อยากบ่งบอกความในให้เธอรู้ ฉันคือผู้มีความหวามหวั่นไหว มีพิรุธซ่อนไว้อยู่ภายใน มีอะไรครุ่นคิดแอบปิดบัง แสนอัดอั้นตันใจไม่กล้าเผย หัวใจเอ๋ยวกเวียนเจียนจะคลั่ง หากเธอรู้สิ่งแปลกแทรกประดัง กลัวความหวังมอดไหม้สลายลง เกิดพลั้งเผลอเธอซึมซับรับรู้แล้ว ฉันไม่แคล้วยับยุ่ยเป็นผุยผง แกล้งทำตัวให้นับถือว่าซื่อตรง มาดมั่นคงดุจมิตรนิจนิรันดร์ อยากจะลืมความนัยเสียให้หมด ไม่คิดคดแม้ลวนลามในความฝัน แต่จนใจแม้ล่วงผ่านมานานวัน ไม่อาจหันหักใจได้สักที.
พรระวี 20 พ.ย. 2545 16:43 น. - ID 26279 
1485
8
0
20 พฤศจิกายน 2545 17:40 น. - comment id 96683
วันนี้มีเราแต่งกลอนแนวนี้ด้วย ปกติเห็นเป็นกลอนธรรมชาติๆ ไพเราะค่ะ มาให้กำลังใจพี่ชายค่ะ
20 พฤศจิกายน 2545 17:47 น. - comment id 96687
โดนใจจังเลยอ่า ว่าจาเขียนเรื่องนี้อยู่พอดี เลยไม่ต้องเขียนแล้ว มีคนเขียนให้ กะลังโดนเลยคับ
20 พฤศจิกายน 2545 18:03 น. - comment id 96696
ความในใจที่เธออยากให้รู้ ใครคือผู้ทำเธอนั้นหวั่นไหว พิรุธนั่นบอกหน่อยว่าอะไร และสิ่งใดที่หัวใจเธอปิดบัง ใยอัดอั้นตันใจไม่กล้าเผย เหตุใดเอ่ยวกเวียนเจียนแทบคลั่ง อยากถามไถ่เพื่อปลดทุกข์ที่ประดัง ความโศกหลังฝังใจสลายลง หรือเธอเอ่ยเผยคำย้ำให้รู้แล้ว คงไม่แคล้วตอบออกไปอย่าใหลหลง ให้ทำตัวประดุจมิตรจิตซึ่อตรง มาตรมั่นคงตราบฟ้าครานิรันดร์ เหตุใดจึงอยากลืมความที่สวยสด ช่างงามงดจรดสาส์นตำนานฝัน ให้ประทับอยู่กับใจเนิ่นนานวัน ก่อสัมพันธ์ประสานหนึ่งซึ้งฤดี.
20 พฤศจิกายน 2545 23:19 น. - comment id 96760
ขอบคุณ น้องบุษ ให้กำลังใจเสมอมา ขอบคุณ ท่านลม เทใจให้กันเสมอมา ขอบคุณยิ่งแล้ว ท่านอัลมิตรา มิ่งมิตรผู้ชี้แนะทางแห่งการบรรเทาทุกข์ แต่จักดับทุกข์ได้หรือไม่ ก็อยู่ที่ความข่มกลั้นแลมองให้เห็นว่าอันวิมานในอากาศนั้น เป็นเพียงภาพลวงตาใช่หรือไม่เท่านั้นเอง
20 พฤศจิกายน 2545 23:23 น. - comment id 96764
อึ๋ย ลวนลามในความฝัน!
20 พฤศจิกายน 2545 23:43 น. - comment id 96771
หักใจลืมไม่ลงคงต้องกลุ้ม โถคงรุ่มร้อนในใจนักหนา แกล้งซื่อสัตย์ตัดใจไม่เอ่ยมา ขอทายว่ากลัวหวังพังทลาย เวลาคงเดินไปไม่อาจขอ แต่อาจพอสมหวังดั่งมั่นหมาย ให้เธอรู้ก่อนชีวีนี้มลาย บอกง่ายดายเธอจ๋ามายืมเงิน แหะๆๆ ยิ้มออกยังคะ ... ก็เข้าใจว่าบางครั้งคนเราก็มีเรื่องอัดอั้น ระบายเป็นกลอนก็เป็นทางออกที่ดีค่ะ คงช่วยบรรเทาอาการได้ ~^_^~
20 พฤศจิกายน 2545 23:58 น. - comment id 96775
Will you miss me when Im gone? Or will you keep liveing you life Just like nothing ever occurred? why cant I see today how you will feel tomorrow?
21 พฤศจิกายน 2545 07:27 น. - comment id 96830
หน้าส่วนตัว
..How..You.. will...feel..tomorro..?..
.. เรนขอยืม.. พี่ไอซส์มาถาม..พี่วี..อิอิอิ..
แว๊ปป...
21 พฤศจิกายน 2545 10:02 น. - comment id 96887
หากจะรักจงลืมคำว่าเสียใจ ไม่ว่าใครมีสิทธิ์พบคำนี้ ในโลกฝันโลกจริงมีทั้งปี พรระวีดีเกินไปในใจจริง เก็บความรักไว้กลางใจจะดีกว่า หากซึ้งค่าคอยคะนึงทำใจนิ่ง รักใช่ครอบครองเป็นเจ้าของหากรักจริง และสิ่งสุดท้ายฝากให้คิดตามคำคม... ฉันอยู่โดยปราศจากคนที่ฉันรักแต่ ฉันดีใจที่ได้เกิดมาเพื่อที่จะรักใครสักคน.
22 พฤศจิกายน 2545 22:47 น. - comment id 97341
จะลืมได้อย่างไรใจยังรัก สุดจะหักห้ามจิตด้วยคิดถึง ก็ทั้งหวงห่วงใยใจคะนึง มีเพียงหนึ่งชีวีที่ผูกพัน...
23 พฤศจิกายน 2545 00:21 น. - comment id 97346
ขอบคุณ ท่านละอองน้ำ -หายไปไหนเสียนาน ท่านส้มโอ-ร่าเริงเสมอมา ท่าน ไอดาโฮ-กวีแก้วจากอเมริกา ท่านเรน-หวานแหววเสมอต้นเสมอปลาย ท่าพี่พุด พัดชา -เจ้าตำหรับอารมย์พริ้วพรมไผ่ ท่านน้องหลิน-กวีและนักถ่ายภาพมือทองหุ้มเพชร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
