๏ เสียงฟ้าคร่ำฟ้าครวญฟ้าหวนไห้ ซ้ำกระไรกันเล่าแก้วเจ้าเอ๋ย จึงร่ำโหยร่ำไห้ไม่เสบย ใครเขาเฉยเขาชังจึงคลั่งครวญ หลั่งสายฝนหล่นพรำระกำจิต ปานชีวิตวอดไปไม่คืนหวน จะยื้อยุดฉุดไฉนใจเรรวน ยึดไว้ป่วนแปลบป่นหลั่งชลนัยน์ หนามตำเจ็บทำเจ็บยอกเหน็บเนื้อ อย่างมีดเถือถางถากถั่งถากไถ ย่อมสร่างเจ็บซาเจ็บคลายเหน็บไป จะยึดไยยึดเจ็บเหน็บหน่วงมาน จึงปลอบฟ้าว่าช้ำระกำขื่น จะคลายคืนความสุขสนุกสนาน มีหรือทุกข์ขุกเข็ญเข่นชั่วกาล พายุผ่านพาชุ่มชอุ่มคืน ๚ ๛
ทะเลใจ 22 ก.ย. 2545 18:39 น. - ID 22974 
832
2
0
22 กันยายน 2545 19:30 น. - comment id 79195
วันฝนพรำ พร่ำตก น้ำล่วงหล่น น้าตาฝน หล่นพรำ ใจโหยหา เป็นไรเจ้า ถึงช้ำ มีน้ำตา หรือเพราะว่า เจ็บช้ำ ใครเขาทำ
23 กันยายน 2545 12:38 น. - comment id 79448
เพราะเขาไปไม่ใยดี เหลือแต่หลังที่มีให้จดจำ เหลือก็คงความเจ็บ ช่ำ ๆ ที่เขาทำไว้แทนความทรงจำที่ผ่านมา
24 กันยายน 2545 15:11 น. - comment id 80076
วันนี้ไม่มีฝนพรำ อากาศดีนะ ทะเลใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
