..ชีวิตเปื้อนฝุ่น..

ผีขี้เมา


..ออกก้าวเดินเมินเหม่อดูเพ้อพก
สะท้อนใจไหวในอกกระปลกเปลี้ย
ผ่านลมร้อนผ่อนลมหนาวที่เคล้าเคลีย
เหงื่อลาดไหลไคลย้อยเรี่ยเพลียเต็มที
อยู่เมืองกรุงยุงฟัดแมงกัดต่อย
ลายริ้วรอยด้อยสง่าหมดราศรี
ยามตกอับกับตอกย้ำช้ำชีวี
กลางสังคมที่ข่มขี่ย่ำยีกัน
เหลียวทางไหนยังไม่เห็นความเป็นมิตร
มีแต่อิจฉาฉาบทาบปนคราบหยัน
ความจริงใจยังไร้แหล่งจะแบ่งปัน
ถือพวกใครก็พวกมันทุกวันไป
ชีวิตยังอยู่วังวนของคนเถื่อน
ฝุ่นขุ่นเปื้อนเกาะเกรอะกรังไม่จางหาย
ก้าวเท้าย่ำย้ำรอยเก่าอย่างเมามาย
แม้ความฝันอันสุดท้ายจะไกลเกิน..ฯ				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    4 มิถุนายน 2546 22:41 น. - comment id 143177

    :) อยู่กรุง ยุงที่ไหนกัด ..?
  • ผีขี้เมา

    5 มิถุนายน 2546 14:03 น. - comment id 143274

    เยอะเลยแหละ...ดูแขนซีตุ่มทั้งนั้น
    
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    7 มิถุนายน 2546 17:11 น. - comment id 143806

    แวะมาดูตุ่มที่แขนค่ะ
    ใช่ตุ่มยุงป่ะ
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    7 มิถุนายน 2546 17:11 น. - comment id 143807

    แวะมาดูตุ่มที่แขนค่ะ
    ใช่ตุ่มยุงป่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน