
พ่อไก่่ก็เลยเห็นว่า นกมีขน และมีปีก
ขยับๆ ทำให้บินได้
พ่อไก่่ก้มคอมาดูตัวเอง
ทำไมเราไม่มีขน ทำไมเราบินไม่ได้เหมือนนก หากเราบินได้
 เราก็คงจะไม่ถูกมนุษย์จับมากิน
เราคงไม่ต้องหาอาหารจิกตามพื้นเช่นนี้ 
เมื่อพ่อไก่คิดเช่นนั้น ก็ทำให้มีความปรารถนาที่จะมีขน มีปีก

  เช้าวันหนึ่ง พ่อไก่ก็ตื่นมา คุ้ยเขี่ยหากอาหารเหมือนทุกวัน 
ขณะคุ้ยเขี่ยนอาหารมาถึงต้นไม้
มันก็เห็นคนมานั่งยองๆตรงต้นไม้และก็ยกมือไหว้ พ่อไก่อยากรู้ก็เลยเดินไปใกล้ๆ เห็นคนยกมือไหว้ สามครั้ง และทำแบบนี้อยู่หลายวันๆ
ด้วยความเป็นไก่ที่ฉลาด พ่อไก่ก็เลยคิดไปเองว่า มนุษย์คงขออะไรที่ต้นไม้นี้ เลยอยากขอบ้าง 
พอ่ไก่ ก็ผงกหัว สามครั้ง ที่ตรงต้นไม้
แล้วขอให้ตนเองมีขน มีปีกเหมือนนก
มันทำเช่นนี้ทุกวัน เป็นเดือน เป็นปี

  แล้ววันหนึ่ง อยู่พ่อไก่่ก็รู้สึกคันตัว
ก็เลยเอาปากจิกๆตัวเอง 
      ทันใดนั้น มันก็ต้องตกใจ เมื่อมองเห็นขนขึ้นตามตัว และส่วนด้านข้างลำตัวกีมีเนื้องอกออกมา มีขน ทั้งสองข้าง 
แถมบนหัวมัน มีเนื้อสีแดงโผล่ขึ้นมา

        ครั้งแรก พ่อไก่ตกใจ 
ว่าเกิดอะไร แต่พอมันนึกขึ้นได้ว่า
คงเป็นเพราะสิ่งที่ตนขอที่ต้นไม้
แล้วก็เป็นจริง

      พ่อไก่กระหยิ่มยิ้มย่อง 
แล้วยืนยึดอก ลองขยับปีกตีผับๆ 
เย้...ขยับเนื้องอกทั้งสองข้างได้ด้วย
แล้วมันก็หัดบิน ด้วยการกระโดดขึ้นไปที่เล้า ที่มนุษย์ทำไว้ให้มันและลูกๆนอน  
     พ่อไก่ก็ลองบินจากเล้าลงมา 
ยิ่งทำให้พ่อไก่ดีใจ มันบินลงมาได้ 
ไม่ต่างกับนก หากแต่ว่า อาจจะไม่สูงเหมือนนก 

      พ่อนกำลพองตนเอง
" มาเถอะเจ้ามนุษย์ตัวน้อย เจ้าอย่าหวังว่าจะกินพวกเราได้  เมื่อเจ้าจะจับ
ข้าก็จะบินหนีไปให้เหมือนนก"

       อยู่มาวันหนึ่่ง เจ้าของบ้านมีญาติมาบ้านค่อนข้างดึก เกิืดหิว
ไม่มีอาหาร จึงเอ่ยปากว่า อยากกินต้มไก่ 
       แล้วเจ้าของบ้านก็เดินมาที่เล้าไก่
พ่อไก่เห็นก็รีบขยับปีก และมั่นใจว่า
มันจะรอดพ้นมือมนุษย์อย่างที่มันมั่นใจ  
        แต่มันคาดผิด ด้วยความที่มันกินอาหารจุเกินไป และร่างกายที่เต็มไปด้วยเนื้อหนังมังสาและ
 กระดูกอันหนักอึ้ง 
สุดท้ายมันก็ตกเป็นอาหารของมนุษย์

    ก่อนมันจะถูกถอนขน และตายไป
มันก็ได้แต่ปลง และพูดกับตัวเองว่า
ฟ้าลิขิตแล้ว ให้มันเกิดมาเป็นไก่ 
จะยังไงเสีย ชาติกำเหนิดมันก็คือไก่อยู่วันยังค่ำ แม้อยากจะบินไปให้ไกลแค่ไหน สุดท้ายมันก็ต้องตกลงมา 
เป็นอาหารของมนุษย์อยู่วันยังค่ำ 

ฟ้าเลือกให้มันเกิดมาเป็นอาหารของมนุษย์ ให้เกิดมาเป็นพ่อพันธุ์ไก่ 
ก่อนมันจะขาดใจตาย มันตั้งคำถามไว้ว่า
" ทำไม..ฟ้าจึงไม่ลิขิต ให้มนุษย์ไม่กินมัน"
       กำกับและเขียนบทโดย
แก้วประภัสสร
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

      

ตาคำ

22 มีนาคม 2555 21:05 น. - comment id 1228002

อ่อ หลงมาในเล้าไก่ อิอิ 
ว่าแต่ มีกำเนิดขนไก่ด้วยอะ อิอิ

แก้วประภัสสร

22 มีนาคม 2555 21:27 น. - comment id 1228005

7 คุณตาคำ 

๕๕๕๕๕๕๕ 
แล้วตาก็ได้อ่าน ตำนานขนไก่ อิๆ

สนุกป่าวคะตา 
นอนหลับฝันดีน๊าพ่อไก่ 

เปลวเพลิง

22 มีนาคม 2555 22:15 น. - comment id 1228008

คราวนี้แม่ไก่สอนคนนะครับนี่
กลอนนี้น่ารักอ่ะ....

.

22 มีนาคม 2555 22:59 น. - comment id 1228014

เดิมชอบไก่ใครถามไปตามไก่
สุขแต่ไหนแพ้ไก่แต่ในฝัน
ไก่จ๋า-อ้อนมานาน-พาลเกลียดพลัน
ยินสายัณห์สัญญากร่างข้าแดง

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

22 มีนาคม 2555 23:34 น. - comment id 1228018

ไก่กุ๊ก ๆ ไก่ เลี้ยงลูกจนใหญ่ไม่มีนมให้ลูกกิน
ลูกก็ร้องเจี๊ยบ ๆ แม่ก็เรียกไปคุ้ยดิน ทำมาหากิน ตามประสาไก่เอย อิอิ ร้องได้มาตั้งแต่เด็ก
  แต่พอโตขึ้นแตกเนื้อหนุ่มกลับไปชอบไก่หลงซะนี่ อิอิ

แมงกุ๊ดจี่

23 มีนาคม 2555 04:57 น. - comment id 1228023

อรุณสวัสดิ์...

เสียงไก่ขันมาตามลมแว่วๆ

ก.เอ๋ย ก.ไก่

^___^

อนงค์นาง

23 มีนาคม 2555 08:06 น. - comment id 1228038

คิดถึงเสียงไก่ขันตอนเช้าที่บ้านเกิดค่ะ 

คอนพูทน

23 มีนาคม 2555 09:50 น. - comment id 1228042

มาชมแม่ไก่กับลูกไก่..ย่างให้พอมันหยด
แล้วกินกับส้มตำเนาะคุณ อิอิ ไปดีก่า

สุขอย่าได้สร่าง

ศรีสมภพ

23 มีนาคม 2555 11:09 น. - comment id 1228047

ลูกไก่ในกำมือ..
ไก่เห็นตีนงู  งูเห็นนมไก่...
ไก่แก่แม่ปลาช่อน..

หลายเรื่องสอน ..ย้อนหาคน  

เขียนเรื่องไก่ ที่ไม่หมู  ..ชูนิ้วให้จ้า  อิอิ..

บุญพร้อม

23 มีนาคม 2555 12:17 น. - comment id 1228057

ตอนที่มันไม่มีขน  จะเปรียบกับคนยังไงน๊า

วงศ์ตะวัน

23 มีนาคม 2555 21:00 น. - comment id 1228088

อุตส่าห์เข้ามาอ่าน
นึกว่าจะมีไก่ย่างสักจานให้ลองลิ้ม
ที่แท้ก็ไม่มีอะไรให้ชิม
แทนที่จะอิ่ม...ก็อดกิน
โธ่...ก็กำลังหิวจนปวดท้อง
เห็นคุณแบมมาร้องเรียกก็ลืมสิ้น
คิดว่าจะล่อกุ๊กไก่มาย่างให้กิน
เฮ้อ...ของอร่อยลิ้น...ไม่มีจริงๆ

แก้วประภัสสร

23 มีนาคม 2555 21:00 น. - comment id 1228089

9 คุณเปลวเพลิง

คนเขียนก็น่ารักด้วยละคะ อิๆ


สบายดีนะคะ วันนี้อากาศค่อนข้างร้อน

เห็นมดเดินขบวนเข้ามาในห้อง

สงสัยว่า ฝนอาาจะตกอีกแล้วค่ะ 

นอนหลับฝันดีจ้า

แก้วประภัสสร

23 มีนาคม 2555 21:07 น. - comment id 1228090

10 คุณลุง .


รักสายันต์น้อยน้อยแต่นานนาน
หนี้จะบานงานจะเข้าจริงเจ้าเอ๋ย
แถมไก่จ๋าพาจนนะคนเอย
แต่ทรามเชยไม่หลอกหรอกนะลุง

อิ..ไม่รู้ิอะคะ หนูแต่งไปเรื่อยๆ 

ฝันดีค่ะคุณลุง

แก้วประภัสสร

23 มีนาคม 2555 21:09 น. - comment id 1228091

11 คุณฤกษ์

ไก่หลงแถวไหนคะ อร่อยมั้ย กรอบป่าว



ลุงฤกษ์มือหายยัง จะได้แกล้งต่อ อิ

นอนหลับฝันดีจ้า

แก้วประภัสสร

23 มีนาคม 2555 21:11 น. - comment id 1228092

12 น้องแมงกุ๊ดจี่

วันนี้่ก็ทานข้าวมันไก่ น้ำจิ้มใส่ขิงเยอะๆ
อร่อยดีเหมือนกันค่ะ นานๆทานที 

ฝันดีน๊าน้องสาว จุ๊บๆ

แก้วประภัสสร

23 มีนาคม 2555 21:12 น. - comment id 1228093

13 คุณอนงค์นาง

ใช่แล้วค่ะพี่ ที่ไหนก็ไม่สุขใจเท่าบ้านเรา

หนูอยู่กรุงเทพฯ ก็คิดถึงบ้านเหมือนกัน

พี่สาวสบายดีนะคะ 
นอนหลับฝันดีค่ะพี่

แก้วประภัสสร

23 มีนาคม 2555 21:14 น. - comment id 1228096

14 คุณ คอนพูทน

นึกภาพไก่ย่างพริกไทยดำทันที 
แงๆ...มาพูดอาหารตอนจะนอน
หิวอีกแล้วค่ะ 

ขอบคุณนะคะ สุขกันทุกวันค่ะ

แก้วประภัสสร

23 มีนาคม 2555 21:17 น. - comment id 1228098

15 คุณศรีสมภพ

ลืมอีกไก่ค่ะ

 ไก่ได้พลอย จ้า อิ

ขอบคุณนะคะที่ชูนิ้วให้ 
เอ่อ ..ขอเปลียนเป็นไก่ย่างห้าดาวแทนได้มั้ยคะ ชักจักหิวอีกแล้ว อิ

นอนหลับฝันดีค่ะ

แก้วประภัสสร

23 มีนาคม 2555 21:20 น. - comment id 1228100

16 คุณบุญพร้อม

ตอนไก่ไม่มีขน จะเปรียบกับคนยังไง...

ติ๊กต๊ิอกๆๆๆ .. อืม..คิดๆๆ

อ้อ นึกออกแล้วค่ะ มันก็จะผิวขาวๆ

เนียนๆ เหมือนสาวใช้สบู่ลักซ์ไงคะ 
ขาวจั๊วะ น่าจีบคร๊า...5555

แหนะ..หนูรู้นะ ว่าจะให้ตอบว่าอย่างไร อิ

ขอบคุฯณนะคะ ฝันดีค่ะ

แก้วประภัสสร

23 มีนาคม 2555 21:24 น. - comment id 1228101

17 คุุณน้อง

สวัสดีจ้าคุณน้อง 
แวะมาได้ แสดงว่าปิดเทอมแล้วสิคะ 
ดีจัง ได้พักผ่อน 

อิ..หิวเหรอคะ ตอนนี้มีแต่มะเขือเทศจิ้มเกลือ ยังเหลืออยู่ เอาหน่อยมั้ยจ๊ะ 
พอกล้อมแกล้มได้จ้า  

นอนหลับฝันดีน๊า

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

23 มีนาคม 2555 22:09 น. - comment id 1228106

ขอบคุณหลาย ๆที่เป็นห่วงถามไถ่ มือไม่เป็นอะไรหรอก แผลที่หน้าแข้งกำลังหายแล้วที่หายช้าเพราะไปล้างแผลมีแต่พยาบาลสูงวัยหมอที่เขาเย็บแผลเขาไม่ได้มายุ่งดูแลอีกแล้วเป็นเรื่องพยาบาลทำ อิอิ

ยกป

24 มีนาคม 2555 03:07 น. - comment id 1228111

ไก่ กุ๊กๆ ไก่ 
ต้มยำไหม ไก่ กุ๊กๆ ไก่ 

แจ้นเอง

24 มีนาคม 2555 11:21 น. - comment id 1228121

แวะมาอ่านนิทานเรื่องไก่ อิอิ

ดูแลตัวเองนะคะ

ร้อยฝัน

24 มีนาคม 2555 18:09 น. - comment id 1228145

กุ๊ก ๆ แม่ไก่
วิ่งไล่แมลงปอ
แมงป่องก้นงอ
รีบลี้หนีไกล
  กลัวไก่กุ๊ก ๆ 
หาซุกที่ใกล้ ๆ 
รีบหลบโดยไว
กลัวไก่จิกกิน

     แจมนะจ๊ะ กลอนน่ารักมาก

แก้วประภัสสร

24 มีนาคม 2555 20:20 น. - comment id 1228159

27 คุณฤกษ์

อะนะ..หายไวๆน๊า 
อย่าดื่มเหล้า อย่าทานอาหารหวาน
เพราะจะทำให้แผลหายช้าค่ะ
อาหาร ไม่หวานอย่างเดียว ทุกอย่างดีหมดแหละ

แก้วประภัสสร

24 มีนาคม 2555 20:23 น. - comment id 1228161

28 ยปก

ดีใจ พี่เต้กลับมาแว้ว ..

เอาเลยๆๆ ยกไก่่ให้ต้มแกล้มเหล้า
เอาไปๆๆ ถอนขนไก่้เร็วไวๆ อิๆ

แก้วประภัสสร

24 มีนาคม 2555 20:28 น. - comment id 1228163

29 พี่แจ้น

สวัสดีค่ะพี่แจ้น
วันนี้ช่วงบ่าย ฝนตกหนัก ฟ้าร้องครืนๆเลยค่ะ

พรุ่งนี้วงเวียนใหญ่ปืดถนน 
เพือ่ทำบุญตักบาตร 
พระสงฆ์มาจากทุคภาค 22200 รูปค่ะพี่
และก็มีจุดอื่นๆอีกค่ะ

พี่แจ้นและหลานๆ สบายดีนะคะ
ควันที่เกิดจากไฟไหม้ป่า มีผลกระทบอะไรมั้ย
หนูว่า ชาวบ้านเขาคงเผาหญ้า 
เพื่อให้เห็ดเกิด แต่เผาเยอะไปหน่อย อิ

แก้วประภัสสร

24 มีนาคม 2555 20:36 น. - comment id 1228166

30 พี่่อ้อย

ลูกเจี๊ยบตาใส
วิ่งไปวิ่งมา
ไปที่ทุ่งหญ้า
ประสาไก่ซน

ต้นหญ้าสูงชัน
มันมุดขุดค้น
แม่ไก่่ก็บ่น
เจ้าค้นอะไร

ลูกร้องเจี๊ยบเจี๊ยบ
หนูเหยียบขี้ไก่
นี่มันขี้ใคร
น่ารังเกลียดจัง

แม่ไก่หัวร่อ
ตัวงอล้มตั้ง
ขี้ตัวยังชัง
โอ้ลูกไก่เอย

ลูกไก่่มังเหยียบขี้ตัวเอง
แล้วถามแม่ว่า เหยียบขี้ใคร
ยี้...จกกะปก...5555

เขียนไปขำไป แบมบ๊องส์อะ อิ

เฌอมาลย์

25 มีนาคม 2555 11:52 น. - comment id 1228193

เข้ามาอ่านกลอน+นิทานอ่ะค่ะ
ทำไปได้เนาะเจ้เรา 

แก้วประภัสสร

26 มีนาคม 2555 17:21 น. - comment id 1228252

35 น้องเฌอ

สนุกป่าว เรียกเพื่อนๆกับเล้า 

เอ้ย กลับบ้านกันจ้า อิๆ
 

ลชร

27 มีนาคม 2555 16:16 น. - comment id 1228446