ข้าวและชาวนารุ่นใหม่

อนงค์...นาง

ท้องนางามยามอุษาฟ้าเริ่มสาง
สายฝนพร่างพรมดินรินชุ่มฉ่ำ
วสันต์เยือนชาวนามาปักดำ
หว่านกล้าทำนากินไม่สิ้นใจ
ไล่วัวควายจากคอกออกไปด้วย
ไถนาช่วยทุกวันฝันสดใส
ได้หญ้าฟางเคี้ยวเอื้องประเทืองใจ
คอยรับใช้ชาวนาน่าชื่นชม
ลมแดดฝนบนฟ้าอย่าทำร้าย
ท้องนาได้พึ่งพาคราหว่านสม
ข้าวออกรวงเต็มทุ่งรุ่งภิรมย์
เคียวเกี่ยวคมสมหวังพลังใจ
ในหมู่บ้านแม่ฉันนั้นพอเพียง
ชาวนาเลี้ยงตนได้ให้สดใส
ลูกหลานรับราชการงานภูมิใจ
ทำนาในยามว่างสร้างครอบครัว
กลัวนาร้างทำกินไม่สิ้นหวัง
เลิกงานยังลงนาฟ้าสลัว
ตื่นแต่เช้าทำนาไม่น่ากลัว
ขยันกลัวไปไยคงไม่ตาย
ขายข้าวได้เงินพอไม่ท้อจิต
ไม่ทำผิดกติกาไม่มาสาย
เลิกงานตรงเวลาไม่น่าอาย
ทำนาได้ด้วยแรงแห่งพลัง
ชีวิตจริงของชาวนาที่บ้านเกิด แต่ละครอบครัวมีนาไม่มากมายแค่พอทำกิน
การให้การศึกษาแก่ลูกหลาน จนจบตามที่ถนัด สอบบรรจุได้เป็นครู ตำรวจ ��
แพทย์ พยาบาล มีอาชีพตามความถนัด แต่ยังรักษาที่นาของครอบครัวไว้เหมือนเดิม เป็นชาวนาที่ทำนาเป็นอาชีพที่ทำไปกับงานประจำ บางคนกว่าจะได้ย้ายกลับบ้านเกิดต้องไปทำงานต่างจังหวัด โยกย้ายไปมาจนเมื่อมีตำแหน่งว่างจึงได้ย้ายกลับบ้านเกิด รุ่นหลานของแม่มีหลายคนค่ะที่มีชีวิตแบบนี้ ถ้าอดทนรู้จักรอคอยแล้ว สักวันฝันเป็นจริง ทำนาอย่างเดียวไม่ใคร่มีแล้วค่ะ ส่วนมากลูกหลานมีการศึกษาได้ช่วยสังคมตามหน้าที่ แต่ขยันเพิ่ม ฤดูทำนาก็ลงนากันแต่เช้ามืด เลิกงานก็ลงนา มีเงินเดือนรองรับ
ข้าวไม่ต้องซื้อ ขายข้าวได้เงินเพิ่ม หลานสาวคนหนึ่ง ยายเป็นพี่สาวของแม่อนงค์นางคือเป็นป้า แต่งงานกับนายร้อยตำรวจหนุ่ม ตัวเองสอบบรรจุครูได้ที่ปราจีนบุรี สามีอยู่ภูเก็ต ย้ายไปโคราช ตัวเองขอย้ายมาลงที่ยโสธร
ใกล้บ้านเกิดที่สุวรรณภูมิ ร้อยเอ็ด สามีได้ยศพันตำรวจตรี ได้ย้ายมาลงที่อำเภอเมืองร้อยเอ็ด เดือนที่แล้ว ภรรยาก็ได้ย้ายมาลงที่ตำบลบ้านเกิดเพราะมีครูเกษียณ แฮปปี้เอ็นดิ้ง สามีอยู่บ้านพักตำรวจ กลับบ้านหาลูกเมียห่างกันแค่ห้าสิบกิโลเมตร หลานสาวคนนี้ก็ได้อยู่กับแม่และลูกชายสองคน  พ่อเสียชีวิตแล้ว อายุหลานแค่สามสิบกว่าค่ะ ที่นามรดกยังอยู่ครบ เป็นชาวนาอย่างเดียวอาจล้มละลายหมดตัวได้เพราะอากาศฝนฟ้าไม่ตกตามฤดูกาล บางปีน้ำท่วม ถ้าขาดการศึกษา พากันไปทำงานตามสถานเริงรมย์ ไม่น่าสนับสนุน อยากให้รัฐมีตำแหน่งราชการเปิดรับมากกว่านี้ เพราะจบปริญญามาตกงานมากมาย ไม่มีงานทำ กลับบ้านไปทำนา เป็นแค่ในฝันค่ะ ดอกเบี้ยธกส. ที่พ่อแม่กู้มายังรออยู่ เห็นใจคนที่เข้ามาสร้างตนในเมืองหลวงทุกคน การประกันราคาข้าวก็มีทุกรัฐบาล แต่คนที่รวยคือนายทุนเจ้าของโรงสี
อนงค์นางซื้อข้าวหอมมะลิจากไทยกิน ยี่ห้อเดียวกันบางถุงไม่ใช่ข้าวมะลิแท้ เป็นข้าวพันธุ์อื่นปนมาด้วย ฝรั่งคงแยกไม่ออกว่าแบบไหนปลอมหรือจริง นี่คืออีกหนึ่งปัญหาค่ะ