..นาลันทาวิปโยค..

วิปโยค โศกศัลย์ นาลันทา อิสลาม เข่นฆ่า เป็นว่าเล่น
พระหลายพัน คอถูกบั่น ฟันกระเด็น เลือดกระเซ็น นองพื้น ชั่วคืนเดียว
เผาตำรา อาราม ในยามนั้น เล่าว่าควัน ไฟจ้า จนฟ้าเขียว
เกือบสามเดือน เคลื่อนคล้อย ไม่น้อยเชียว ไม่เหลือเสี้ยว นาลันทา หน้าตาเดิม
ตึกใหญ่โต โอ่โถง โครงเหล็กหิน ถูกทำลาย จนสิ้น เป็นดินเสริม
ปฏิมา ค่าล้ำ ทองคำเดิม มันเหิมเกริม เหยียบย่ำ เข้าทำลาย
เดชะบุญ จุนเจือ เกื้อท่านไว้ ทุบเท่าไหร่ ก็ไม่แยก แตกสลาย
เอาช้างลาก ไม่เขยื้อน ไม่เคลื่อนกาย ไม่ระคาย องค์ท่าน จนวันนี้
แต่นาวิก วิ่นไป ใจเศร้าหมอง องคุลี งามผ่อง ต้องหมองศรี
เพราะพวกเขา เผาทำลาย ตั้งหลายที จนวันนี้ วรกาย ไม่หายดำ
นาลันทา สง่าแม้น แดนสวรรค์ ก็ถึงวัน โรยรา ดูน่าขำ
สี่ร้อยปี ที่รุ่งเรือง เมืองทองคำ ถูกเขาทำลายสิ้น จมดินไป
อนิจจัง สังขารา ว่าไม่เที่ยง จะหลีกเลี่ยง หลบลี้ หนีไปไหน
ฤาจะพ้น กฏแห่งกรรม ต้องทำใจ เจริญได้ ก็เสื่อมได้ ให้รู้ทัน
อิสลาม ตามเข่น ไม่เว้นว่าง เป็นรอยด่าง ทางใจ ไม่สุขสันต์
เจ็ดร้อยปี ที่อินเดีย เสียประกัน ศาสน์พุทธนั้น ก็สูญสิ้น จากอินเดีย
ชาวฮินดู กู้ศาสน์ไว้ ได้เร็วมาก พอหลังจาก ตรวจดู ผู้สูญเสีย
รวมพลัง ครั้งใหญ่ ในอินเดีย ทั้งลูกเมีย รื้อฟื้น คืนฮินดู
แต่ชาวพุทธ สุดเศร้า เงียบเหงาจิต ไม่มีสิทธิ์ อะไร ไปต่อสู้
พระไตรรัตน์ ฉัตรทอง ของบรมครู หมดทางกู้ รื้อฟื้น กลับคืนมา
อนาถจิต อนิจจา นาลันทาล่ม พาพุทธจม ฝังดิน หมดสิ้นท่า
ไม่มีทาง รื้อฟื้น เอาคืนมา นาลันทา วิปโยค.. ถูกโลกลืม..ฯ