ใครกันนะที่มองสบตาฉัน ใครคนนั้นเหมือนคนกำลังหวั่นไหว หยดน้ำอุ่นไหลอาบแก้มอยู่ร่ำไป มีเพียงความเศร้าวูบไหวในดวงตา เธอใยดูเศร้านัก อยากเดินไป แต่ไม่อาจจักเข้าไปหา อยากปลอบโยนแต่ไม่อาจโอบเธอเข้ามา เพราะสิ่งที่ตั้งตรงหน้า คือกระจกเงา
นาฬิกาหัดเดิน 8 มิ.ย. 2545 08:41 น. - ID 16406 
677
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
