สัญญาจากคนหวั่นไหว

นาฬิกาหัดเดิน

ขอร้องให้ต่อว่า
       อยากให้เธอดุด่า  ให้สาสม
       ฉันนี่ไง คนที่ทำเธอต้องเจ็บจม
       เพราะใจที่มักล่องลอยตามสายลม  อยู่ร่ำไป
	ยอมให้เธอโกรธ ยังดีกว่า
     แต่ได้โปรด อย่ามองด้วยสายตาอ่อนโยนเลยได้ไหม
     อย่ามองอย่างอบอุ่น แบบสะกดความว้าวุ่น  เศร้าลึกไว้ภายใน
     ฉันยิ่งรู้สึกผิดที่ทำร้าย  คนรักจริงใจที่ให้อภัยเสมอมา
	มันมีแต่จะทำให้ฉันอึดอัด
     ในเมื่อเธอก็รู้ชัด  ถึงจะบอกว่าไม่ถือสา
     แต่ฉันเห็นเงาปวดร้าว ที่สะท้อนไหวผ่านดวงตา
     เสียงสั่นๆที่บอกว่า  เริ่มกันใหม่นะ ผมไม่ว่าอะไร 
  
	ทุกครั้ง...เธอพูดอย่างนี้
     แล้วทุกๆที  ฉันก็ซบหน้าร้องไห้
     เจ็บปวดเหลือเกิน ที่ไม่อาจควบคุมจิตใจ
     ทั้งที่รักเธอกว่าใคร แต่กลับเผลอไผลอยู่เรื่อยมา
	จากนี้จะไม่อ่อนไหว
     ถึงไม่เคยทำได้ แต่ครั้งนี้จะทำเพื่อคนที่มีค่า
    จะมีแค่เธอ  ผู้หญิงใจร้ายคนนี้ขอสัญญา
     จะไม่มีอีกที่เธอต้องคอยซับน้ำตา  แล้วบอกว่า ให้อภัย				
comments powered by Disqus
  • นกไร้รัง

    27 กันยายน 2545 13:09 น. - comment id 81412

    เพราะดีนะครับ
  • คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....

    28 กันยายน 2545 19:21 น. - comment id 81752

    แน่นอนจริงๆเลย
  • เจรนัย

    2 ตุลาคม 2545 14:00 น. - comment id 82935

    เพราะมากๆเลยครับน้องต๊อก 
    (มีพี่อีกคนนะอย่าลืมซิ)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน