โอ้ดวงใจ .....เธออยู่ที่ไหน ลมหายใจ..ที่ใกล้เลือนลาง คงล่องลอย..อย่างอ้างว้าง บนหนทาง..ที่ไกลแสนไกล ลายลมแห่งโชคชะตา พัดพาเธอจากฉันไป ดวงตาที่หลับไหล เหมือนฉันจะไม่ได้เธอกลับมา ค่ำคืน...เธอคงเหน็บหนาว ฉันปวดร้าวหัวใจยิ่งกว่า ทำเช่นไรให้เธอคืนมา แลกกับเวลาของชีวิตฉัน
Mercury 8 ส.ค. 2546 12:36 น. - ID 37576 
834
4
0
8 สิงหาคม 2546 14:17 น. - comment id 159312
เธอจากฉันร้าวราน ไม่สงสารฉันเดียวดาย วาโยให้ห่างหาย เธอจากไปไม่หวนคืน ใจร้ายกับใจฉัน ให้ร้าวรันต้องกลั้นกลืน หัวใจไม่อาจฝืน คิดถึงเธอทุกเวลา เธอคิดถึงฉันไหม ปวดหัวใจร้าวอุรา เธอคงไม่อาจมา สบตากันเหมือนอย่างเคย เวลาลาล่วงลับ ทุกคืนดับไม่ชมเชย หัวใจเธอละเลย ไม่เคยเห็นแม้เพียงเงา ฉันเป็นเช่นเศษดิน ฤาก้อนหินยามเธอเหงา ไม่อาจจะคลุกเคล้า กับแสงเดือนแสงดารา . . . . |NdEpEndEnT
8 สิงหาคม 2546 15:12 น. - comment id 159326
สายลมครั้งสุดท้าย พัดผ่านไปดั่งไม่หวนกลับ เธอจากไป....ไกล.....ลาลับ ราวดับดวงใจ.....ฉันไปพร้อมกัน สองมือที่อ่อนแรง ไม่อาจยื้อแย่ง....คืนและวัน เรียกร้องเธอคืนให้ฉัน ผู้โศกศัลย์และ.....เดียวดาย สายตาที่หม่นเศร้า ความปวดร้าวที่ไม่เคยเลือนหาย เธอที่รัก....ผู้จากไป จะไม่มีวันจากไกล...ไปจากใจฉันเลย
8 สิงหาคม 2546 15:27 น. - comment id 159331
ดอกไม้ร่วงสู้พื้น ไม่อาจยัดยืนฝืนลมแรง ดวงใจที่แห้งแล้ง ราวสิ้นแสงแห่งวิญญาณ กู้ก้องร้องเรียกหา เธอคืนมาสู้อ้อมกอดฉัน เดียวดายใต้แสงจันทร์ ราวบอกฉัน เธอจะไม่มีวันกลับมา ดวงใจ.... ผู้ไกลห่าง เธออาจอ้างว้างและอ่อนล้า หลับเถิดนะ....และถ้าเธอจะรับรู้ว่า แม้ล่วงเลยวันเวลา ความรักที่ให้มาจะไม่เลือนจากไป
8 สิงหาคม 2546 15:33 น. - comment id 159333
แสงสุดท้ายของคืนวัน การพลักพรากจากกันนั้นปวดร้าว แม้ว่าฟ้า จะมีบางเวลาที่ไร้ดาว ก็เพียงชั่วครั้งคราวและแสงดาวจะกลับมา เมื่อฉันนั้นขาดเธอ จึงได้พบเจอเพียงความเหว่ว้า เธอจากไปตามเงื่อนไขแห่งโชคชะตา ที่ฉันไม่อาจเรียกเวลา ที่เธอจะกลับคืนมา..ได้เลย.....
8 สิงหาคม 2546 15:36 น. - comment id 159335
ไม่มีดนตรี ไม่มีนักร้อง ไม่มีเสียงกลอง มีเพียงเสียงร้องไห้ ไม่มีอีกแล้วเธอ ไม่มีวันที่พบเจอ..เคียงใกล้ ไม่มีวันพรุ่งนี้ ที่มีเธอ..ผู้เป็นดวงใจ ไม่มีใคร ที่จะแทนเธอได้จริง-จริง
8 สิงหาคม 2546 16:34 น. - comment id 159339
เธอลาจากกันไป เสียงร้องไห้มารุมเร้า น้ำตาแห่งความเศร้า เข้ามากัดกินหัวใจ ไปเถอะขอโชคดี แล้วจงมีใครฅนใหม่ ลิมฉันแล้วใช่ไหม จึงหักล้างถางชีวัน อันตัวฉันต่ำต้อย แค่เศษฝอยที่ผ่านผัน วันนี้ต้องร้างกัน ฉันขื่นขมตลอดกาล ความจริงคือความจริง ตระหนักยิ่งให้บันดาล ความจริงมาระราน เกาะกินฉันไปทำไม เห็นใจฉันบ้างสิ เพิ่งริรักใจหมองไหม้ ใจร้าวดั่งฟอนไฟ ถะถั่งโถมในจิตรา - - -
8 สิงหาคม 2546 16:34 น. - comment id 159340
เธอลาจากกันไป เสียงร้องไห้มารุมเร้า น้ำตาแห่งความเศร้า เข้ามากัดกินหัวใจ ไปเถอะขอโชคดี แล้วจงมีใครฅนใหม่ ลิมฉันแล้วใช่ไหม จึงหักล้างถางชีวัน อันตัวฉันต่ำต้อย แค่เศษฝอยที่ผ่านผัน วันนี้ต้องร้างกัน ฉันขื่นขมตลอดกาล ความจริงคือความจริง ตระหนักยิ่งให้บันดาล ความจริงมาระราน เกาะกินฉันไปทำไม เห็นใจฉันบ้างสิ เพิ่งริรักใจหมองไหม้ ใจร้าวดั่งฟอนไฟ ถะถั่งโถมในจิตรา - - -
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
