เพรงกรรม

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ (คนเขียนชอบภาพนี้อ่ะ หวาบหวิวดี ช๊อบชอบ)

๑.ซ่อนอารมณ์ทนฝืนแม้ขื่นขม
เจ็บลึกตรมทนไว้อย่าไหวหวั่น
ความอ่อนแอถ่าโถมทั้งโรมรัน
นิ่งอดกลั้น...ยอมรับกับชะตา...

สิ่งใดใดในโลกอันโศกศัลย์
รู้เท่าทันคือกรรมกระทำหนา
ร่วมก่อไว้เมื่อกาลล่วงนานมา
ควรรู้ว่า...ชดใช้คืนสะอื้นใด...

๒.เมื่อเพรงกรรมบันดาลมาพานพบ
หวังให้จบ...เรื่องเราทั้งเก่าใหม่
นับแต่นี้...คลาดกันนิรันดร์ไป
เกิดภพไหน...มิปองเลิกข้องเกี่ยว...

ทุกอย่างนั้นใจพร้อมจักน้อมนำ
ปั้นรอยกรรมจนตีบให้ลีบเรียว
ขอกุศลทั้งหลายพาคลายเกลียว
อย่าน้าวเหนี่ยว...ให้ช้ำเพราะคำลวง...

๓.การพบพรากนั้นหนาธรรมดาโลก
อุปโลกน์...กิเลิสเล่ห์พาเสสรวง
สิ่งสมมุติเล่าเลื่องเรื่องทั้งปวง
ควรคลายบ่วงนั้นหนาหยุดอาวรณ์....

คิดเสียว่า"เพียงพบพานเพื่อผ่านภพ"
อาจประสพดีร้ายยากถ่ายถอน
เมื่อถึงวัน "กาลพลัด" ก็ตัดรอน
อย่าคิดย้อน...คืนวัน...เคยสัญญา...

"อโหสิกรรม" ทุกอย่างเคยสร้างให้
แล้วกันไป...ไม่เคืองหมดเรื่องหนา
จบชาตินี้ชาติไหนไม่นำพา
กราบวันทา...น้อมนำสิ้นกรรมเวร...

ปล.๑ : ชอบเพลงนี้ แล้วปล่อยใจให้อินไปตามเพลงบรรเลง อารมณ์มาเต็ม อิอิ
ปล.๒ : เมื่อรู้เหตุแห่งทุกข์ ก็ควรดับทุกข์นั้น ทำยากจัง
ปล.๓ : ภาพหวาบหวิว ชอบมากอ่ะ ก็คนเขาหื่นอ่ะโน๊ะ คริคริ....