แผ่นดินร้อน

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ภาระกิจเสร็จสิ้นต้องบินกลับ
แผ่นดินไทยรอรับร้อนระอุ
ไฟกบฎร้อนแรงแผลงประทุ
ยังโชนคุลุกลามเหมือนหนามแทง

ประชาชนนิดหน่อยคอยหนุนหลัง
เหมือนไอ้โม่งแอบบังเร้นหลบแฝง
วาทะกรรมนำเสนอเพ้อพลิกแพลง
อ้างว่าแรงมวลมหาประชาชน

แท้ก็คือการฉีกรัฐธรรมนูญ
ประเทศไทยต้องวุ่นมาหลายหน
เหล่าทหารผลาญเงินเดือนเบือนวกวน
แสร้งว่ายังอดทนดูเหตุการณ์

ส่งสัญญาณว่ายังไม่ตกผลึก
หลายภาคส่วนอาจนึกว่าร้าวฉาน
ให้ตกลงกันให้พร้อมจึงยอมขาน
กบฎมารเรียกประชุมกลุ่มนายทุน

เล่นละครต้อนเข้ามุมคลุมร่างแห
เสร็จจึงว่าเอาแน่ไม่เคืองขุ่น
เหลือทหารวานให้พบจบธรรมนูญ
กฤษฎีกาคงต้องสูญเลิกเลือกตั้ง

พระบรมราชโองการยุบสภา
เลือกตั้งใหม่เข้ามาคือความหวัง
หากอำนาจนอกระบบบรรจบพัง
ประชาชนจะอยู่ยั้งอย่างไรกัน


      เสร็จสิ้นภาระกินกะจะเที่ยวสักพัก ก็หนาวเหลือเกิน หิมะเริ่มตกขาวโพลนไปหมด ตามสนามสวนสาธารณะของวอชิงตันผู้คนโดยเฉพาะเด็ก พากันมาเล่นหิมะกันใหญ่เขามีแผ่นคล้าย ๆเรือเล็ก ๆ ไว้นอนบ้างนั่งบ้างไถลลื่นลงจากเนินเสียงหัวเราะสนุกสนาน แต่เราไมีชินกับอากาศหนาวอยู่ไปก็คงไม่ไหวจึง เดินทางกลับโดยสายการบินเดิม คือ Etihad ของอาหรับผ่านเมือง อาบูดาบี้ ได้ไวน์จากดิวตี้ฟรีมากินสองขวด มาถึงพรรคพวกรออยู่แล้วก็ได้เปิดเฉลองกันเป็นที่ครื้นเครง แต่สลดหดหู่กับข่าวการเมืองไทยตั้งแต่ดูข่าวต่างประเทศที่โน่นแล้วยิ่งมาเห็นที่นี่ก็ได้แต่ปลงอนิจจังว่าเมืองไทยเป็นอย่างนี้ไปได้อย่างไร รัฐธรรมนูญที่ใช้อยู่ไปไหนแล้ว