ฉันรักเธอเสมอคนน่ารัก แล้วทำไมเธอตระหนักไปรักเขา ฉันรักเสมอมานานเนาว์ แต่ทำไมเธอไปรักเขาไม่เข้าใจ ในเมื่อเธอก็รู้อยู่ว่าเขา นั้นมีใครที่คอยเฝ้าคอยห่วงหา แล้วทำไมเธอไม่รักฉันในอุรา ทำไมเธอไปรักไปห่วงหาเขาทำไม มองซิมองมองที่ที่ฉันอยู่ มองให้รู้ความจริงใจในตัวฉัน มองซิมองที่ผ่านมาใครมีกัน ใครผูกพันห่วงใยกันทุกเวลา แต่ทำไมเธอถึงมองกันไม่เห็น ทุกเช้าเย็นฉันนั้นเฝ้าคอยห่วงหา แต่ทำไมเธอถึงมองฉันผ่านตา แล้วกลับไปหาห่วงเขาทำไม
ผู้หญิงไร้เงา 10 ก.ค. 2546 12:01 น. - ID 36385 
1559
31
0
10 กรกฎาคม 2546 12:45 น. - comment id 153259
ในความจริงในใจในรักนั้น ไร้เหตุผลกันเสียมากอยากฝากถาม ถึงพระพรหมว่าทำไมไม่ขีดตาม ให้หอมงามในคนดีที่รักจริง เพราะในรักมักมาก่อนคือพันผูก ถึงผิดถูกค่อยว่ากันฝันยากยิ่ง เพราะหัวใจไม่มีเหตุผลรับความจริง โลกเลยนิ่งให้ใจคนสอนตนเอง.. รัก..เกิดมาจะเพียงหนึ่งเดียวที่สามารถเกี่ยวใจเราได้อย่างถึงพริกถึงขิงพิเศษพิสุทธิ์ที่จะสะดุดหัวใจเราให้เลิกแสวงหาหรือแสวงหามาตลอดชีวิต..แต่มาผิดที่ผิดเวลา ผิดสถานการณ์..เพราะม่านกรรมนำมาก่อนวาสนาค่ะ บุพเพสันนิวาสเลยอาจจะกลายเป็นบุพเพอาละวาดสำหรับคนขาดสติสตังที่คนเรายับยั้งไมได้..ถึงได้มีโลกฝันไว้ไงให้ระบายใจ ใช่ต้องไประบายจริงกับใครนะคะ พี่พุดยาวย้วยเลยค่ะคนดี ด้วยรักและเข้าใจในเรื่องรักร้าวเศร้าสุก สุกนะที่คลุกที่คู่ใจมนุษย์นี้มายาวยืน
10 กรกฎาคม 2546 12:51 น. - comment id 153261
หน้าส่วนตัว
ถึง คุณพุด
ความรักมักไม่มีเหตุผล
แต่ที่ฉันสับสนคือความหมองไหม้
ว่ามีรักแล้วทำไมต้องทุกข์ใจ
ต้องหมองไหม้ด้วยใจที่ร้าวราน
ในเมื่อกามเทพตัวน้อย ๆ
ชอบที่จะแผลงศรลอยมาใกล้
แต่ทำไมต้องผิดหวังนั่งเดียวดาย
แผลงศรย้อนฤทัยหรือไงกัน
ให้คนที่รักเขาเขาไม่รัก
กับไปตระหนักรักอีกหน
กับไปตระหนักรักอีกคน
แล้วอย่างนี้จะไม่สับสนได้อย่างไร
ทำไมกามเทพตัวน้อย ๆ
ไม่แผลงศรย้อนรอยมาใกล้ ๆ
ให้คนที่เขารักปักดวงใจ
มีหทัยที่ตรงกัน
***ขอบคุณค่ะ พี่พุดที่มาทักทายกัน คนแรกเลย***
10 กรกฎาคม 2546 12:55 น. - comment id 153262
ฟังเพลงนี้นะคนดีแล้วรู้สึกยังไงตอบด้วยนะคะ http://www.sansuk.com/karaoke/A18.html แสนแสบ ( Bb ) ชรินทร์ นันทนาคร ดนตรี 4 Bars..2...3...4.. อกพี่กลัดหนอง พี่หมองดั่งคลองแสนแสบ เจ็บจำดังหนามยอกแปลบ แปลบ แสบแสนจะทน โอ้ว่ากังหัน ทุกวันมันพัดสะบัดวน อยากจะรู้จิตคน จะหมุนกี่หนต่อวัน ย่างเดือนสิบสอง ฟากคลองเจิ่งนองน้ำหลั่ง อยู่ไกลกันคนละฝั่ง ฝั่ง ยังร้องสั่งกัน สิ้นเดือนสิบสอง น้ำนองแห้งคลองขอดพลัน สิ้นความรักจากกัน เหมือนกังหันเปลี่ยนทางลม แสนแสบ แสบแสนเปรียบแม้นชื่อคลอง นี่คือโลงทองของเรียม ขวัญ เขาฝากชีพจม แต่คลองยังช้ำ เหลือไว้แต่น้ำขุ่นตม พี่จึงช้ำจึงช้ำขื่นขม ขม ตรมเสียกว่าคลอง เจ้าจากพี่มา เจ้าลืมทุ่งนาฟ้ากว้าง เจ้าลืมฟากคลองสองฝั่ง ฝั่ง ลืมทั้งทุ่งทอง จวบจนบัดนี้ มิเห็นมีน้ำเจิ่งนอง ชื่อว่าแสนแสบคลอง เหมือนคนหมองต้องแสบแสน ดนตรี 4 Bars..2...3...4.. เจ้าจากพี่มา เจ้าลืมทุ่งนาฟ้ากว้าง เจ้าลืมฟากคลองสองฝั่ง ฝั่ง ลืมทั้งทุ่งทอง จวบจนบัดนี้ มิเห็นมีน้ำเจิ่งนอง ชื่อว่าแสนแสบคลอง เหมือนคนหมองต้องแสบแสน
10 กรกฎาคม 2546 13:03 น. - comment id 153266
กังหันสวาทพบพายุสู้ไม่ไหว หมุนแกว่งไกวสะบัดหนีที่ไม่สม กังหันรักระบัดใบไปตามลม กังหันตรมโค่นหักคงสาใจ!... กังหันสวาทบาดใจใครกันหนอ ที่เพ้อพ้อสะท้านสะเทือนจนหวั่นไหว กังหันต้องการหมุนละมุนด้วยรู้ใจ ใช่หวามไหวเล่นลิ้นไปวันวัน... กังหันสวาทหมุนตามใจคนร้อยเล่ห์ ที่หักเหห่างหายคล้ายดั่งฝัน กังหันลมต้องตรอมตรมตามตะวัน ไร้ลมรักกันลมเข้าใจในความจริง.. กังหันสวาทขาดสะบั้นก็ดีแล้ว โลกเพริศแพร้วฝันสงบกับทุกสิ่ง พบกังหันรักกับคนรู้ใจในความจริง อย่าทนวิ่งหมุนวนกับคนลวง!
10 กรกฎาคม 2546 13:22 น. - comment id 153269
กังหันสวาทตัดขาดไม่ได้ง่าย เป็นอะไรก็ไม่รู้ดูน่าไฉน กังหันรักกังหันใจเหตุไฉนไม่ไกลตน กลับทำให้ต้องสับสนด้วยจนใจ จะพยายามเพียงไหนใจยังเฝ้า ยังเป็นเงากับกังหันอันแสนหวาน ถึงต้องทุกข์ต้องทนต้องทรมาน เมื่อกังหันนั้นหมุนผ่านตัวเราไป แต่ให้ตัดกังหันใจในวันนี้ ตัดเท่าไรก็รู้ดีใจนี้ทำไม่ได้ ฉะนั้นจะอยู่เป็นคู่กังหันใจ เมื่อหมุนไปวันใดใจร้าวราน จะเก็บความทรงจำกับกังหันใจ ให้ฤทัยใจนี้ไม่ไหวหวั่น แม้วันหน้าฉันนั้นต้องจาบัณย์ ร้าวรวดปวดชีวันเพียงใดใจก็ยอม ***พี่พุดค่ะ เพลงนี้เคยได้ฟังมานานมากแล้วค่ะ เป็นเพลงที่มีความหมายดีมาก แต่ถ้าถามความรู้กับเพลง ๆ นี้ บอกไม่ถูกจริง ๆ ค่ะ แต่ถ้าถามว่าชอบไหมก็ชอบค่ะ เพราะเป็นเพลงที่มีความหมายดีมาก และขอขอบคุณมากสำหรับกลอนบทนี้ความหมายดีมากค่ะ โดยเฉพาะคำลงท้ายชอบมากเลย ขอบคุณค่ะ***
10 กรกฎาคม 2546 13:29 น. - comment id 153272
ฉันรักเธอ รักเธอ ด้วยความไหวหวั่น ว่าสักวัน ฉันคงถูกทอดทิ้ง มิน่านเท่าไหร่ แล้วเธอก็ไปจากฉันจริงจริง เธอ..ทอดทิ้งให้อาลัยอยู่กับความรัก.... แม้นมีปีกโผบินได้เหมือนนก อกจะต้อง ธนูเจ็บปวดนัก ฉันจะบินมาตายตรงหน้าตัก ให้ยอดรักเช็ดเลือดและน้ำตา.!..
10 กรกฎาคม 2546 13:39 น. - comment id 153275
ถึง คุณพุด
ถึงรู้ชะตารักที่จะเกิด
ก็ยังจะถือกำเนิดกับรักนี้
ยอมทุกอย่างยอมช้ำระกำชีวี
เพียงเพื่อให้มีรักในวันนี้จึงยอม
-----------------------------------------------------------
แม้จะตายเพราะพิษแห่งความรัก
ก็จะยอมพร้อมสมัครตายเพื่อรักนี้
แม้จะต้องตายวายชีวี
ขอให้ตายในอ้อมแขนของเธอนี้ก็แล้วกัน
10 กรกฎาคม 2546 14:39 น. - comment id 153294
คนเรามักมองไม่ค่อยเห็นสิ่งที่อยู่ใกล้ ๆ กับตัวเอง เค้าคนนั้นก็คงเหมือนกัน ทางที่ดีแนะนำว่าให้เอาไม่จิ้มตาเค้า เค้าจะได้มองเรา (อันนี้ล้อกันเล่นนะ ^-^)
10 กรกฎาคม 2546 14:42 น. - comment id 153296
สวัสดีคะคุณผู้หญิงไร้เงา... บทกลอนไพเราะมากนะคะทั้งของคุณผู้หญิงไร้เงาและของคุณพุดพัดชา...ลึกซึ้งกินใจจังคะ... มาให้กำลังใจนะคะ...จากน้องใหม่ที่แต่งกลอนไม่ได้เรื่องเลยคะ...
10 กรกฎาคม 2546 14:44 น. - comment id 153298
อิ ๆๆ เห็นด้วย กับข้าวปล้องค่ะพี่ตูน เอาไม้จิ้มตาซะเลย .................ทักทายยามบ่ายค่ะ.................
10 กรกฎาคม 2546 15:17 น. - comment id 153318
ถึง คุณข้าวปล้อง
เพราะชิดใกล้เกินไปเลยไม่เห็น
ความดีมีแต่จะหลบเร้นไม่เห็นจะมาหา
มีแต่เพียงการมองผ่านเลยไปไม่อยู่ใกล้ในสายตา
ทำให้เราต้องนั่งเหงาเศร้าอุราเพราะเขาไม่เห็นค่าของเรา
***่ขอบคุณค่ะ คุณข้าวปล้อง สำหรับคำแนะนำ อย่าแนะนำบ่อย ๆ ก็แล้วกัน เพราะผู้หญิงไร้เงาเป็นคนเชื่อคนง่ายมากเลย เดี๋ยวเกิดไปทำตามที่แนะนำแหละยุ่งตายเลยแหละ อิ อิ***
ถึง คุณดาหลา
ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่ให้มา
ช่างมีค่ามากนักเกินจักสาร
ยังไงสำหรับกลอนก็พยายามแต่งนาน ๆ
เดี๋ยวก็มีประสบการณ์แต่งได้เอง
***ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม ขอยกให้คุณพุดพัดชาแล้วกันค่ะ เพราะฝีมือผู้หญิงไร้เงาเองก็ยังไม่เก่งเหมือนกัน ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เช่นกันนะค่ะ แล้วจะติดตามผลงานของคุณดาหลาในโอกาสต่อไปค่ะ***
ถึง คุณใจปลายทาง
อย่าทำอย่างนั้นเลยคนดี
เดี๋ยวเขาคนดีมองฉันนี้จะไม่เห็น
ขนาดตาดีอยู่อย่างนี้ทุกเช้าเย็น
เขายังไม่เห็นความดีที่เป็นของตัวเรา
***สวัสดียามบ่ายจีะ น้องอ้อม ขอโทษทีที่ตอบช้าไปหน่อย เมื่อกี้งานเข้ามาพอดีเลยจ๊ะ ไม่ว่ากันนะ***
10 กรกฎาคม 2546 16:05 น. - comment id 153337
พี่ตูนยังดีที่ได้รู้จักเขาแต่อิ่งเขายังไม่รู้จักเลยคะ จะเป็นกำลังใจให้คะ อกหักเหมือนกัน
10 กรกฎาคม 2546 16:48 น. - comment id 153353
ถึง คุณความทรงจำ
ยินดีที่ได้รู้จักกันในวันนี้
ฉันถือว่าเป็นนิมิตรหมายที่ดีในวันข้างหน้า
เพราะต่อไปนี้เราสองจะเป็นเพื่อนกันทุกวันที่มี
ฉันจึงถือว่าเป็นนิมิตรหมายที่ดีของเราสองคน
***ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะน้องความทรงจำ แต่จริง ๆ ชีวิตพี่ไม่เหมือนบทกลอนบทนี้หรอกนะค่ะ เพราะบทกลอนบทนี้แต่งจากจินตนาการนะค่ะ ซึ่งก็ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้เข้าใจผิด เพราะจะบอกว่ากลอนในปัจจุบันส่วนใหญ่แต่งจากจินตนาการทั้งนั้นเลยค่ะ***
10 กรกฎาคม 2546 17:21 น. - comment id 153367
กลอนไพเราะมาก ค่ะ หากกลอนบทนี้ไปตรงใจใคร หรือเหมือนชีวิตใคร ขอแนะนำ ให้อภัย อย่างเดียว และลืมไปเลย forgive and forget ค่ะ แล้วทุกอย่างจะดีเอง ...ใช่...ทำยาก...แต่...วิเศษสุด ให้กำลังใจกับทุกคนที่เจอแบบนี้ (ขอบคุณที่ส่งความคิดเห็นในบทกลอนของ หงษ์ดอย)
10 กรกฎาคม 2546 17:52 น. - comment id 153369
ถึง คุณหงษ์ดอย
ขอบคุณค่ะขอบคุณ
ที่คุณเกื้อหนุนมาเยียมเยืยนฉัน
ขอบคุณสำหรับคำติชมที่ส่งถึงกัน
และขอบคุณอีกครั้งสำหรับการมาทักกันนะคนดี
***ขอบคุณเช่นกันค่ะที่แวะมาทักทายกัน***
10 กรกฎาคม 2546 18:31 น. - comment id 153377
ต่างหัวใจใช่จะไปบังคับเขา หัวใจเรานั่นถึงจะบังคับได้ เขาไม่แคร์ไม่แยแสไม่สนใจ แล้วเราไยต้องไปช้ำระกำทรวง คนที่เจ็บคือตัวเขาหรือเราหนอ ลองตรึกตรองฟังคำพ้อด้วยความห่วง ไม่อยากให้เธอบอบช้ำระกำทรวง ขอส่งผ่านความห่วง...ผ่านท่วงทำนอง แวะมาทักทายเช่นกันค่ะ ... ยังไงดูแลใจตัวเองดี ๆ นะคะ ดีใจที่ได้รู้จักกันค่ะ :)
10 กรกฎาคม 2546 19:17 น. - comment id 153392
@@ไม่เคยยุติธรรมคำว่ารัก อุตส่าห์ภักดีเขาเฝ้าลุ่มหลง คอยติดตามปลอบขวัญใจมั่นคง ใจอนงค์..กับมีใคร..หาใช่เรา@@..??อยู่ใกล้แต่ไร้ค่าเน๊อะ
10 กรกฎาคม 2546 21:05 น. - comment id 153429
หากให้เขามาตอบคำถามนี้ คงหามีคำตอบมาหาไม่ เพราะความรักไม่ได้มีเหตุผลอันใด รักด้วยใจไม่ได้รักด้วยเหตุผลใดใดประการ.... ขอให้โชคดี จะเปงกำลังใจให้นะคะ ......................................................... :)
10 กรกฎาคม 2546 21:14 น. - comment id 153436
ฉันเห็นเธอ มองเสมอ คนอยู่ใกล้ แต่กลับมอง ผ่านเลยไป กลายกลับหนี เธอสูงค่า แต่ฉันเห็น เป็นของฟรี ขอโทษที ต้องไปหา ยาหยอดตา
10 กรกฎาคม 2546 21:53 น. - comment id 153458
นั่นสิ งง เนอะ
10 กรกฎาคม 2546 22:59 น. - comment id 153475
แวะมาทักทายค่ะ ...
คนเรามักมองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ใกล้ตัว แต่ซักวันเขาคงจะรู้วามีคนคอยเป็นห่วง..
ไม่นานเกินรอหรอกค่ะ
เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ
11 กรกฎาคม 2546 10:16 น. - comment id 153528
เรื่องของความรัก บ่อยครั้งที่เราหาเหตุผลไม่ได้ ว่าทำไม และ ทำไม แท้จริงๆ แล้วความรักไม่มีเหตุผลหรอกครับ หากจะรักแล้ว รักใครก็รักเถอะ ด้วยรักครับ
11 กรกฎาคม 2546 13:41 น. - comment id 153556
ทำไมใช้คำโบ_ จังเลย
11 กรกฎาคม 2546 13:54 น. - comment id 153558
ถึง คุณตามฝัน
อยากจะทำอย่างนั้นอยู่เหมือนกัน
แต่หัวใจเจ้ากรรมทำไม่ได้
ด้วยความรักมาติดป้ายภายในใจ
จึงไม่อาจจะตัดใจไปจากกัน
ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าต้องเจ็บ
และต้องยอมกักเก็บความบอบช้ำ
ก็ยังไม่สามารถตัดใจไปจากกัน
จึงยอมช้ำยอมตรอมหมองฤดี
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน แล้วจะดูแลหัวใจตัวเองดี ๆ นะค่ะ และดีใจค่ะที่ได้เพื่อนใหม่เพื่อนขึ้นอีกหนึ่งคน ยินดีมากค่ะ***
ถึง คุณดิน
ไม่เคยยุติธรรมคำว่ารัก
ยอมมาทักแล้วหนีหายใช้ได้ที่ไหน
อุตส่าห์รักมากมายหฤทัย
กลับต้องช้ำเพราะคนไกลได้ไงกัน
***ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน***
ถึง คุณฟองอากาศ
ถ้าเขาต้องมาตอบคำถามนี้
ฉันก็เชื่อนะว่าคงไม่มีคำตอบให้
ด้วยเพราะฉันเองก็เข้าใจ
ว่าความรักไม่มีอะไรมาอธิบาย
***ขอบคุณค่ะสำหรับคำอวยพร และขอให้คุณฟองอากาศโชคดีและสมหวังในความรักนะค่ะ และผู้หญิงไร้เงาก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณฟองอากาศเช่นกันค่ะ***
ถึง คุณชัยชนะ
คุณเห็นฉันนั้นหนาสูงค่ายิ่ง
จึงไม่มาแนบแอบอิงพึ่งพิงอาศัย
เลยมองผ่านเลยมาแล้วเลยไป
ทำให้ฉันช้ำหฤทัยในชีวี
แต่ไม่เป็นไรหรอกไม่เป็นไร
ในเมื่อก็ยังมีใครในที่นี้
ซึ่งจะมาดูแลแผลใจให้หายดี
ให้ฉันนั้นสุขีในหฤทัย
***ขอบคุณค่ะ สำหรับคำตอบแต่แน่ใจหรือค่ะว่าใช่อย่างที่กล่าวนะ อิ อิ***
ถึง คุณทะเลรัก
งงอะไรหรือจ๊ะทะเลรัก
เห็นบอกว่างงจึงสงสัยนักเลยรู้ไหม
งงคำถามเช่นกันนะโปรดเข้าใจ
ว่าน้องนั้นงงอะไรให้บอกที
***แบบว่าแก่แล้วนะจ๊ะ ยังไม่เข้าใจวัยรุ่นนะ แล้วนี่งงอะไรจ๊ะ***
ถึง คุณชัญชญา
ฉันคงใกล้เขาเกินไปจึงไม่เห็น
ความดีคงไปหลบเร้นอยู่แห่งไหน
สักวันเขาอาจจะเข้าใจ
แต่ต้องรออีกนานไหมเล่าคนดี
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน***
ถึง คุณลำน้ำน่าน
ความรักมักไม่มีเหตุผล
และไร้ซึ่งตัวตนใช่ไหม
แต่ถ้าคิดจะรักหรือมีใคร
จะต้องมั่นใจในกันและกัน
***ขอบคุณค่ะ เชื่ออย่างที่คุณกล่าวมานะค่ะ ว่าความรักไม่มีเหตุผล ด้วยรักและห่วงใยค่ะ***
ถึง คุณไร้เงาเหมือนกัน
คำไหนค่ะที่ว่าโบราณ
ฉันอ่านอยู่นานแล้วสงสัย
คำไหนหรือค่ะไม่แน่ใจ
จึงสงสัยขอได้ไหมคำอธิบาย
***ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน***
11 กรกฎาคม 2546 14:19 น. - comment id 153567
ไม่เป็นไรไม่มีใครรักตูน แต่ยังมีเรานะ
11 กรกฎาคม 2546 18:49 น. - comment id 153603
งงว่าทำไม ไปรักเขาเนอะ
11 กรกฎาคม 2546 21:37 น. - comment id 153676
..ถ้าคนมันรัก จะทำไงมันก้อรัก ถ้าคนมันจะไม่รัก จะให้ฆ่าให้ตาย มันก้อไม่รัก รักคนที่เขารักเรา..สิ รุ้ ความเป็นจริงทำยาก .. แต่ใจเขาเราบังคับได้ไง เราก้อเป็น
12 กรกฎาคม 2546 18:04 น. - comment id 153793
ตามมาชมกลอนงามนะ
14 กรกฎาคม 2546 08:51 น. - comment id 154069
รักนี้มีแต่ให้ไม่ขอคืน แม้เป็นอื่นชื่นใจในคำรัก ให้เธอรู้ให้เธอเห็นเป็นประจักษ์ สุดแสนรักแสนดีมีให้เธอ แม้นว่าเธอไปเจอซึ่งคนอื่น ยังหวานชื่นระรื่นใจได้เสมอ ที่ทำได้นะหรือก็คือเธอ ใช่พร่ำเพ้อถึงเธอนะคนดี
16 กรกฎาคม 2546 09:28 น. - comment id 154453
ถึง คุณเจ้ามอมแมม
วันนี้ฉันก็ไม่มีใคร
แสดงว่าคุณเจ้ามอมแมมจะอยู่ใกล้ ๆ ใจฉันนี้
เพื่อคอยดูแลกันในวันที่แสนดี
ฉะนั้นเริ่มต้นตั้งแต่วันนี้เลยแล้วกัน
***ต้องขออภัยนะน้องลูกน้ำที่ตอบช้า เผื่อแวะมาเที่ยวกรุงเทพฯ นี่ก็ยังอยู่กรุงเทพฯ อยู่ในแวะร้านเน็ตก่อนนะจ๊ะ ยังไงก็อย่าโกรธกันนะจ๊ะ***
ถึง คุณทะเลรัก
ถ้าถามว่าทำไมต้องไปรักเขา
เป็นคำถามเก่า ๆ ที่ฉันนั้นเฝ้าถาม
และก็ตอบตัวเองทุกโมงยาม
เพราะรักไร้นิยามความรักไง
***ความรักไม่มีเหตุผลจ๊ะ ฉะนั้นคำตอบก็จึงไม่ค่อยจะมีเหตุผลเหมือนกัน ต้องขออภัย แต่รักก็เพราะรักนั้นแหละ ใช่ที่สุดแล้วจ๊ะ***
ถึง คุณweenie
ถ้าห้ามไม่ให้ไปรักเขาได้
คงไม่ต้องเจ็บเจียนตายทุกวันนี้
แต่นั้นแหละจะให้เขามารักเรายิ่งยากกว่าเป็นทวี
สุดท้ายเลยจบด้วยวิธีการลืมคนดีของหัวใจ
***สิ่งที่ทำได้ดีคือการทำใจให้ลืมค่ะ ถ้าทำสำเร็จก็ ok. เลย จริงไหมค่ะ***
ถึง คุณน้ำ
ขอบคุณค่ะสำหรับการติดตาม
เห็นหายหน้าไปนานเหมือนกันฉันคิดถึง
แค่คุณมาทักทายก็ดีใจมากมายสุดคนึง
และขอฝากสายลมไปรำพึงว่าคิดถึงเหลือเกิน
***สบายดีไหมค่ะ คุณน้ำเห็นหายหน้าไปนานเลย***
ถึง คุณfunrun
รักนี้มีแต่ให้ด้วยใจนี้
หากคนดีมีใครในใจอื่น
จะไม่ขอรับความรักนั้นกลับคืน
และจะไม่ขอฝืนให้เธอรับคืนด้วยเช่นกัน
แต่จะขอเก็บรักนั้นไว้ให้
หากเธอมีใครไปไม่สดชื่น
จะขอรับเธอนั้นเพื่อกลับคืน
เป็นคู่ชื่นชูจิตใกล้ชิดกัน
***หายไปนานมาก ๆ เลยนะค่ะ และดีใจมากที่แวะกลับมาทักทายกันอีก ขอบคุณค่ะ***
16 กรกฎาคม 2546 18:31 น. - comment id 154550
หาก จะรัก แล้ว รักใคร ก็จง รัก เถิด ความรัก บรรเจิด พริ้งเพริด หนักหนา ชีวิต คนเรา นั้นสั้น เหลือ คณา อย่า รอช้า ปล่อย เวลา ให้ผ่าน ไป หาก มีหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รัก เถิด ดอกเบี้ย ที่เกิด คือพลัง รัก พิไล รักเธอ เสมอ รักเธอ จาก ดวง ใจ ยอดพิศมัย หลอมอยู่ใน กาย เธอ หาก วันใด ที่แสงทอง ของ ชีวิต ผ่าน (ของชีวิตผ่าน) โลก ตระการ จะมืดครึ้ม หมอง เหม่อ วาระนั้น จะได้ อดีต ไฟรัก ปรน เปรอ หล่อเลี้ยง บำเรอ ต่อ ชีวิต ให้ชื่น บาน หาก เป็นหนี้ แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รัก เถิด หนี้รัก บรรเจิด พริ้งเพริด แสน หวาน รักกัน เสมอ แม้ เวลา ผัน ผ่าน สองเรา สราญ เพราะหนี้ รัก สลัก ใจ ชอบเพลงนี้มากเลยมอบให้ทุกๆ คนที่มีรัก ไม่ว่าจะรักอย่างไร
16 กรกฎาคม 2546 18:49 น. - comment id 154557
ถึง คุณลำน้ำวัง
เคยฟังเพลงนี้เหมือนกัน
มีความคิดติดพะวังกับเนื้อหา
แต่ก็ชอบมากมายคล้ายเตือนอุรา
ว่าถ้ารักก็อย่ารอเวลาอีกต่อไป
***เพลงลักษณะนี้ผู้หญิงไร้เงาเคยได้ฟังเมื่อตอนอายุประมาณ 16 - 17 ปีนะค่ะ แต่ยังจำได้ ชอบตรงความไพเราะของการร้องและเนื้อหาเหมือนกัน***
23 กรกฎาคม 2546 16:41 น. - comment id 156125
ขอโทษฉันตาบอด
แต่ใจไม่บอดนะคนดี
ฉันแอบมองเธออยู่ตรงนี้
อยู่ในซอกนี้กลางใจเธอ...........
เป็นกำลังใจให้นะ......
23 กรกฎาคม 2546 18:06 น. - comment id 156138
ถึง คุณกระดานโต้คลื่น
ถ้าใจเธอเหมือนใจเขา
หัวอกของเราคงไม่กัดหนอง
ถ้ามีเธอเป็นเขาตามครรลอง
ฉันคงสุขสมปองนะคนดี
***ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้นะจ๊ะ ต้องขอโทษด้วยที่ตอบช้ามาก ช่วงนี้งานเยอะมากเลย เดี๋ยวให้งานซ่า ๆ ลงหน่อยจะลงกลอนใหม่ให้อ่านนะจ๊ะ ขอบคุณค่ะสำหรับการติดตามผลงานและเป็นกำลังใจให้กัน***
3 สิงหาคม 2546 23:35 น. - comment id 158243
อยากพักตรงนี้.......ตรงที่มีเธอกับฉัน อยากมีกันและกัน......ที่เธอกับฉันตรงนี้ อยากย้อนเวลาให้หวนกลับ ตรงที่มีเราสองคู่กัน แวะมาทักค่ะ
4 สิงหาคม 2546 20:44 น. - comment id 158425
ถึง คุณกุหลาบไร้ใจ
อยากพักอยู่ตรงนี้
ตรงที่มีเราสอง
ตรงที่มีความผูกพันปองดอง
และมีความรักเป็นครรลองของหัวใจ
***ขอบใจจ๊ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
