หน้าส่วนตัว
จะนั่งเลื่อน เกวียนกัน กระนั้นหรือ
ให้เขาลือ เล่าอ้าง ช่างน่าขัน
จากกรุงเทพ เชียงใหม่ ก็หลายวัน
กว่าถึงนั่น ก็เกือบแก่ ชะแรกาย
คิดจะย้อน กลับไป ใช้อย่างเก่า
ให้สาวเจ้า โจงกระเบน เห็นไม่ง่าย
ให้เคี้ยวหมาก โฉมยง คงกลุ้มตาย
จะหาชาย โลกไหน ใครเขามอง
ยุคสมัย มันเปลี่ยน คนก็เปลี่ยน
ขืนนั่งเกวียน ขี่ควาย อายเจ้าของ
แขกผรั่ง ว่านี่หรือ พื้นดินทอง
เห็นแต่จ้อง กลับที่เก่า ให้เศร้าใจ
คิดยังไง ก็ได้ ใครจะว่า
ขอแต่อย่า ย้อนกลับ ยากรับได้
มีแต่เขา ก้าวหน้า หาทางไป
คิดยังไง จึงพาลี้ หนีความจริง
บุญพร้อม 16 ธ.ค. 2555 21:31 น. - ID 146323 
2105
1
0
17 ธันวาคม 2555 18:28 น. - comment id 1252591
เขาย้อยยุคเพื่อรำลึกถึงความหลัง ไม่มุ่งหวังก้าวถอยย้อนสมัย อยากทบทวนความทรงจำมิเปลี่ยนไป จะกี่วันกี่เดือนปี...ไม่เคยลืม มาเยี่ยมบ้านค่ะเห็นเงียบๆ ไม่ถนัดกลอนเท่าไรนักถนัดแต่โม้อ่ะลุง
18 ธันวาคม 2555 07:46 น. - comment id 1252594
แนว ลีลา การใช้คำในการเขียน
กลอน เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ครับ คุณเชิงเขา
ขอบคุณที่เยือนครับ
18 ธันวาคม 2555 08:06 น. - comment id 1252597
18 ธันวาคม 2555 14:28 น. - comment id 1252607
คุณพจนา ขอบคุณครับ
19 ธันวาคม 2555 16:08 น. - comment id 1252623
หลานไม่ค่อยชอบความจริงเท่าไรค่ะคุณลุง อิอิ
21 ธันวาคม 2555 10:09 น. - comment id 1252772
ยุคสมัยหมุนเปลี่ยนเวียนวก คนเติบโตเติบตกตามสมัย คนนิยมวัตถุทั้งจิตใจ จนหลงลืม "ภายใน" ของตัวตน แวะมาทักทายครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
