เสน่ห์นาง

อัลมิตรา


ซาบเสียงเพลงบรรเลงแว่วแผ่วหวามหวาน
นกกาไก่บินรับขานชานบ้านไหว
พี่ออกแขกแลกต้นกล้าท้าลมไกว
แม่นวลใยปรุงมื้อใหญ่ให้พี่ชม
ฝีมือแม่ใครแน่ท้าท่าจะม้วย
บ่ายซ้อมมวยช่วยงานวัดจัดสวยสม
คืนวันเก่านึกเศร้าใจยิ่งกลัดตรม
ลิ้นพาลขมดมอาหารนานผอมโซ
คิดถึงรสอาหารในงานวัด
แม่วางจัดจานสวยข้างถ้วยโถ
ตั้งสำรับเรียงไว้ใต้ต้นโพธิ์
เหล้าสาโทก็จัดวางข้างขี้เมา
กลิ่นข้าวหอมยวนจริงยิ่งหอมหวน
คิดถึงนวลน้องนุชสุดอับเฉา
คิดถึงเสน่ห์ปลายจวักยอดรักเรา
ทุกค่ำเช้าเคยพร่ำพรอดกอดอนงค์
				
comments powered by Disqus
  • รหัสสมาชิก3898-น้ำ

    13 มีนาคม 2546 23:38 น. - comment id 114596

    ทำนาทั้งวัน....
    หิวข้าวจัง.......
    ขอข้าว....จอมขวัญกินมั่ง
    
    เพราะดีครับ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    14 มีนาคม 2546 00:55 น. - comment id 114619

    ตาร้อนผ่าว........
    เปล่า..ไม่ใช่คนอืจฉาน่ะ
  • อัลมิตรา

    14 มีนาคม 2546 16:16 น. - comment id 114800

    กอดกระหวัดรัดกายน้องมองนวลหน้า
    แลสบตายิ่งพาใจให้ใหลหลง
    โอ้ทรามเชยเหวยรักพี่นี้มั่นคง
    วันนี้ปลงคงไม่หวนทวนกลับมา
    
    แต่กระนั้นหวั่นใจหายสายเสียแล้ว
    น้องยาแก้วเป็นเช่นไรให้กังขา
    ตามสืบเสาะเจาะตามช่องย่องทุกครา
    อนิจจาพาใจข้าฯยิ่งตรมตรอม
    
    เห็นนกกาเคียงคู่กู่หารัก
    เฝ้าปกปักกางกกอกถนอม
    จำบ่ายหน้าหักใจในพยอม
    ให้ตรมตรอมเจ็บแปลบแสบหัวใจ
    
    เห็นมัจฉาในวารีว่ายลอยล่อง
    สยายครีบคล้องคิดแล้วเศร้าเราหมองไหม้
    แลกวางน้อยแนบข้างกลางพงไพร
    กับคู่มันแล้วไซร้ให้ใจเซ
    
     
     สองบทแรกของศิษย์พี่รสาค่ะ
     สองบทหลังของอัลมิตราค่ะ ..
    
    มาทานข้าวกันนะ คุณน้ำ  :)
    คุณฤกษ์ ระวังขนตาไหม้น๊า ..กิ..กิ..
    
    
    
  • อัลมิตรา

    15 มีนาคม 2546 09:16 น. - comment id 114997

    อะไรอะไรก็ดูดีมีคู่เขา
    แล้วตัวเราคงเลิกเศร้าไปสรวลเส
    พายเรือน้อยถอยออกตลิ่งชิงฮาเฮ
    โอละเห่คลายเหงาได้ไปหนึ่งวัน
    
    ครั้นกลับบ้านแค่ชานเรือนหวนคิดถึง
    ครุ่นคำนึงจึ่งหน้าเหงาเศร้ากลับผัน
    นึกหน้านางนอนแนบเนื้อเหลือจาบัลย์
    มะลิวัลย์ส่งกลิ่นกวนเย้ายวนใจ
    
    ชำเลืองมองแก้วเจ้าจอมล้อมหน้าต่าง
    สุดอ้างว้างระทมเกินข่มไหว
    ปราศน้องนุชสุดที่รักยากหักใจ
    มองคราใดหวลคำนึงถึงกานดา
    
    ครั้นย่างเท้าก้าวไปกรายเรือนชาน
    มิสราญไร้สรรพเสียงสำเนียงหา
    เคยกู่รับขับกล่อมเคล้ากันมา
    แสนปวดปร่าอาลัยคล้ายดับจินต์
     
     
    สองบทแรกของศิษย์พี่รสาค่ะ
    สองบทหลังของอัลมิตราค่ะ ..
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน