หลายคนอาจมองว่าฉันนั้นชั่วช้า..... หลายคนมองเพียงหน้าตาว่าไม่หวาน..... หลายคนอาจเกลียดชังเพียงพบพาน.... หลายคนผ่านยังตัดสินความเป็นคน.... คนเคยทำพลาดพลั้งเพียงครั้งหนึ่ง.... สังคมตรึงโซ่ปิดคิดสับสน.... เหนื่อยหัวใจ....ต้องการ...ใครสักคน..... ที่ปลอบโยนเข้าใจไม่ซ้ำเติม..... คนโลกมืดถูกยึดอิสรภาพ.... ต้องนอนอาบน้ำตานองหน้าเพิ่ม.... เจ็บก็เจ็บ...ปวดก็ปวดตรงที่เดิม.... คำพูดเสริมทิ่มแทงหมดแรงใจ.... บุรุษแห่งกาฬ...มารสังคมทับถมจิต.... ได้แต่คิด...ถึงวันวานที่สดใส.... เพราะเพียงหลงมนต์มายาพาช้ำใจ.... จึงก้าวไปสู่ห้วงเหวเปลวอัคคี....
บุรุษแห่งกาฬ 28 มี.ค. 2546 21:00 น. - ID 31390 
857
1
0
7 เมษายน 2546 11:52 น. - comment id 123314
เหงาจัง...ไม่มีใครเข้าใจ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
