...อย่าพ้อ...(กลอนกล # 21)

ใบบอนแก้ว

...อย่าตัดพ้อต่อว่าเมื่อคราห่าง
ไม่แรมร้างลืมไปคิดไขว้เขว
ควรยึดมั่นกันป่วนเกิดรวนเร
การคะเนคาดผ่านจะรานใจ
คอยตระหนักสักหน่อยแล้วค่อยว่า
วันเวลาผ่านผันหรือหวั่นไหว
ลองมองนึกตรึกตรองแล้วมองไป
เป็นจริงไหมที่เห็นเรื่องเป็นมา
นึกสักนิดคิดนึกลึกลึกเถิด
เล่ห์ร้างเกิดหันเหเสน่หา
นั่นเพราะใจไม่มั่นนะขวัญตา
ใช่เพราะว่าเปลี่ยนไปเมื่อไกลกัน
น่าเข้าใจในคราที่ลาห่าง
ทุกหนทางมีทุกข์และสุขสันต์
ถึงครั้งนี้ที่พึ่งในหนึ่งวัน
คือคงมั่นสัตย์ซื่อลืมหรือไร
ลองนึกย้อนก่อนน้องจะหมองหม่น
ที่สองคนเรานี้อยู่ที่ไหน
เริ่มรู้จักรักเพิ่มต่อเติมใจ
นานเท่าไหร่ที่ผ่านนะกานดา
จึงขอพ้อต่อถึงใครซึ่งห่วง
ฉันเฝ้าหวงผูกพันกระสันหา
นับวันชื่นคืนรับการกลับมา
คำต่อว่าเลิกทำขอพร่ำวอน...
....บังคับพิเศษ....-ซ้ำเสียงสระในคำที่ 1,5,7				
comments powered by Disqus
  • ลำน้ำน่าน

    7 มิถุนายน 2546 23:45 น. - comment id 143892

    แต่งได้งามครับ
    ความหมายก็ดี  พยายามต่อไปนะครับ
    จะติดตามอ่านผลงานครับ
  • อัลมิตรา

    8 มิถุนายน 2546 12:47 น. - comment id 143961

    :)
  • อัลมิตรา

    8 มิถุนายน 2546 13:14 น. - comment id 143965

    ....แว่ววิหกผกผินบินจากไม้ 
    ประดุจใจตรอมตรมระทมฝืน
    ต้องจากน้องคนงามข้ามวันคืน
    แสนขมขื่นขัดข้องใจมองตาม
    
    .....จากรวงรังยังห่วงกลัวร่วงหล่น
    ครั้งลมฝนโดยกายให้พรั่นขาม
    คล้ายแว่วเสียงสำเนียงร้องเรียกนาม
    พี่คนงามยามนี้...อยู่ที่ใด...
  • ราชิกา

    8 มิถุนายน 2546 16:36 น. - comment id 143993

    คราจากไกลใจพาต้องลาจาก
    ขอเพียงฝากให้รอพนอขวัญ
    ฟ้าแสนไกลใฝ่หาทั่วหล้าพลัน
    สองกายนั้นมั่นครองด้วยปองใจ....ฯ
    
    ขอร่วมแต่งกลอนกลบทด้วยค่ะ..อยากฝึกหัด..เพราะแต่งไม่เป็น...ขอคำชี้แนะด้วยนะคะ...
    
    บทกวีไพเราะมาก..ให้ความหมายที่ดี..จะติดตามต่อไปค่ะ..ชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ..
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 มิถุนายน 2546 16:39 น. - comment id 144194

    เป็นการใช้คำที่เก่งมากเลยค่ะ  แวะมาชื่นชมนะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน