ลูกเอ๋ย...วาระของชีวิตขออย่าคิดให้โศกเศร้า พ่อแม่นั้นแก่เฒ่าจำจากเจ้าไปตามกาล ใจจริงไม่อยากจากเพราะยังอยากเห็นลูกหลาน แต่ชีพมิทนทานย่อมร้าวรานสลายไป ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่งมีหรือหวังอยู่นานได้ วันหนึ่งคงล้มตายทิ้งลูกไว้ให้งอกงาม หวังเพียงให้ลูกรักมั่นในหลักแก้วทั้งสาม สิ่งใดที่เลวทรามไม่เกี่ยวข้องครรลองชนม์ สติให้ครองตัวนำไปทั่วทุกแห่งหน ท่ามกลางกลุ่มผู้คนจะโดดเด่นเป็นศรีสกุล
10 มีนาคม 2546 13:24 น. - comment id 113466
เป็นลูกที่ดีแบบนี้ ถ้าท่านแอบมาอ่านกลอน อิอิ ท่านคงยิ้มแก้มปริเลยล่ะ นกก็รักพ่อกับแม่นะ รัก 100 % เลยล่ะค่ะ กลอนบทนี้ความหมายดีมากเลยค่ะ. . . =^___^=
10 มีนาคม 2546 15:55 น. - comment id 113524
อืม..สติ..ต้องมีสติดีๆ.. เชื่อฟังผู้ใหญ่ไว้ดีจัง
10 มีนาคม 2546 18:42 น. - comment id 113613
พ่อจ๋า--แม่จ๋า รู้ไหมว่าลูกคิดถึง สถิตย์ในดาวดึงส์บนฟากฟ้าเวหาไหน ถึงแม้พ่อและแม่จะจากไป แต่กระแสความห่วงใยไม่จืดจาง ลูกรับรู้ในทุกทุกความรู้สึก ในสำนึกพ่อและแม่ไม่เคยห่าง ทั้งหลับตื่นจะมีเงาแม้เลือนลาง ทุกเส้นทางที่ก้าวไปใจผูกพัน...
10 มีนาคม 2546 18:54 น. - comment id 113614
ค่ะ คิดถึงพ่อ-แม่ ค่ะเพราะอยู่ไกล กัน ....กลอนความหมายดีมากเลยค่ะ....
11 มีนาคม 2546 10:47 น. - comment id 113744
อยู่บนดาวพราวกระพริบลิบลิบนั่น ส่งสายใจไหวหวั่นกระชั้นสรวง ถึงลูกหลานพาลภัยอย่าใกล้ปวง จะหมดห่วงล่วงกาลเมื่อผ่านภพ ใจสองดวงจะหน่วงดาวอยู่พราวฟ้า เตือนวิญญาณ์คราชั่วมากลั้วสบ หากใจวกปรกพาลมารานซบ จงห่างหายกรายหลบไม่คบค้า
11 มีนาคม 2546 21:38 น. - comment id 113915
สองดวงใจ....พ่อแม่...พรหมแห่งลูก ร่วมรักปลูก....ความดี....ในตัวเจ้า เพราะห่วงหวง...ดวงฤดี...เฝ้าบรรเทา ภูมิใจเจ้า....คนดี....ศรีสังคม ขอระลึกพระคุณพ่อด้วยครับ
12 มีนาคม 2546 11:08 น. - comment id 114038
ขอบคุณที่กรุณามาเยี่ยมครับ
12 มีนาคม 2546 11:08 น. - comment id 114039
ขอบคุณที่กรุณามาเยี่ยมครับ
20 มีนาคม 2546 12:33 น. - comment id 116849
อืม.....