กองทัพอ๊อด...ดอดรุก...เข้าบุกเจาะ เปลือกไข่เปราะ...มดแม่...เมื่อแลเห็น ปกป้องไข่...ไล่อ๊อด...อย่างเลือดเย็น เหลือหนึ่งเป็น...เห็นอยู่เพียงผู้เดียว ฝังตัวแทรก..แรกเริ่ม...เพิ่มแขนข้าง งอกรยางค์...ร่างเน้น...เส้นเลือดเขียว รกสายเชื่อมเอื้อมต่อขอกลมเกลียว นิ้วเรียวเรียว...เริ่มงอกออกเป็นมือ ไม่มีแล้ว...อ๊อดที่...บุกตีไข่ เหลือแต่ "ใจ"ในพุงสะดุ้งถือ พุงเชื่อมจิตติดกายสายสะดือ อ๊อดผู้คือ...ตัวคุณ...ในบุญใบ- -ไข่ฟองน้อย...คอยอ๊อดมาดอดเจาะ อ๊อดตัวเหมาะ...เมื่อควรจงชวนให้ ร่วมก่อบุญ...ทุนส่ง...ประสงค์ "ใจ" เสียบทุนไป...เกิด "รัก" ประจักษ์พุง ครรภ์มารดรสอนว่าเมื่อคราป่อง รักจะต้อง...เพิ่มค่า...อย่าถลุง "เอาใจใส่"ให้ครรภ์ขยันปรุง คอยปัดยุง ริ้นไต่ อย่าให้ตอม กว่าจะโผล่ โซ่สาย เส้นลายรัก กว่าจะทัก จะชม จะดมหอม "กว่าจะเห็น เป็นร่าง ทุกอย่างยอม" กว่าจะพร้อมโผล่หน้ามากอดใจ ชีวิตคนเริ่มต้นบน "วิบาก" ล้านยุ่งยาก...มากยิ่งทุกสิ่งไข สะดือสายสัมพันธ์ถูกบั่นไป งอกสายใจเชื่อมจิตจงคิดครวญ อย่าดุแม่..ว่าแม่...แม้แกบ่น ทำของหล่น...ให้คิดในจิตหวน เมื่อครั้งแม่แกป่องต้องทบทวน แม่ยอมอ้วน...อุ้มเจ้าตั้งเก้าปี เก้าเดือนนอนในพุงสะดุ้งถีบ แม่ไม่บีบคอเจ้าเขย่าที่- -เจ้าถีบพุงแม่ไปตั้งหลายที เพราะฉะนั้น...นั้นนะซิ "ห้ามโกรธแก"
KIRATI 28 เม.ย. 2555 21:07 น. - ID 144381 
1308
6
0
30 เมษายน 2555 16:46 น. - comment id 1230600
............... ลึกซึ้งจังเลยคุณกีร์ ช่างเปรียบเทียบจริงๆ ชื่อกลอนกับแนวกลอนไม่น่าจะสัมพันธ์กันเลย แต่ก็ช่างโยงมาสัมพันธ์กันได้
กว่าจะโผล่ โซ่สาย เส้นลายรัก กว่าจะทัก จะชม จะดมหอม "กว่าจะเห็น เป็นร่าง ทุกอย่างยอม" กว่าจะพร้อมโผล่หน้ามากอดใจ แม่ยอมได้ทุกอย่างจริงๆเลยจ้ะ ถ้าต้องเลือกระหว่างตัวเองกับใครคนหนึ่งที่ยังไม่เห็นหน้า แต่ใครคนนั้นมาเคลื่อนไหวอยู่ในท้องแม่ ถีบพุงแม่ สายใยแห่งความผูกพันนั้นเอง ทำให้แม่ยอมสละแม้ชีวิตของตัวเอง
วันก่อนดูรายการทอล์คโชว์ คุณแม่รายหนึ่งรู้ดีว่าครรภ์ของตนเองไม่สมบูรณ์ จึงสั่งพ่อของลูกไว้ว่าหากต้องเลือกระหว่างตัวเองกับลูก ขอให้พ่อเลือกลูกก่อน ประทับใจในความรักของแม่มากๆเลยจ้ะ ................
28 เมษายน 2555 21:25 น. - comment id 1231559
อืม..........กองทัพอ๊อด... ตอนเห็นชื่อกลอนยังนึกไม่ออกว่าจะเป็นกลอนที่เขียนถึงความรักของแม่เลยค่ะ อ่านไป อ่านไปทีละตัวอักษร ค่อยซึมซับความไปทีละนิดและพออ่านจบ ก็ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาจริงๆว่านั่นสิตอนเราอยู่ในท้องแม่ เราสร้างความลำบากให้แม่ทุกวัน ทุกนาที ทุกวินาที แต่แม่ก็ยังยิ้มได้...ภายใต้ความลำบากที่ต้องเผชิญ...นั่นเพราะความรักจริงๆ... ชีวิตคนเริ่มต้นบน วิบาก ล้านยุ่งยาก...มากยิ่งทุกสิ่งไข สะดือสายสัมพันธ์ถูกบั่นไป งอกสายใจเชื่อมจิตจงคิดครวญ ^ ^ ^ ฝนชอบท่อนนี้มากๆวินาทีที่สายสะดือถูกตัดออกจากกัน ความรู้สึกแม่ ตอนนั้น จะเป็นยังไงน๊อ ถ้าไม่ได้เป็นแม่เอง คงไม่ได้สัมผัสรู้ถึงความรู้สึกนั้น ฝนเคยเห็นหลายคนเล่าว่า รักแม่มากกกกกกกตอนที่คลอดลูกเองและเห็นหน้าแม่ แม้กระทั่งตอนที่กำลังเบลอจากการถูกบล๊อกหลัง หรือเจ็บปวดเพราะการให้กำเนิดลูกตัวน้อยๆ วินาทีนั้น....ใช่ว่าทุกคนจะได้สัมผัส... แต่ก็ใช่ว่าเราจะไม่รับรู้...ถึงหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่แม่ต้องแบกรับนั้น พอเราโต เราก็ค่อยๆห่างแม่ ความทรงจำตอนอยู่ในท้องแม่ก็ไม่มี ความทรงจำตอนได้ดื่มเลือดในอกของแม่ครั้งแรกก็จำไม่ได้ แต่ทุกสิ่งที่เราจำไม่ได้ หรือ ไม่ได้รับรู้นั้น มันยังคงอยู่กับแม่เสมอ... มิน่าล่ะ...แม่ถึงมองเราเป็นเด็กตัวน้อยๆ เสมอ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี... ถ้าเราทำผิดแม่ก็ดุด่าว่ากล่าว ถ้าเราร้องไห้แม่ก็เข้ามาปลอบ ก็แม่....คือ ผู้หญิงคนนั้น คนที่ทำเพื่อเราทั้งๆที่เรายังไม่รู้ความ ทำเพื่อเราตั้งแต่เรายังเป็นแค่ก้อนเนื้อ ไร้แขน ขา อืม....... บทกลอนคุงกี ทำให้ฝนซึ่งเคยคิดว่า แม่คงไม่รักเราเท่าน้องชาย หวนกลับมาคิดใหม่อีกครั้งว่า นั่นเป็นความรู้สึกของแม่ หรือ ความรู้สึกของเรา ที่คิดไปเองกันแน่ ขอบคุณมากๆค่ะ
28 เมษายน 2555 22:36 น. - comment id 1231560
รักแม่ที่ ๑ ค่ะ
28 เมษายน 2555 23:08 น. - comment id 1231561
กองทัพอ๊อด.... !!!
เจ้าแซม
28 เมษายน 2555 23:22 น. - comment id 1231562
ดุแม่บ่อยเหมือนกันค่่ะ เพราะว่าแม่ชอบห่วงลูกๆมากมาย จนบางครั้งทำให้ตัวเองไม่สบายใจ แต่ดุแม่ทีแรกก็เสียใจทุกที เดี๋ยวนี้ไม่ว่่าแล้วค่ะ
29 เมษายน 2555 09:10 น. - comment id 1231577
29 เมษายน 2555 16:01 น. - comment id 1231594
รู้ดีจริงนะ เคยตั้งท้องกะเขาด้วยหรือจ๊ะท่านกีร์ เห็นมีแต่เสกเด็กเข้าท้อง
29 เมษายน 2555 18:10 น. - comment id 1231600
29 เมษายน 2555 21:17 น. - comment id 1231606
แม่รักลูกเสมอ เวลาลูกนั่งคุยกันสนุกสนาน พอหันไปมอง แม่จะนั่งมองลูกอย่างมีความสุข กองทัพอ๊อด แม้จะมีเป็นล้าน แต่หากไม่แข็งแรงพอ มีหรือจะเจาะไข่ได้เนาะ ภูมิใจเถอะนะ ที่เราได้เป็นเจ้าอ๊อดตัวนั้น กอดทีเพื่อน ...รับใจเราไปเลย ...แต่เงินไม่ต้องรับนะ ไม่มีให้หรอก อิอิ
30 เมษายน 2555 08:13 น. - comment id 1231634
ต๊ะเอ๋...คุงฝน...เก่งกว่าคนอื่นๆนะ...
เพราะ...เป็นอ๊อดตัวเล็ก(สุดรึป่าวไม่รู้ อิอิ) ที่สามารถ ฝ่าฟัน เอาชนะ....อ๊อดตัวใหญ่กว่ามาได้... ข้าพข้อย ...ขอคาราแวะ ...หนึ่งโอ่ง
ขอบคุณ คุงฝนมั่กมาก ที่เล่าความคิด...ประสบการณ์...ที่ดีดีให้ควังตุหลอดๆ... ความซับซ้อนของ กลไกชีวิต...มันน่ามหัศจรรย์...และเหลือเชื่อมากๆ ที่....มันสามารถหล่อหลอม ตัดเติมเสริม แต่ง.. อณูเล็กๆมากมายมหาศาล...มาเป็นร่างกาย...ได้ จากนั้น...จากความคิดอันว่าง...เปล่า ก็เริ่มก่อตัวเป็นจุดเล็กๆ แล้วก็แตกกระจายไร้ทิศทาง.... มีเพียงแต่ มือเล็กๆ อกเล็กๆ ....ที่คอยกอบเก็บกลับเข้าที่... ไม่ว่า..."เล็กๆ" ที่ว่าอ่ะนะ.... จะเป็น "แม่" รึไม่ใช่ "แม่" ที่ปรนนิบัติดูแลใจ และร่างกายเรามา...ก็เกิดขึ้นจาก หัวใจดวงเล็กๆ ที่ดูยิ่งใหญ่....มาก... สำหรับ...คำถามที่ถาม..."อุ้มตั้งเก้าปีเรยรึ?" เกือบปี ในพุง...สี่ปีที่อก....อีกสี่ปีที่เอว...จร้า... บรีสขอมอบรถเข็นพร้อมเครื่องมือขูดมะพร้าว 1 เครื่อง.... รู้ไหมว่าเพราะอะไร...?? เพราะ คุณเป็น "คนดี"...อิอิ
(เกิดทันอ่ะป่าว บ่ รู้ เล่นไปแระ ฮ่าๆ) กึ๊ยๆ...
(โจวซิงฝน)
เจ้าคุงแซม....กองทัพอ๊อดดดด...อ่ะ
ท่าทาง...จากัวจิงๆแฮ่ะ...ทัพอ๊อดดด..
มาเล่นอารายแถวนนท์อ่ะ อาคุงกานต์...เด๋วจับตัวเรียกค่าไถ่ กับเจ้าจอมรุย...อิอิ
ลูกแฝดเหรอ...อืมมม
30 เมษายน 2555 08:49 น. - comment id 1231635
10.......
30 เมษายน 2555 09:01 น. - comment id 1231636
เห็นชื่อกลอน นึกว่าจะเตรียมการใหญ่....รักแม่ที่สุดค่ะ
30 เมษายน 2555 09:12 น. - comment id 1231637
แม่ยอมอ้วน...อุ้มเจ้าตั้งเก้าปี ใครฟระท้องเก้าปี
30 เมษายน 2555 11:23 น. - comment id 1231646
อิอิ มาแระๆ...รีบปั่นมารุย...อิอิจิงเรย...คุงแก้ว...เราอ่ะ...ชนะครั้งแรก...ตั้งกะยังไม่เกิด... ชัยชนะ ที่มีคู่แข่งเป็นร้อยล้านตัว...อิอิ เสะเราๆๆ...อิอิ มากกว่าตอนสอบแข่งขัน สอบเข้า สอบอะไร ๆ ในชีวิตทั้งหมด... เราคือผู้ชนะ...เน๊าะ...
ตอบคุงโค แบน ไว้...แว้วว...
30 เมษายน 2555 12:11 น. - comment id 1231647
แว๊กก...........เรียก โคแบน
30 เมษายน 2555 13:04 น. - comment id 1231654
อารายฟร่ะ 4ปีที่อก 4ปีที่เอว แม่ให้นมตั้ง4ปี แล้วคาดกะเอวอุ้มจน8ขวบเลยรึ
30 เมษายน 2555 14:51 น. - comment id 1231669
ตอนนี้ที่บ้านมีแต่กองทัพมดจิ...มาจากไหน นักหว่า..กระชับพื้นที่เต็มปายหมก..พูด วะ ม่ายล่าย ม่ายเพราะ..คิคิ
แถมปรมมือให้อีกซาแปะ
ตามด้วย ซาละเปาอีก 1 ใบให้มากกว่านี้ม่ายล่าย >มังเปลือง
30 เมษายน 2555 15:48 น. - comment id 1231679
อาคุงฝน...ไม่ชอบโคบาล กะ โคแบนเหรอ...อิอิเห็นมะ ม่ายยยยเหมาะๆๆ
30 เมษายน 2555 16:51 น. - comment id 1231689
แหม ตาคำนึกว่า กองทัพลูกอ๊อด คาราวะ บทกลอนของท่านกีร์ สักสองจอกเถิด
30 เมษายน 2555 17:24 น. - comment id 1231692
๒๐ ยี่สิกเหงๆ
30 เมษายน 2555 17:45 น. - comment id 1231693
คห. 20 งก เหงๆ
30 เมษายน 2555 18:01 น. - comment id 1231694
^ ^ ^ เขาเรียก รู้จักใช้โอกาสให้เปงประโยชน์หรอก
30 เมษายน 2555 18:28 น. - comment id 1231697
ตรูว่าเปลี่ยนเปงอากาศแทนดีก่าม้าง..ข้างบนอากาศดี๊ดี..ม่ายมีครายถามแต่อยากบอกฟร่ะ
30 เมษายน 2555 18:38 น. - comment id 1231698
แม๊...พักนี้มังย้ำจริงวุ๊ย ว่าอากาศข้างบนดี
30 เมษายน 2555 19:11 น. - comment id 1231702
ไม่กล้ามีลูกฟร่ะ กัวอุ้มท้อง 9 ปี
1 พฤษภาคม 2555 11:40 น. - comment id 1231744
ดีจร้า....พี่ดิน...
1 พฤษภาคม 2555 12:28 น. - comment id 1231747
21 ก็ ข.ก.ต.ป.ข ไง อาคุงกี
1 พฤษภาคม 2555 12:29 น. - comment id 1231748
ใกล้เข้าไปอีกนิด
1 พฤษภาคม 2555 12:29 น. - comment id 1231749
ชิดเข้าไปอีกหน่อย
1 พฤษภาคม 2555 12:30 น. - comment id 1231750
๓๐
2 พฤษภาคม 2555 07:16 น. - comment id 1231803
พี่กีร์...สวีดัส.....
4 พฤษภาคม 2555 11:32 น. - comment id 1231957
เรียน...บังยี, ลชร. และ จวว. ขอกล่าวคำว่า...
4 พฤษภาคม 2555 13:34 น. - comment id 1231959
ตอนนั้นผมคงเป็นพลทหาร แต่สุดท้ายกลายเป็นขุนศึกในทุกวันนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
