หวั่น ว่าสักวันจะหายไม่เห็นหน้า สักวันหนึ่งซึ่งไม่มีแม้คำลา ดังลมพัดผ่านมาแล้วผ่านไป ไม่รู้เลย ลมรำเพยพัดเจ้ามาจากไหน ที่จะพัดไปสู่อยู่ที่ใด จะพัดหวนกลับมาไหมก็ไม่รู้ หนาว ฝากดาวบอกน้ำค้างที่พร่างพรู กระซิบคำแผ่วแผ่วที่ข้างหู หากว่าเขาจะยังอยู่คอยรับฟัง
หมอกจาง 20 ธ.ค. 2545 19:29 น. - ID 27504 
943
3
0
21 ธันวาคม 2545 06:11 น. - comment id 101686
หน้าส่วนตัว
..หวั่น..
..หวาดกลัว.. เกินจาคิด..
ม่ายอยากให้..มีวันที่กล่าวลา..
ทุกอย่าง.. ที่ด้ายรับ... มหัศจรรย์..
ความรู้สึก... กลัวจัง..ที่จาต้องสูญเสีย..
. ขอฟ้า..บอกดาว..
..อย่าให้มี..วันนั้น..
..วันที่.. เรนกลัว...
... ขอให้คุณ..พบสิ่งดีดี..ในวันเกิด..ปีนี้นะค่ะ..
...แค่แว๊ปป..มาอ่าน.. ในวันที่ม่ายสบาย..
.. อาจ..ช้าปายนิด.. แต่ก้อ..ขอพร..จากดวงดาว.. คุ้มครอง..คนทีฝัน..มีรัก.. อย่างที่เรนมี..
ขอให้.. พระเจ้าประทานสิ่งดี..ให้คุณ..
ขอบคุณค่ะ..
22 ธันวาคม 2545 16:39 น. - comment id 101869
หวั่น กลัวถ้อยคำหวามไหวให้แค่ฝัน เพียงพบผ่านก็ใช่ว่าจะผูกพัน แค่ใจไหวเพียงวันที่เปลี่ยนไป ไม่รู้เลย ยังคงห่างเหมือนเคยไม่ไปไหน ถึงกลับไปก็เฉยชาเหมือนคนไกล คงห่างตัว ห่างใจ เหมือนเช่นเดิม หนาว เบื่อเรื่องราวยืดยาวที่เธอเริ่ม จะกี่พันคำหวานที่เธอเติม ไม่อาจเสริม หัวใจ ให้เหมือนเคย ขอแอบต่อหน่อย...ไม่ได้เขียนกลอนนานแล้ว
27 ธันวาคม 2545 16:10 น. - comment id 102287
เอ่อ..เอาของน้ำโพสแทนดีกว่ามั้งเนี่ย แล้วก็ ขอบคุณมากครับ rain สำหรับคำอวยพร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
