ฟังความนัยเร้นซ่อนจากดอนเถื่อน ในคืนเดือนจืดจางหว่างเวหน ทุกพจน์ถ้อยร้อยร่ำน้ำคำคน ดุจดังมนต์ล่ามพ่วงเป็นบ่วงใจ ความขื่นขมตรมทุกข์รุกดวงจิต ปานจะปลิดชีพตามความอ่อนไหว หวาดวิตกอกรอนถอนหทัย คนปราชัยเป็นฉันหรือว่าเธอ? ทุกห้องใจไหม้หม่นเมื่อฝนหลั่ง ดุจเสียงสั่งบอกลาน้ำตาเอ่อ เหมือนเหมือนใจใกล้ดับกับภาพเบลอ ที่พร่ำเพ้อยึดมั่นเป็นสัญญา
หากดวงใจใครหนึ่งคิดถึงอยู่ จงรับรู้รักเล่ห์เสน่หา มันเยินยับอับด้อยน้อยราคา สิ้นคุณค่าสำหรับประดับใจ สายลมร่ำคำนึงเข้าตรึงจิต จะยังคิดถึงกันทุกวันไหม หรือใจลอยคอยผู้อยู่แดนไกล จนลืมดอกไม้ไพรในดอนดง
din 28 มิ.ย. 2555 18:45 น. - ID 144873 
1759
2
0
2 กรกฎาคม 2555 22:04 น. - comment id 1236024
กลอนเพราะมากค่ะ
2 กรกฎาคม 2555 16:16 น. - comment id 1236571
............. thank you จ้าคุณmemorium
คุณคอนฯ ยามสายอันสดใส คือบ่วงใจบาดจิตลิขิตสวรรค์ คือความหอมรวยรื่นชื่นชีวัน หรือแค่เราฝันไปเท่านั้นเอง .................
28 มิถุนายน 2555 22:11 น. - comment id 1236653
หากดวงใจใครหนึ่งคิดถึงอยู่ จงรับรู้รักเล่ห์เสน่หา มันเยินยับอับด้อยน้อยราคา สิ้นคุณค่าสำหรับประดับใจ บอกกมล คนหนึ่ง คิดถึงมั่น เนิ่นนานวัน มิเบื่อ เลยเชื่อไหม แม้ยับเยิน ด้อยค่า ราคาไป จะรับไว้ รักษา เยียวยาเธอ
28 มิถุนายน 2555 23:54 น. - comment id 1236654
ขอดวงใจคิดคำนึงส่งถึงฉัน ขออย่าเป็นเพียงแค่ฝันจะได้ไหม แม้ติดบ่วงห่วงเสน่หาขอคว้าไป ยอมเป็นทาสติดบ่วงใจนานแสนนาน
29 มิถุนายน 2555 06:07 น. - comment id 1236667
ขอปลดบ่วงห้วงใจอาลัยฝัน รักหลงพลันปล่อยวางให้ว่างขวัญ ไม่ทุกข์โศกต่อไปให้จาบัลย์ มายาอันล่อลวงด่ังบ่วงมาร
29 มิถุนายน 2555 10:01 น. - comment id 1236683
เพราะ..เศร้า..ซึ้ง
29 มิถุนายน 2555 10:09 น. - comment id 1236689
ยามสายอันสดใส คือบ่วงใจบาดจิตลิขิตสวรรค์ สุขอย่าได้สร่าง
29 มิถุนายน 2555 11:13 น. - comment id 1236721
29 มิถุนายน 2555 11:15 น. - comment id 1236723
.......... ข้อความที่ 6 ตอบคุณคนกรุงศรีฯ กลอนไพเราะนะจ๊ะ ......................
29 มิถุนายน 2555 13:37 น. - comment id 1236776
29 มิถุนายน 2555 13:46 น. - comment id 1236778
............. หวัดดีน้ะคุณอนงค์นาง .................. หากปลดบ่วงพ่วงพันก็พลันสุข ปล่อยวางทุกข์โศกเศร้าที่เร้าขวัญ ให้เจ้ามีความสุขทุกคืนวัน นานนิรันดร์พ้นพ่วงจากบ่วงกรรม ..................
30 มิถุนายน 2555 21:12 น. - comment id 1237159
เพราะความใกล้เสียจนยากทนไหว เกินห้ามใจผูกสานสัมพันธ์สนิท เพียงพลั้งเผลอพลาดผูกใจชิด กลายเป็นบ่วงบาดจิตหากคิดไกล เพราะรู้ชะตามิอาจห้าม หากโมงยามยังเคลื่อนขึ้นเดือนใหม่ ต่อแต่นี้เราสองต้องพรากไป บ่วงบาศใจช่างช้ำเกินจำทน เธออยู่ตรงนั้น ฉันตรงนี้ ความคิดถึงมากมีทุกแห่งหน ราวกับบ่วงตรึงต้องเราสองคน ช่างปวดร้าวหมองหม่นเมื่อจากลา ฉันขอบั่นบ่วงบาศลงจากนี้ แล้วฝากรักล้นปรี่ที่มีค่า จากหนึ่งหยดน้ำใสจากนัยตา สู่หมื่นดาวบนฟ้าว่าคิดถึง ฉันยังอยู่ตรงนี้ เธอจงรู้ ยังต่อสู้กับหมอนอีกข้างหนึ่ง กอดกระหวัดวัดวางอย่างลึกซึ้ง หวังวันนึง เธอนั้นกลับมาหา
3 กรกฎาคม 2555 14:24 น. - comment id 1237243
3 กรกฎาคม 2555 15:20 น. - comment id 1237246
3 กรกฎาคม 2555 21:34 น. - comment id 1237265
หวานนะคะเนี่ย มาแอบอ่านกลอนซึ้งๆค่ะ
4 กรกฎาคม 2555 12:49 น. - comment id 1237321
เพราะเป็นบ่วงไง จึงวนๆเวียนๆ แล้วก็กลับมาพบกันจนได้
4 กรกฎาคม 2555 17:12 น. - comment id 1237339
4 กรกฎาคม 2555 17:13 น. - comment id 1237340
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
