...แว่วพระพายคล้ายเสียงร้องของน้องเจ้า ระรินระรวยด้วยเศร้าพัดเข้าหา ประสมถ้อยคอยพร่ำพรอดตลอดมา ณ รัตติกาลผ่านฟ้าพาคำนึง ระรื่นระงมพรมพลิ้วตามทิวไม้ ภิรมย์ใจมิเคยเหลือเมื่อคิดถึง ปรารถนามาเคลียเคล้าเฝ้ารำพึง ประดิษฐ์ประสิทธิ์คิดพึ่งถึงสิ่งดี ไฉนน้องต้องเคลือบแคลงระแวงรัก ณ กาลวิบัติซัดผลักใช่จักหนี และอายุขัยใจมั่นนั้นมากมี ผิวายปราณรานรักนี้ให้พี่ตาย โอ้วิมานบ้านใจรักมีหลักพร้อม พิสุทธิ์พิเศษเขตล้อมยอมถวาย ตะหง่านอยู่คู่สิ้นฟ้าชีวาวาย ณ ห้วงภวังค์ทั้งหลายหมายนางเดียว ประทังอุทารสารรักตักเตือนจิต ตระการเกินเดินหลงผิดไม่คิดเหลียว สรรพสิ่งยิ่งแปรผันกันจริงเชียว สลายมลายคลายเกี่ยวแล้วเที่ยวเลือน เผชิญกรรมทำกันมาพาโศกหนัก พระพายกระโชกโศกนักดั่งรักเฉือน ระหกระเหินเมิลซ้ำคอยย้ำเตือน ประเมินเหมือนรักเรานี้ที่เศร้าใจ... .........บังคับพิเศษ.....- ให้นำคณะของ อีทิสังฉันท์ มาแยกออกวางไว้ต้นวรรคทุกวรรค...ครับ .........หมายเหตุ.....เมิล หมายความว่า มองดู.....
ใบบอนแก้ว 20 เม.ย. 2546 21:45 น. - ID 32606 
1910
16
0
20 เมษายน 2546 21:56 น. - comment id 128921
หน้าส่วนตัว
...ขอขอบคุณครับ..คุณอัลมิตรา...สำหรับมิตรภาพ..
...ผมได้นำเอาส่วนหนึ่งของบทประพันธ์ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_32554.php พระพายอันกลายผัน...( wind of change )
.......๑.
.....วาระบทจรมุสู่วิหาร
ระหว่างวิถีและอุทยาน.........................สราญรมย์
แว่วพระพายระรินระรวยประสม
ณ รัตติกาลระรื่นระงม........................ภิรมย์ใจ
พบทหารวิกรานต์เกษมฤทัย
กระฉับกระเฉง เขลงกระไร...................พิไรลม
ข้าพเจ้าพินิจพิเคราะห์ปฐม
พิภพพินาศทลายถล่ม..........................นิยมใด
ปรารถนาประดิษฐ์ประสิทธิ์ไฉน
ณ กาลวิบัติและอายุขัย.........................ผิวายปราณ
โอ้วิมานพิสุทธิ์พิเศษตระหง่าน
ณ ห้วงภวังค์ประทังอุทาร.....................ตระการเกิน
สรรพสิ่งสลายมลายเผชิญ
พระพายกระโชกระหกระเหิน..................ประเมินเหมือน
โปรดประคับประคองมิร้างมิเลือน
ประสิทธิ์ประสาทผดุงเสมือน.................มิเบือนภักดิ์ ฯ
......ในส่วนที่ผมนำมาตั้งเป็นกระทู้ต้นวรรคดังนี้ครับ
แว่วพระพาย ระรินระรวย ประสม
ณ รัตติกาล ระรื่นระงม..............ภิรมย์ใจ
ปรารถนา ประดิษฐ์ประสิทธิ์ ไฉน
ณ กาลวิบัติ และอายุขัย..............ผิวายปราณ
โอ้วิมาน พิสุทธิ์พิเศษ ตระหง่าน
ณ ห้วงภวังค์ ประทังอุทาร...........ตระการเกิน
สรรพสิ่ง สลายมลาย เผชิญ
พระพายกระโชก ระหกระเหิน....ประเมินเหมือน
...........มิตรภาพตราบสิ้นใจ.....สวัสดีครับ........
20 เมษายน 2546 21:57 น. - comment id 128924
คิดได้ไงอ่ะคะ --- เก่ง ๆ อิจฉาตาร้อนแว้ววววววววววววววว -----
20 เมษายน 2546 22:11 น. - comment id 128931
แต่งดีมากเลยอ่ะค่ะ ยอมรับ ชอบจางเยยเสียงลม ................................................ :)
20 เมษายน 2546 22:14 น. - comment id 128932
มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า .. :)
20 เมษายน 2546 23:46 น. - comment id 128979
พระพายมาด้อมๆมองๆ แล้วก็งง กลบทนี้ เล่นไม่เป็น อิอิ
20 เมษายน 2546 23:56 น. - comment id 128994
ขอแจมแบบมิรู้กลนิ รักเอยเคยรักหักใจแสนเศร้า มิแคล้วบ่วงรักเร้าเฝ้าปักอุรา ใจเอ๋ยใจใยชักพาโหยหา ทุกทิวาราตรีแสนโศกทรวง เป็นกำลังใจให้นะครับ
21 เมษายน 2546 00:44 น. - comment id 129031
dเจ้าพ่อกลบท จริงๆ ชื่นชมครับ :)
21 เมษายน 2546 00:59 น. - comment id 129043
บทกล .อ่านแล้วรื่นหูนะครับ อยากจะเรียนบ้าง แต่ไฟฝันทำท่าจะมอดแล้วตอนนี้ครับ ..
21 เมษายน 2546 05:13 น. - comment id 129103
แจมนิ
กังสดาลหวาน เสียงพิณสานสาย สวยสม
ณ วิมานแมน สั่นสะท้านทรวง..............บ่วงลัดใจ
หวานหวามละมุน ละมัยกระไร ไฉน
ณ ฟากฟ้าใส เมฆาไคล..............คล้อยรวี
มีนิ
21 เมษายน 2546 05:35 น. - comment id 129104
แก้นิเพิ่ม
กังสดาล เสียงพิณสานสาย สวยสม
ณ วิมานแมน สั่นสะท้านทรวง........บ่วงลัดใจ
หวานหวามให้ ละมุนละไม ไฉน
ณ ฟากฟ้าใส เมฆาเคลื่อนไคล..........คล้อยรวี
หิมพานต์ ตระหง่านสง่า...........สระศรี
เหล่ากินนรี บินเวียนวนที่..............วังไกรกาล
โอ้วิมาน พิลาศพิไล ตระหง่าน
ณ จินตนา บุราณโอราน...........เพลิศเพลินใจ
21 เมษายน 2546 05:42 น. - comment id 129107
แก้นิ
กังสดาล เสียงพิณสานสาย สวยสม
ณ วิมานแมน สั่นสะท้านทรวง........บ่วงลัดใจ
หวานหวามให้ ละมุนละไม ไฉน
ณ ฟากฟ้าใส เมฆาเคลื่อนไคล..........คล้อยรวี
หิมพานต์ ตระหง่านสง่า...........สระศรี
ณ กินนรี บินเวียนวนที่..............วังไกรกาล
โอ้วิมาน พิลาศพิไล ตระหง่าน
ดลจินตนา บุราณโอราน...........เพลิดเพลินใจ
21 เมษายน 2546 05:43 น. - comment id 129108
อิ่มแท้นิ
21 เมษายน 2546 10:30 น. - comment id 129187
เอาอีก
21 เมษายน 2546 11:45 น. - comment id 129246
สรรพสิ่ง..ยิ่งแปรผันกันจริงเชียว .. ค่ะ.. เห็นด้วย ๆ ..
21 เมษายน 2546 15:55 น. - comment id 129383
เยี่ม มากแล้ว อ่ะค่ะ
21 เมษายน 2546 21:02 น. - comment id 129561
ไพเราะค่ะ...ชื่นชมในความสามารถมากค่ะ..
23 เมษายน 2546 09:51 น. - comment id 130189
ชื่นชมด้วยคนค่ะ แต่งได้ไพเราะเพราะพริ้ง
28 เมษายน 2546 23:37 น. - comment id 132631
....ขอขอบตุณครับ..ทุกท่านที่มาเยือน...ด้วยความเคารพครับ... ........................สวัสดีครับ......................
25 กรกฎาคม 2549 15:40 น. - comment id 146021
ความรักเอยมีแล้วก็หวาดก็หวั่น ความรักเอยมีแล้วก็หวั่นก็ไหว ความรักเอยมีแล้วก็คิดก็คิดถึงใคร ความรักเอยรู้ไหมว่าใครคอย
25 กรกฎาคม 2549 15:47 น. - comment id 146022
อ่านแบบกลกลอน งูกินหาง
แหะๆๆ
ที่โรงอาหารกินข้าว
ต้องเก็บจานอิ่มแล้ว
จึงช่วยวานให้เพื่อน
ฝากเก็บจานด้วยน่ะ
ดั่งนี้
ให้อ่านซ้ำสามคำแรกในแต่บรรทัด
ลองแต่งดูน่ะค่ะ
ที่โรงอาหารกินข้าวที่โรงอาหาร
ต้องเก็บจานอิ่มแล้วต้องเก็บจาน
จึงช่วยวานให้เพื่อนจึงช่วยวาน
ฝากเก็บจานด้วยน่ะฝากเก็บจาน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
