ลิบลิบลิ่ว ทิวเขา ทอดยาวเหยียด
สูงปานเสียด ฟ้าเด่น เป็นทิวแถว
อุดมด้วย พฤกษา พนาแนว
สรรพสัตว์แซ่ว แว่วเสียง ทั้งเวียงไพร
ดวงตะวัน คล้อยลับ กับเหลี่ยมเขา
ดวงจันทร์เจ้า เจิดกระจ่าง สว่างไสว
หมู่ดารา กระพริบ อยู่ลิบไกล
โลกหลับไหล นิ่งสนิท สู่นิทรา
มีเพียงฉัน เดียวดาย นอนไม่หลับ
มานอนนับ ดวงดาว พราวเวหา
อยู่เียงทิวเขาแถว แนวพนา
มีภูผา และดาวเดือน เป็นเพื่อนนอน
ยิ่งตกดึก น้าค้าง ลงพร่างห่ม
เย็นสายลม พรมผิว ใจหวิวอ่อน
ยินเสียงเพลง ชมป่า พนาดร
ลอยมาอ้อน ผ่อนใจให้เหงาคลาย
อยากให้ถึง เวลา ที่ฟ้าสาง
จะเดินทางเร่งรุด สู่จุดหมาย
ข้ามเขาไปในเวียง เขตเชียงราย
หวังพบนาย อีกหน....คนเมืองพาน.
913
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
