กราบแม่

แก้วประภัสสร

มาจะกล่าวบทไปที่ไหนนั่น
มะลิวัลย์พันธุ์สร้อยร้อยเดียงสา
แต่ปฐมเยาว์วัยจนใกล้ชรา
มีมารดาหนึ่งคนบนโลกนี้

นามของแม่ชื่อ"ชม" ภิรมย์ื่รื่น
จะหลับตื่นยิ้มแย้มแก้มมารศรี
หน้านวลผ่องสมนามงามสตรี
จิตคิดดีแต่เกิดประเสริฐคุณ

ด้วยกตัญญูรู้คุณคุณพ่อแม่
เห็นเที่ยงแท้ส่งพละพานำหนุน
เมื่อครองคู่อยู่ชื่นก็คืนทุน
สะสมบุญบารมีที่มีมา

มีลูกรักด้วยกันนั่นถึงสิบ
คนกระซิบเลี้ยงไหวไหมเจ้าขา
นางหัวเราะนั่งนับเห็นกับตา
สองหัตถานี่ไงใช้เลี้ยงดู

มาถามว่าเลี้ยงยังไงใคร่ตอบยาก
ก็ลำบากพอควรชวนปวดหู
แต่อาศัยไม้เรียวเคี่ยวอย่างครู
ผิดให้รู้หลาบจำอย่าทำไป
--------------------------
เป็นส่วนหนึ่งคำถามตามแม่ตอบ
สัพยอกหยอกเล่นเป็นนิสัย
ถีงวันแม่อีกปีลูกดีใจ
ร้อยมาลัยกราบแม่แน่แท้เอย

***แก้วประภัสสร** 
กลอนตามใจวันแม่เจ้าค่ะ อิิอิ ได้เท่านี้แหละ 
**ขอฝากทุกท่านจากใจนะคะ กราบเท้าพ่อ แม่ เป็นสิ่งที่ไม่น่าละอาย 
ก่อนออกจากบ้านจะไปเรียน หรือทำงาน ยกมือไหว้พ่อ แม่ 
จะเป็นมงคลติดตัวเราไปตลอด
พ่อแม่ให้พร ถือว่าประเสิรฐที่สุดแล้วค่ะ