ขลุ่ยผิวพลิ้วเสียงใส เหมือนเสียงใครร่ำเรียงหา เสียงนางครวญครางลา หัวใจข้าแสนร้าวราน เคยร่วมทุกข์สุขครอง ร่วมปรองดองในวัยหวาน ความรักไม่ยืนนาน มิทนทานย่อมสิ้นใย สรรพสิ่งในโลกหล้า อาจเก่งกล้ามีที่ไหน พังภินท์สิ้นสูญได้ รักทั้งใจยังโรยรา ความหวังเพียงมีเรา เนิ่นนานเข้าเริ่มอ่อนล้า พ่ายแพ้แก่เวลา เหมือนดั่งว่าเราฝันไป มั่นคงเป็นได้ยาก เพราะลมปากต่างจากใจ สัญญาเคยพูดไว้ ล่วงเลยไปกลับลืมเลือน ฝังจมกับอดีต ดุจคมมีดมากรีดเฉือน ความช้ำเฝ้าย้ำเตือน รักคงเลือนเมื่อสิ้นลม
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 30 ก.ค. 2555 09:18 น. - ID 145209 
1067
3
0
30 กรกฎาคม 2555 12:44 น. - comment id 1240628
หน้าส่วนตัว
มัวเป่าขลุ่ยเรืยกนางอยู่ข้างบ้าน
บอกร้าวรานฤดีมีแต่หมอง
คนรู้ใจไม่มีมาแลมอง
ฤกษ์เลยต้องร้าวรวดเพราะปวดใจ
บ่นอ่อนล้าโรยแรงเลิกแข็งขืน
มิอาจฝืนกายาท้าลมได้
เพราะลมปากนั้นแรงก็แจ้งใจ
เลิกสงสัย ที่ท้อทุกข้อความ
30 กรกฎาคม 2555 16:40 น. - comment id 1240669
สัญญาลมปากกลับยากลืมเหรอคะ
31 กรกฎาคม 2555 08:34 น. - comment id 1240710
เซาะสะเก็ดบ้างก็ไม่เป็นไร อย่าเซาะกราวเหมือนบางใคร ก็แล้วกัน
31 กรกฎาคม 2555 09:07 น. - comment id 1240711
ไห้หวลครวญอดีต ดั่งคมมีดกรีดเฉือนซ้ำ เหตุการณ์ผ่านไยย้ำ ให้ชอกช้ำกระหน่ำทรวง สัญญาเพียงลมปาก รักยามยากลำบากลวง สูญสิ้นใจทั้งดวง ไห้หวลหวงมิกลับคืน หัวใจที่ร้าวราน อดีตกาลผ่านหยิบยื่น รักจากหากพังคลืน ผ่านราบรื่นมีถมไป เวลาเปลี่ยนใจเปลี่ยน ว่ายวนเวียนเปลี่ยนกลไก เดินหน้าแม้แสนไกล วันหนึ่งไซร้เป็นของตน
31 กรกฎาคม 2555 11:22 น. - comment id 1240751
สัญญิงอิงสัญญา แต่ก่อนมาไม่เปลี่ยนผัน เคยเคียงเรียงผูกพัน ยังจำมั่นทุกวันมา รักที่เคยมอบให้ แม้จากไกลใจห่วงหา นานวันมิหมั่นลา ยังจำว่ารักภักดี เพียงแต่ไม่ค่อยว่าง ใช่ข้ออ้างการลาหนี ห่วงหามากไมตรี ยังคงมีมอบแด่เธอกลายเป็นคนขี้ใจน้อยไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย อิอิ
31 กรกฎาคม 2555 19:28 น. - comment id 1240864
มีรักได้ก็หมดรักได้นะใจคนเอย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
