ทุกสิ่งล้วนมายา ภาพลวงตาพาลุ่มหลง สรรพสิ่งไม่มั่นคง ล้วนสิ้นลงสลายไป ความรักว่าหนักแน่น อ้างว่าแก่นแสนโปร่งใส พริบตาก็เปลี่ยนใจ เหลือเอาไว้ในความจำ รูปลักษณ์สำอางองค์ จิตพะวงใจถลำ ชั่วกาลผ่านเลยล้ำ ล้วนระยำเสื่อมสิ้นลง หลักธรรมของพุทธะ คือธรรมะที่ยืนยง โลกแตกเป็นผุยผง ธรรมยังคงอยู่เหมือนเดิม นิพพานไร้ตัวตน หากปวงชนใฝ่ริเริ่ม พากเพียรรู้เรียนเสริม ผลประเดิมสัมฤทธิ์จริง
25 สิงหาคม 2555 01:30 น. - comment id 1242945
ไปนิพพานใช่งานง่าย ใช่สบายใช่สวรรค์ ทุกข์สุขรู้ อยู่กลางกั้น ณ จุดนั้น..นั่นนิพพาน

22 สิงหาคม 2555 14:09 น. - comment id 1243213

22 สิงหาคม 2555 14:14 น. - comment id 1243214
ต้องเอาตัวตนไปหาน่ะ

22 สิงหาคม 2555 14:41 น. - comment id 1243217
ไร้ตัวตน....

22 สิงหาคม 2555 15:05 น. - comment id 1243218
เฮ้อ..ลงเครน..มาเป็นสมภารซะแล้วเพื่อนเรา...เย็นนี้ว่างไหม??จะนิมนต์ฉันเย็น...

22 สิงหาคม 2555 15:06 น. - comment id 1243219
สาธุ

22 สิงหาคม 2555 15:45 น. - comment id 1243222
สาธุด้วยคนค่ะ

22 สิงหาคม 2555 16:17 น. - comment id 1243224
มา ลด ละ เลิก ด้วยคนเบื่อครับ

22 สิงหาคม 2555 16:29 น. - comment id 1243225
ที่แท้ก็เป็นพระนี่เอง

22 สิงหาคม 2555 18:13 น. - comment id 1243230
นิพพานไร้ตัวตน สาธุชนควรใฝ่หา พุทธะแห่งปัญญา น้อมนำมาชำระใจ....ฯ คิดดี พูดดี และทำดี ย่อมทำให้ชีวีเป็นสุข มาร่วมอนุโมทนาบุญค่ะ

22 สิงหาคม 2555 20:29 น. - comment id 1243242
ยอดมากจ้า

22 สิงหาคม 2555 21:11 น. - comment id 1243255
แหม สาธุ ๆ

23 สิงหาคม 2555 09:30 น. - comment id 1243303
ปรอยฝนปรายสายประโลมโศก ปลอบโลกสิ้นหมองปองขวัญ คืนนี้ไร้สิ้นน้ำผึ้งจันทร์ มายาวันผันแปรไม่แน่นอน นึกนึกชีวิตนี้น่าหน่ายนัก วิบากภักดิ์ย้อนรอยคอยสอน ชีพชื่นฤาช้ำร้าวรอน อย่าอาวรณ์อดีตอาลัย แท้แล้วชั่ววูบหายวับ นิรันดร์กาลกัปป์อสงไขย เกิดมาตั้งอยู่ดับไป ภพใหม่ยึดมั่นพันธนา ปล่อยวางทั้งทุกข์แลสุข ดั่งวิมุตติมาลีเหนือปรารถนา ชูช่อบานไสวในสายธารธรรมธารา สอนโลกหล้าหนึ่งมณีงามที่ใจ....!
