ผู้แพ้

ผีขี้เมา

.......ผู้แพ้.......
..หนาวน้ำค้างกลางไอความไหวหวั่น
คนชอบกันไปมีที่หวังใหม่
พบชายงามทรามเชยเลยเปลี่ยนใจ
หมดเยื่อใยไมตรีมีต่อเรา              
ทิ้งความช้ำชอกไว้โดยไม่คิด
ไปยึดติดหลงต่อความหล่อเหลา
หรือเห็นฉันมันจนแค่คนเมา  
เป็นซำเหมาเสมอเธอจึงเมิน
จดจำไว้ให้มั่นในวันแพ้
คงเหลือแต่ความหลังที่ห่างเหิน
เมื่อความรักหักร้างสิ้นทางเดิน  
คงเจ็บเกินจะแก้กับแผลใจ
อาจจะน้อยใจบ้างเป็นอย่างนี้
อาจจะมีบางครั้งยังอ่อนไหว
อาจจะมีบางคราวเหงาเกินไป
ไม่เป็นไร...ไช่นานใจด้านเอง..				
comments powered by Disqus
  • ใจปลายทาง

    29 เมษายน 2546 07:59 น. - comment id 132778

    .......เวลารักษา ใจจริงๆๆด้วยค่ะ  
    มาอยู่เป็นเพื่อน ต้องการหรือเปล่าน่ะ
  • อัลมิตรา

    29 เมษายน 2546 08:18 น. - comment id 132785

    เลิกเมาได้แล้ว น้าสิบ ..
  • ผู้หญิงไร้เงา

    29 เมษายน 2546 11:02 น. - comment id 132845

    จะเป็นกำลังใจให้เธอนะ
    
  • เจือจันทร์

    29 เมษายน 2546 12:22 น. - comment id 132903

    ไม่เมาเหล้าแล้วซิเรายังเมารัก
    สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
    เสียงกวีที่ขับกล่อมจากแดนไกล
    ยินสะท้อนสะท้านในใจกวี
        ไม่เมาเหล้าแล้วซิเรายังเมารถ
    สุดจะอดสุดจะทนดิ้นรนหนี
    แม้นเมาเหล้าเช้าสายก็หายดี
    เมาtaxiนี่เรียกหาแต่ยาดม...อิอิ...ผมชอบบทกลอนแนวนี้มากครับ..อ่านแล้วเจ็บปวดรวดร้าวเจ็บลึกราวใจจะขาดอยู่รอนๆ visceral pain
    ชื่นชมครับ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน