จำพราก ๑

อัลมิตรา

  
ก็เพราะเราหลงเข้ามาในวังวน
ท่ามกลางคนมากมายที่กรายหา
บ้างหยิบยื่นความสุขให้ทุกครา
บ้างเข่นฆ่าด้วยคำถ้อยที่ถ่อยเกิน
จากเมื่อเดิมที่เคยแวะทายทัก
กลายเป็นรักบอกไปมิได้เขิน
เคยหยอกเย้ายั่วยิ้มให้เพลิดเพลิน
กาลนานเนิ่นเอ่ยคำรักประจักษ์มาลย์
ก็เป็นแค่ตัวอักษรที่วอนร่าย
แต่ภายในเรารับรู้รักกู่ขาน
หากแต่ยากอย่างยิ่งเหมือนอิงกานท์
เมื่อพบพานก็ย่อมมีวันที่ลา
ต่างก็อึ้งปั่นป่วนรันจวญจิต
ดั่งถูกปลิดหัวใจโหยไห้หา
เฝ้าแต่เขียนโคลงกลอนเว้าวอนมา
ว่าหากไปไกลตา..สัญญาใจ
ทั้งอักษรสื่อสารเมื่อวานนี้
ให้ถ้วนถี่คิดตรองอย่าสงสัย
เพราะรักมากนวลน้องอย่าหมองใจ
ใช่พี่ไปแล้วจะลับไม่กลับคืน
ย้ำอีกคำสดับรับประดับจิต
แม่มิ่งมิตรหากมีชายมากรายฝืน
ให้หนักแน่นอย่าสั่นไหวหัวใจกลืน
ขอให้ยืนยันในรักประจักษ์เรา
 
				
comments powered by Disqus
  • นายดอกไม้

    8 ธันวาคม 2545 22:41 น. - comment id 99886

    ทุกอักษรที่เขียน...คือเพียรทำ
    ทุกถ้อยคำที่เอ่ย...คือเปรยปราย
    ทุกวลีที่อ้าง...คือชั่งใจ
    ทุกสายใยที่ผูก...คือปลูกฝัง
  • นายดอกไม้

    8 ธันวาคม 2545 22:49 น. - comment id 99889

    แม้จะแสนไกลห่าง...ก็ยังคิด
    แม้ไร้สิทธิ์จะครอง...ไม่หมองหม่น
    แม้ไม่พานพบเจอ...จะเพ้อทน
    เป็นสุขล้นเมื่อคิด...มีมิตรใจ
  • นายดอกไม้

    8 ธันวาคม 2545 22:49 น. - comment id 99890

    แม้จะแสนไกลห่าง...ก็ยังคิด
    แม้ไร้สิทธิ์จะครอง...ไม่หมองหม่น
    แม้ไม่พานพบเจอ...จะเพ้อทน
    เป็นสุขล้นเมื่อคิด...มีมิตรใจ
  • นายดอกไม้

    8 ธันวาคม 2545 23:16 น. - comment id 99892

    ทุกความเอ่ยที่เอื้อน...ไม่เลือนหาย
    ทุกความนัยที่บอก...คือตอกย้ำ
    เป็นหนทางสองเรา...แม้ระกำ
    จะสร้างทำเพื่อฝัน...วันพรุ่งนี้
  • idaho

    9 ธันวาคม 2545 00:12 น. - comment id 99901

    ููo^_^o
    ม่ายอยากพรากจากไกลเลย
  • ค้างคาวคืนคอน

    9 ธันวาคม 2545 00:13 น. - comment id 99903

    ...ถึงจำพรากจากไปใช่ไกลลับ
    คงหวนกลับคืนมาหาจอมขวัญ
    ถึงจำพรากจากไปใช่ไกลกัน
    ยังผูกพันธ์ด้วยใจแม้นไกลตา...
    
            ....ราตรีสวัสดิ์ครับ...
    
  • windsaint

    9 ธันวาคม 2545 06:52 น. - comment id 99930

    จาปายหนายกานฉนม่ายรุ
    ฉานจาอยุตรงนี้มิปายหนาย
    ปล่อยคนอื่นปวดร้าวที่หัวจาย
    ส่วนฉานตายภายใต้โลกกกวี
  • อัลมิตรา

    9 ธันวาคม 2545 08:21 น. - comment id 99937

    นายดอกไม้ ..
    ทุกอักษรจารจรดสบถร่าย
    ก็เปรียบคล้ายออกจากใจโหยไห้เขียน
    ทุกวลีที่อ้างถ้อยก็คอยเพียร
    มาวนเวียนบอกกล่าวสื่อเล่าไป
     
    ว่าอกเอยจำร้างมาห่างน้อง
    เคยเคียงครองคู่เกยก่อนเชยใกล้
    หากวันหนึ่งเราพลัดพรากจากหัวใจ
    คงทุกข์ตรมหมองไหม้เกินใจทน
    
    ไอดาโฮ่ .. สิ่งที่เป็นไป ย่อมเป็นไปตามวาสนา นะ 
    
    คุณค้างคาว ..
    ความผูกพันจะคงอยู่เคียงคู่เสมอ
    มิไผลเผลอเพียงห่างอย่ากังขา
    หากยืนยันว่ามิลับจะกลับมา
    ขอสัญญายามไกล..ใจมิลืม
    
    เจ้าลม ..
    ก็ในโลกแห่งกวีนั้นมีสุข
    แต่ความทุกข์ทางโน้นโพนวิถี
    ใช่จะเหมือนดั่งคำกลอนที่อ้อนวจี
    เจ็บตรงที่ความจริงมิอิงฝัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน