นั่งมองนาฬิกาตั้งแต่ห้าโมง
นับจนตัวโก่งก็อีกหลายชั่งโมงกว่าเธอจะมาหา
นั่งหลับบนโต๊ะทำงานเธอก็ยังไม่มา
นอนจนเหน็บชา - - ตื่นขึ้นมามองซ้ายมองขวาเธอก็ไม่มาสักที
นี่ฉันเป็นอะไรถ้าจะบ้า
มองเข็มนาฬิกาแล้วรู้สึกว่าทำไมช้าอย่างนี้
หลับไปตั้งนาน แต่ความจริงแค่สิบนาที
โทรไปตามถ้าจะดี อย่างน้อยตอนนี้จะได้รู้เธออยู่ไหน
คิดคิดแล้วหัวเราะในความบ้า
เวลาไม่ได้เดินช้า แต่ใจสิหาความว่ามันเถรไถล
ว่ามันเดินไม่ตรงตามกลไกที่ทำไว้
แต่ความจริงหัวใจเต้นไวอยากให้มันผ่านไป
- - อยากให้ใครได้มาเห็นหน้าไวไวเท่านั้นเอง- -
20 กันยายน 2545 15:45 น. - comment id 78250
ยายบ้าเอ๋ย ๕๕๕ นาน ๆ จะได้เห็นเพื่อนเราเขียนกลอนน่ารัก น่าหยิกอย่างนี้สักที ยังยิ้มไม่หุบเลยอ่ะ ^-^

20 กันยายน 2545 16:20 น. - comment id 78270
น่ารัก น่ารักมาก เอาไปสามดาว อ่านแล้วอมยิ้มเลย

20 กันยายน 2545 16:40 น. - comment id 78277
ไม่บ้าในความรู้สึก ลึกซึ่งด้วยจริงใจ

20 กันยายน 2545 19:38 น. - comment id 78391
เค้าขอก๊อบคำของนิตินะ แต่เปลี่ยนหน่อย อาจจะบ้าในความรู้สึก แต่ลึกซึ้งจริงใจ

20 กันยายน 2545 23:00 น. - comment id 78477
อืม...ความคิดถึง ก็เหมือนคนบ้าเนอะ มาเป็นกำลังใจให้ครับ ติ๊กต๊อกติ๊กต๊อก

21 กันยายน 2545 00:27 น. - comment id 78520
^_____^
