หน้าส่วนตัว
๑๙ : ปลายดาบ ตอนที่ ๒.......... ตามติด
จากวันนั้นถึงวันนี้ดูทีหรือ
คอยยึดถือหยิบหมวกมาสวมใส่
นึกถึงยิ้มพริ้มเพราเจ้าทรามวัย
ยามปาดดาบปราบไวในสายตา...(๘)
รอยหมวกขาดไม่ประหลาดเท่าขาดหาย
มองหนใดเธอหายเร้นไม่เห็นหน้า
ฉันแตะหมวกเบาเบา เร้าอุรา
คิดถึงท่าแสนร้ายมิวายคะนึง(๙)
นับจากวันนั้นมาถึงครานี้
ฉันอยากพบเธอเต็มที่สักทีหนึ่ง
ท่าตวัดปลายดาบมายังตราตรึง
หากเงื้อเสียบคงจะซึ้ง....ยินดีตาย(๑๐)
คนหมู่บ้านของฉันนั้นก็ดูแปลก
เห็นสวมแทรกหมวกใบใหม่กันมากหลาย
เป็นสีขาวพอผมถามก็ยิ้มอาย
ถามว่าซื้อมาจากไหน ก็ยิ้มกัน.....(๑๑)
เขาว่าเธอหายไปในถ้ำเขา
พรานว่าเห็นเป็นรอยเงาเมื่อบ่ายนั่น
ยินข่าวเธอ... จะเป็นอะไรก็เป็นกัน
ตัดสินใจกระชั้นก้าวตามรอย......(๑๒)
ที่หน้าถ้ำมืดดำดูสลัว
ถึงน่ากลัวก็จะเข้าไม่คิดถอย
แตะผนังผาหลึบ...คืบเข้าคอย
ตัวฉันลอยหล่นไปในเวิ้งพง.....(๑๓)
เจ็บที่กายแต่ว่าใจไม่ยักเจ็บ
กลับดีใจใช่เลยที่ฉันหลง
ตะปุ่มตะป่ำ คลำดูรู้ว่างง
พบซอกหลืบอีกคืบลงสุดโค้งคู ...(๑๔)
ทิกิ_tiki
ตอนที่ ๓........... ยินดีตาย
มีแสงสลัวระรัวเหลือง เรื่อเรืองขึ้น
ครั้นยินเสียงฝีเท้า กระทบหู
ผ้านุ่มเบา โบกสะบัดอยู่หน้าตู
ดาบวาววับยกชู แตะใต้คาง......(๑๕)
แสงตะเกียงวาบมาตกลุกวาบ
ไฟสีนิล จ้องจาบทั้งสองข้าง
เสียงหัวเราะ เบากระหึ่ม ฟังครึมคราง
เจ็บตรงข้าง เธอกระชั้น คั้นที่ปลาย....(๑๖)
มาทำไมอีกเล่า เจ้าเด็กน้อย
แล้วปลายดาบก็เลื่อนปรอยมาข้างใต้
เจ็บต้นคอกระไรหนอ...ขออย่าตาย
เออกระไร แม่นักรบพบพอดี.......(๑๗)
ผมสบตา กล้าประกายไฟนิลนั้น
หน้างามพลัน นวลแอร่มแจ่มรัศมี
เออหนองาม ฉันเฉิดเลิศอินทรีย์
จะออกไปหรือตายที่นี่ ก็บอกมา.....(๑๘)
เฮ่อ...เสียงเอยเสียงใด ช่างไพเราะ
ช่างงามเพราะ ไปทุกอย่างดั่งฝันหา
ผมจ้องมอง ตาประกบ ไม่หลบตา
ตอบช้า ช้า ยินดีตาย....หมายพบคุณ...(๑๙)
ปลายดาบกดจิกไหล่ ผ้าไหลร่วง
แปลบปลาบทรวง เธอกลับควงดาบไปหมุน
มีอะไรตามทำไม ช่างว่ายวุน
แล้วปลายดาบก็ผลักรุน รุกเข้าไป....(๒๐)
เป็นเวิ้งคู ดูประหลาดผมพลาดล้ม
เธอก็ก้ม หิ้วผมขึ้นมาใหม่
เหมือนกระแสไฟฟ้าวิ่งเข้าใจ
แปลบปลาบปลาย มือคว้าไขว่ ใจช็อคเลย.....(๒๑)
ลำดับ.. ๑๐ : ปลายดาบ ตอนที่ ๓......... ยินดีตาย
ทิกิ_tiki
ท่วงทำนอง หน้าตา ไม่น่าเศร้า
หรือปวดร้าว เพียงใด อย่าไหวหวั่น
ซ่อนไว้หลัง นางน้องน้อง ผุ้ผ่องพรรณ
ล้วนโศกศัลย์ เพราะไข้หลี มีมากมาย
อยากออกปาก ฝากบอก คุณสาวสาว
ว่าเห็นบ่าว พวกหนุ่ม ชุกชุมหลาย
ประคองตน ประคองจิต ประคองกาย
ให้ไว้ลาย จอมยุทธดี สตรีไทย (นะจี)
จาก : tiki (แอบมาเหมือนกัน )
: 154410 - 06 ก.ค. 46 - 02:04
สงวนลิขสิทธิ์..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
tiki 1 ก.ค. 2546 11:03 น. - ID 35944 
773
2
0
1 กรกฎาคม 2546 12:28 น. - comment id 150819
เก่งจังท่าน นับถือ!! นับถือ!!
1 กรกฎาคม 2546 16:08 น. - comment id 150879
เก่งจัง แวะมาเยียมเยียนนะค่ะ คิดถึงด้วย
1 กรกฎาคม 2546 16:29 น. - comment id 150888
ป้าติ๊ก เก่งที่สุดเลยค่ะ ถ้ายูแต่งได้ครึ่งหนึ่งของป้าก็คงจะดีไม่น้อยเลยน่ะค่ะ แต่มันเป็นได้แค่ความฝันเท่านั้นแหละค่ะ อิอิอิ .... พยายามต่อไปน่ะค่ะป้า เป็นกำลังใจให้เต็ม 100 เล้ยย สู้ๆๆ @^_^@
3 กรกฎาคม 2546 00:58 น. - comment id 151203
555ขำดี มีขี้หลีต่างหากนิ ไร้กระบี้ นี้นาม ขานร่ำลือ ซ่อนตนคือ จอมยุทธ ผู้เกรียงไกล คิดมิถึง สตรีนาง สง่าอำไพ แต่หวังใจ ฝากตน เป็นศิษฐ์ท่าน ยินมานาน กระบี่อิงฟ้า ที่สาบสูยร์ เพียรเพิ่มพูล ฝีมือ ดั่งเล่าขาน กลัวก็กลัว ไปไม่กลับ หลับไม่ตืน แสนทรมาน คงรำคาน ศิษฐ์น้อย ด้อยบุญเอง คงสมัครได้ แต่สำนัก เหล่าขอทาน พิขาจาร ไม้เท้าตี สุนัขเอ๋ง ทั้งร่ำร้อง มือไม้วาด ร้องออกเพลง เป็นบรรเลง คาราบาว แจ่มเดือนเพ็ญ ถ้วยใบหนึ่ง ไม้อันหนึ่ง ใจถึงด้วย เพียรวาดมวย ตีสุนัข นับว่าเจ๋ง หัวใจจน รู้ทุกข์ สุขครื้นเครง ร้องเป็นเพลง ทูนทองใจ ทั้งวันเอย อิอิ มาแจมดาบมังกือนิ กลอนแบบนี้ก็มีคนเขียนด้วยนะ สนุกดีแท้
3 กรกฎาคม 2546 01:01 น. - comment id 151205
น้ำเองนิมาช้าเพราะป่วยครับ หายดีแล้ว อิอิ กลอนแปลกประหลาดที่สุด
4 กรกฎาคม 2546 07:32 น. - comment id 151467
..เรน..แอบมา..ตอนเช้า..
..มาเฝ้ารอ..ป้าติ๊ก..
...เย็นๆ.. เรนมาใหม่..นะคะ..
แว๊ปปป...
แบบว่า.. แอบมา...
6 กรกฎาคม 2546 02:04 น. - comment id 152051
ท่วงทำนอง หน้าตา ไม่น่าเศร้า
หรือปวดร้าว เพียงใด อย่าไหวหวั่น
ซ่อนไว้หลัง นางน้องน้อง ผุ้ผ่องพรรณ
ล้วนโศกศัลย์ เพราะไข้หลี มีมากมาย
อยากออกปาก ฝากบอก คุณสาวสาว
ว่าเห็นบ่าว พวกหนุ่ม ชุกชุมหลาย
ประคองตน ประคองจิต ประคองกาย
ให้ไว้ลาย จอมยุทธดี สตรีไทย (นะจี)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
