ใบไม้โรยร่วงแรงลม ลอยลงซบซม ดินซึมซับน้ำกร่ำไอ หมอกม่านครอบคลุมกลุ่มใบ นิ่งหยุดกวัดไกว ลากิ่งทิ้งใบกระจาย ร่างใกล้แตกแยกทำลาย อยู่อย่างซังตาย เหมือนไม้ใกล้ม้วยด้วยลม วันคืนเคยชื่นเคยชม เคยดอมเคยดม กลับต้องอำลาอาลัย ไม่คิดถึงบ้างอย่างไร หากยังเดียวดาย หวนมาให้ปรับรับขวัญ
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 11 ก.พ. 2546 22:33 น. - ID 29264 
1130
6
0
30 กรกฎาคม 2555 08:51 น. - comment id 83991
หน้าส่วนตัว
ฝากเอาไว้หน่อย
เส้นทางต้อน ของใคร ทายถูกมีรางวัล
พบครั้งแรก อ่านกลอนแล้วยิ่งเศร้าหนัก กำลังอกหักพอดี เขียนได้ถูกใจจริงๆคะ
ครั้งที่สอง แม้นมิใช่กามนิตอย่าผิดหวัง
ขอพลังให้ชีวิตพี่มีค่า
สักวันหนึ่งคงสมหวังดั่งอุรา
ได้พบคู่โฉมยาในเร็ววัน
ครั้งที่สาม สวัสดีค่ะแวะมาเยี่ยมชมผลงานกลอนค่ะ
ครั้งที่สี่ มองภาพตามกลอน เหมือนได้ไปเที่ยวเองเลยค่ะ
ครั้งที่ห้า
วรรณกรรมของความรัก ถ้าคนไม่มีรักเขียนไม่ได้นะนี่
ครั้งที่หก เมื่อลมพัดไป ไม่เคยหวลมา
อดีตที่ผ่านไป แล้วใยจะกลับคืน
หนทางข้างหน้า นั้นยังกว้างไกล
แล้วใย ต้องมาช้ำใจให้กับมัน
หากว่าเราลองสู้ ความหวังใหม่
มองโลกให้สุขสันต์
คงต้องมีสักวันเป็นของเรา
ครั้งที่เจ็ด
ฤดูหนาวเวียนมาพาชื่นบาน
แสงตะวันสาดส่องมองเห็นทาง
แวะมาอ่านกลอนซึ้งๆค่ะ
ครั้งแปด อ่านแล้วซึ้งจังเลยค่ะ นึกถึงภาพ แสนโรเมนติค
แวะมาทักทายยามบ่ายค่ะ
ครั้งที่เก้า
บทกลอนก็แสนงาม ดนตรีก็ไพเราะ
หลับตาพริ้ม ยิ้มไปตามบทกลอนเลยค่ะ
ครั้งที่สิบ
อ่านบทกลอนเคลิ้มไปไม่อยากหลับ
อยากซึมซับบทกลอนไว้นอนอ่าน
นอนหนุนตักใครสักคนยามสะท้าน
ความหนาวแผ่ซาบซ่านปานขาดใจ
อกสั่นพรั่นไหวเพราะหนาวนัก
อุ่นไอรักแนบกายเก็บเอาไว้
อิงแอบแนบชิดสนิทฤดี
เพียงใครคนนี้ที่กล่าวเขาเข้าใจ
หลับตาลงตรงหมอนอ่อนละมุน
ไว้คอยลุ้นบทกลอนในตอนใหม่
ขอให้หลับฝันดีทุกคราวไป
อวยพรให้ทุกวันฉันและเธอ
ครั้งที่สิบเอ็ด
ขอตั้งจิตอธิษฐานผ่านคงคา
ลั่นวาจาว่าจะมั่นคงในรัก
แม้เวลาล่วงเลยให้ประจักษ์
ไม่หันเหแลพักตร์รักคนเดียว
ขอแม่น้ำคงคาเป็นพยาน
จะประสานดวงใจเก็บไว้เกี่ยว
ในห้วงลึกจิตใจไร้คมเคียว
ไม่ลดเลี้ยวเหมือนสายน้ำยามยินยล
อธิษฐานผ่านนภามาอีกครั้ง
ขอสมหวังในรักจักอีกหน
จะเก็บแนบความดีพี่ไว้ยล
ด้วยความรักเราสองคนมากล้นใจ
ครั้งที่สิบสอง
อยากจะเป็นเช่นกินรี
เริงว่ายในนทีที่สดใส
แต่หากไร้พระสุธนก็จนใจ
ขอเพียงว่ายในใจใครบางคน
ครั้งที่สิบสาม
ซาบซึ้งใจจริงๆค่ะ
ครั้งที่สิบสี่
หัตถายื่นมารับกับใจเถิด
ปาริชาติแย้มเกิดในใจเจ้า
หล่นปลิวเคว้งคว้างรอรับเอา
ใส่ใจเราไว้มั่นฉันและเธอ
ครั้งที่สิบห้า ฟังถ้อยคำตอบรับประทับจิต
เกิดนิมิตถึงน้องในฝันนั้น
ประคองกอดแตะแต้มกันและกัน
เพียงความฝันประทับใจไม่คลายคลา
ครั้งที่สิบหก
อย่าลืมสิ่ง ที่ดี ของสองเรา
แนบจิตเจ้า เฝ้าถวิล แม้นสิ้มลม
แจมสิบหกครั้งใช้เวลาเพียงหกเดือนพิชิตสำเร็จเข้าสังกัดเรียบร้อย อิอิ
12 กุมภาพันธ์ 2546 09:52 น. - comment id 108599
ใบไม้ร่วงลอยละลิ่วปลิดปลิวเคว้ง บทบรรเลงเพลงรักหวานหยุดขานไข แม้แต่กลิ่นมวลแห่งรักอกอุ่นไอ หลุดลอยไปหายลับมิกลับคืน...
12 กุมภาพันธ์ 2546 19:48 น. - comment id 108650
มองภาพใบไม้ร่วง สะท้อนในทรวงหนักหนา คนรัก ความรักมาร้างลา เหลือแต่น้ำตาให้จดจำ ขอแจมด้วยคนค่ะ ^_^
27 กุมภาพันธ์ 2546 12:21 น. - comment id 110917
อยากจะร่วมแจมด้วจัง แต่มิกล้า
20 มีนาคม 2546 12:01 น. - comment id 116819
^______________^
22 กันยายน 2546 19:58 น. - comment id 145007
โอ๊ะ..เพิ่งเคยอ่านแนวนี้..คุ้น ๆ ว่าเคยเห็นตอนเรียน... เพราะดี...อิอิ อ่านแล้ว..ไปละ...แว๊บบบบ ......................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
