ท้องฟ้าสีฟ้าใส
ดอกพุดตรงระเบียงปลิวไหว
ทักทายสายลมที่พัดไป...พัดมา
ปล่อยใจ...ปล่อยไป
ปล่อยพร้อมเมฆที่ล่องไหลบนฟ้า
คิดถึงกันบ้างไหมที่ผ่านมา
ที่ฉันหายหน้า...ไม่ทัก ไม่ทาย
แดดอุ่น โอบกอด...เหมือนเก่า
ฉันกลับมารับความเหงาที่ห่างหาย
มาอยู่กับตัวเองที่มีแต่ความว่างเปล่าข้างกาย
แต่เป็นคนเดิมที่รู้สีกดีดีไม่ห่างหาย...ไปจากใจ
กลับมาเขียนกลอนเหงาเหงา
ให้คนที่รู้สึกว่างเปล่า...รู้ว่ามีคนที่เข้าใจเธอได้
กลับมาเป็นคนที่มีความรักให้หลายสิ่งรอบกาย
แม้ว่าแท้จริงไม่ได้มีความหมาย ต่อใครสักคน
3 กรกฎาคม 2546 17:14 น. - comment id 151324
คิดไปเองหรือเปล่าว่าไม่มีความหมายต่อใคร

3 กรกฎาคม 2546 20:22 น. - comment id 151358
มีความหมายสิ แหม.. มาอยู่เป็นกำลังใจให้นะคะ ..................................................... :)

3 กรกฎาคม 2546 22:01 น. - comment id 151413
หวัดดีคุงละอองน้ำ อืม.. มาพร้อมกับสายฝน ซ่าา ซ่าาา -- เสียงสายฝน

4 กรกฎาคม 2546 00:48 น. - comment id 151438
เป็นละอองที่จับต้องได้แสนยาก ยิ่งลำบากถ้าคิดเป็นเจ้าของ เพราะฟุ้งปลิวเหือดหายเป็นละออง รุ้งทาบทองเมื่อกระทบแสงสุรีย์ เธออยู่เหนือความหมายใดใด

4 กรกฎาคม 2546 07:14 น. - comment id 151463
..เรนแวะมา...
วันฝนมา พร้อมละออง..
สายฝน..หล่นนอง..
เรนเปียกปอน..กลางฝนพรำ..
คิดถึง...นะคะ..
ขอเรน..แจม..ตอนเช้า..
..วันว่างเปล่า..กับสายน้ำ..
...อยากได้วัน..ตอกย้ำ..
..ฝนพรำ.. มีละออง...
...เรน..ขออนุญาต...แจมบทกวี..ที่ไพเราะ..

4 กรกฎาคม 2546 09:33 น. - comment id 151489
I come back! YO Miss LAORNGNAM.........

4 กรกฎาคม 2546 12:00 น. - comment id 151520
ละอองน้ำกับดอกพุด.. หาใช่ดอกสายหยุด เมื่อสิ้นสุดรู้จักรั้งยังไม่สาย สายหมอกกับดอกเฟื่องฟ้า หอบความคิดถึงผ่านมา จึงเพียงเสนอหน้า มาทักทาย... :)

4 กรกฎาคม 2546 12:29 น. - comment id 151530
ดีใจด้วยที่ได้กลับมาเป็นตัวเอง ใครสักแสนจะเห็นเธอมีความหมาย ก็ไม่สบายเท่ากับเธอเห็นคุณค่าตัวเธอเอง......ทุกวันนี้ก็อยู่คนเดียวเหมือนกันค่ะ

4 กรกฎาคม 2546 12:35 น. - comment id 151533
เธอมีความหมายสำหรับฉัน เพราะผูกพันเหมือนกันในกลอนนี้ ฉะนั้นอย่าน้อยอกน้อยใจเลยคนดี เพราะเธอนี้มีฉันทุกวันเวลา ***แวะมาทักทายค่ะ กลอนไพเราะมากค่ะ***

4 กรกฎาคม 2546 18:03 น. - comment id 151629
ยังไม่เปลี่ยนไปเลยนะ ละอองน้ำ ยังเจ้าบทเจ้ากลอนเช่นเคย กลับมาเป็นตัวเองนะดีแล้วครับ ไม่มีใครเป็นคนอื่นเพื่อใครได้นานหรอก เราว่านะเป็นเราแล้วมีคนที่ชอบที่เราเป็นเรา แล้วจาhappyเองครับ มีความสุขกะสายลมแสงแดดไปพลางๆละกันนะ แฮะๆๆไม่ได้มาเสียนาน ไม่รุจำได้เปล่า

5 กรกฎาคม 2546 23:17 น. - comment id 152028
รู้สึกกำลังใจมาเป็นกองเลย : ) ขอบคุณลุงเวทย์คนแรกเลยที่เตือนสติ....หลังจากหล่นตุ๊บไปชั่วขณะ ขอบคุณเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่ ที่แวะมาทักทายกัน (ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจนะ) ขอบคุณหมอกจางที่หอบความคิดถึงมาหย่อนให้บ่อยๆ ขอบคุณลมเหงา เพื่อนเก่าที่หายหน้าไปนาน
