กล่อม...

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

เอ่อ....เอ้อ...เฮ...เฮ้...ลูกเอ๋ย....
แม่ไปไฮ...  พ่อไข่มาหา....  แม่ไปนา...หา...ปลามาป้อน...
แม่เลี้ยงม่อน....เข้ป่าสวนมอน...เอ่อ...เอ้อ...
ยินเสียงกล่อมสะท้อนจิตยังคิดถึง....
ความทรงจำภาพหนึ่งทำหวั่นไหว....
เสียงเรียกหาจากคนที่ห่างไกล....
บอกลูกให้กลับคืนถิ่นที่จากมา....
 เห...เห่...เอ่อ...เอ้อ...เฮ...เฮ้...ลูกรัก...
ทำงานหนักเหนื่อยไหมใจเรียกหา....
แม่จะกล่อมเจ้านอนนะขวัญตา...
ถ้าอ่อนล้า...เป็นกำลัง...ให้ก้าวเดิน...
ทุกค่ำคืนนั่งนับดาวพราวบนฟ้า...
เหมือนสัญญาความรักไม่ห่างเหิน...
อุปรรคต่างต่างกล้าเผชิญ....
ไม่หลงเพลินกลลวงหลอกล่อใจ....
เอ่...เอ้...เอ่...เอ้..แก้วตาของแม่เอ๋ย...
กลับมาเชยชมขวัญวันสดใส...
นอนหนุนตักพักเหนื่อยทั้งกายใจ...
อย่าร้องไห้กับชีวิตที่ผ่านมา...
แม่จะกล่อม...กล่อมเจ้าพะเนาจิต...
ลูกคือขวัญชีวิตรักหนักหนา....
ทุกคืนกอดออดอ้อนชื่นชีวา....
ปรารถนาเห็นลูกสุขทุกวันคืน....
แม่จ๋า...ลูกเหนื่อยล้ากับความฝัน...
ทุกคืนวันต้องทุกข์ทนขมขื่น...
เมืองมายาพาช้ำใจกล้ำกลืน...
อยากจะคืนสู่อ้อมกอด...ให้ปลอบโยน...
แม่จะร้องเพลงกล่อมเจ้าทุกเช้าค่ำ...
ลืมน้ำคำหม่นไหม้...ความสับสน...
หลับเถิดหนา...หลับเถิด...ดวงกมล...
ฝากความทุกข์หมองหม่นบนตักแม่....
รุ่งอรุณแล้วซีนะสุดที่รัก...
ความทุกข์หนักผ่อนคลายไม่แยแส...
ขอเพียงมีคนที่รักคือ...แม่...
คงไม่แพ้อุปสรรคอย่างแน่นอน...
เห่....เห้...เห่...เฮ้....หลับเถิดนะ...แก้วตา...				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 เมษายน 2546 15:31 น. - comment id 130305

    กำลังคิดถึงแม่อยู่เหมือนกันเลย  แต่งเก่งนะ
  • แม่มดน้อยค่ะ

    23 เมษายน 2546 15:46 น. - comment id 130314

    รักแม่. . .ตลอดไป.....
    
         =^______^=
  • ลำน้ำน่าน

    23 เมษายน 2546 17:01 น. - comment id 130367

    เขียนได้ดีนะครับ ทำให้ผมคิดถึงแม่
    ถ้ามีลูกสาวบ้านไหนที่รักแม่แบบนี้
    ผมจะบอกแม่ผมให้เอามาเป็นลูกสะใภ้ครับ
    อิอิ แซวเล่นนะครับ
  • อาโชะ . . ==> ปลาทู 3 เข่ง ~~

    23 เมษายน 2546 19:24 น. - comment id 130398

     อ่านเพลิน หลับแระ zZZzzzZzz... หุหุ 
    
    สื่อได้ถึงอารมณ์จริงๆคะ ^^ 
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    24 เมษายน 2546 13:51 น. - comment id 130795

    ลูกคนโตรึ กล่อมเก่งจัง
    ยังจำกลอนนกกาเหว่าที่ยายกล่อมได้
    
    เจ้านกกาเหว่าเอย ไข่ให้แม่กาฟัก
    แม่กาก็หลงรักนึกว่าลูกในอุทร
    คาบเอาข้าวมาเผื่อคาบเอาเหยื่อมาป้อน
    ปีกหางเจ้ายังอ่อน ก็สอนร่อนสอนบิน
    แม่กาพาไปกินถึงปากแม่น้ำคงคา
    ตีนก็จับสาหร่ายปากก็ไซร้หาปลา
    กินกุ้งกินกั้งกินหอยกะพังมังดา
    กินแล้วโผมาจับต้นหว้าโพธิ์ทอง
    มีพรานคนหนึ่งมาเยี่ยม ๆ มอง ๆ
    ยกปืนขึ้นส่องจ้องเอาแม่กาดำ
    ยิงถูกหัวอกแม่กาก็หกหัวคะมำ
    ตัวหนึ่งจะต้มตัวหนึ่งจะยำ
    สงสารแม่กาดำจริงนะ อุ๊แม่เอย
    
    หลับปี๋เลย
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    24 เมษายน 2546 18:11 น. - comment id 130916

    ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน