อยากจะลืม ใช่ไหม เพราะใจช้ำ ใจเจ้ากรรม ไม่ยอมลืม ดื่มด่ำฝัน ใจมันคง มิอยากลืม ก็ช่างมัน ใจเรานั้น คงแกร่งพอ ไม่ขอลืม ใจยังจำ เพราะอะไร คิดไม่ออก ใยจึงตอก ย้ำใจ มิให้ปลื้ม ความทรงจำ ทำลายใจ ใยไม่ลืม หรือแค่ยืม ตอนที่สุข กลบทุกข์ใจ ใจดังเป็น คล้ายแก้ว แพร้วเพริดพริ้ง แต่ไม่กริ่ง เกรงแตกร้าว คราวครั้งไหน ใยต้องต่อ ให้เหมือนเดิม เสมอไป จะหลอมใหม่ ใส่สีสัน...... ที่ฉันต้องการ.... ( ^-^ )
ตื่น 20 มิ.ย. 2545 22:43 น. - ID 16984 
551
1
0
21 มิถุนายน 2545 01:30 น. - comment id 56796
อืม... ความคิดดีนะจ้ะตื่น การต่อแก้วร้าวหน่ะม่ะติด แต่ถ้าหลอมใหม่หน่ะโอเคนะจ้ะ เพียงแต่ว่า ขนาดคงไม่เท่าเดิมเนอะ แต่ยังงัยก็ดีกว่าแก้วร้าว
21 มิถุนายน 2545 07:02 น. - comment id 56817
หน้าส่วนตัว
พี่มายา....พูด...ด้ายดีจังค่ะ...
เรนชอบ........แก้วร้าว....
กะ....แก้ว...ที่หลอมหม่าย....
..ถ้าให้..เรน..เลือก....ขอ..
เลือก.....แก้ว...ที่ร้าวววว..
เก็บไว้ดู......เปน...บทเรียน...นะค่ะ..
(..เดินปายหา..พี่สาว...แล้วหลับตาพริ้ม......รอ...ค่ะ...เรนรอ....)......
21 มิถุนายน 2545 23:37 น. - comment id 57035
ฮิฮิ... สวัสดีครับคุณมายาและคุณเรน เอ้าๆๆๆ เอามาหลอมๆๆๆ 555555 อ้าววว.... แต่คุณเรนเลือกแก้วร้าวนี่นา งั้นหลอมใหม่ก่อนแล้วค่อยไปทำร้าวอีกทีก็แล้วกันอ่ะครับ ฮิฮิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
